The way it was

Hoofdstuk 50

Als jullie nog moeten bidden, of iets anders belangrijks moeten doen dan raad ik jullie aan om eerst dat te doen voordat jullie mijn boek beginnen te lezen. Mijn boek gaat niet weg ofzo dus doe lekker rustig aan en neem je tijd.

Pov Dalia
Verzonken in gedachtes zit ik samen met Marwa in de bakkerij van 3mo (oom) Salim. Hij is echt een lieve man. 

"Heb je Awal al gegeven wat je moest geven?" Vraagt Marwa opeens. "Uhm, nee." Zeg ik zachtjes waarna ze mij raar aankijkt. "Waarom niet? Hij was gewoon in zijn kantoor toch?" Vraagt ze waarna ik knik. "Hij was in een nogal, uhm, belangrijk gesprek." Zeg ik twijfelend waarna ze knikt. "Oké denk ik dan maar?" Ze vraagt het meer dan dat ze het bevestigt maar ja. 

De deur van de bakkerij gaat opeens open en dan komt Zain in beeld. Ik voel meteen hoe al mijn spieren zich aanspannen en mijn handen een vuist vormen. Een vuist die ik met alle liefde in zijn gezicht wil vestigen. "Daar ben je. Ik zocht je al." Zegt Zain doodsleuk alsof hij zojuist niet bezig was met Latifa. Ze heeft wel lef moet ik eerlijk toegeven. Zij weet dat Zain mijn verdomme verloofde is. Het is misschien alleen zo voor de ogen van de andere maar als Zain en ik echt iets hadden, betekent het dat ze dit dan ook zou doen. 

"Waarom zocht je mij?" Vraag ik zo normaal mogelijk want ik wil niet dat de andere doorkrijgen dat er iets aan de hand is. "Ik wou je even spreken." Zegt hij en kijkt mij serieus aan maar ik forceer een lachje naar hem en hij weet heel goed wat deze lachje inhoud. Hij weet dat ik hem helemaal niet wil spreken en dat ik hem met mijn blote handen zou vermoorden als het niet strafbaar was. 

"Ik ga denk ik maar terug naar de bedrijf." Zegt Marwa die de spanning tussen mij en Zain voelt maar meteen hou ik haar tegen terwijl Zain haar juist aanmoedigt om te gaan.

"Ik wil dat ze blijft want ik heb haar uitgenodigd voor lunch." Zeg ik tegen Zain die stiekem probeert te knikken naar Marwa als teken dat ze moet gaan. "Ik zei alleen dat ik jou wou spreken. Ik heb er gewoon geen problemen mee als Marwa gaat."  Zegt Zain waarna ik hem boos aankijk. "Ik ga wel even." Zegt Marwa en verdwijnt al uit de bakkerij voordat ik haar kan tegenhouden. 

"je stuurt toch niet zomaar mensen weg omdat je zo nodig met mij wilt praten. Dit is geen spoedvergadering ofzo hé. Mijn leven is niet jou werkplaats Zain." Zeg ik boos tegen Zain omdat hij ten eerste met verdomme Latifa op zijn schoot zit te genieten en dan ook nog eens Marwa wegstuurt omdat hij met mij wil kunnen praten wanneer het hem uitkomt. 

Zain loopt naar mij toe en pakt mijn hand. "Kom." Zegt hij zachtjes maar ik geef mijn antwoord door koppig te blijven zitten. "Als je per direct niet opstaat ga ik hier en nu een scene trappen." Fluistert Zain koppig en ik kijk om mij heen en zie dat mensen ons al aanstaren. 

Ik sta vol overgave op en pak mijn tas maar dan komt 3mo Salim naar ons toelopen. "Het is wel onbeschoft hé om je verloofde op zo'n manier mee te nemen." Zegt hij grappend tegen Zain. "Ik heb iets goed te maken met haar en een misverstand recht te zetten."  Zegt Zain waarna ik hem met fronsende wenkbrauwen aankijk.  "Er valt niks goed te maken. Het is niet zo dat ik boos ben ofzo. Waarom zou ik boos zijn, alsof ik daar recht op heb." Ik weet heel goed dat alles een leugen is maar ik ga mij niet zwak opstellen tegenover Zain. Dat heb ik namelijk al veel te vaak gedaan en ik sta nu op het punt om voor hem te vallen. Afstand van hem nemen en kortaf doen tegen hem is nu van grote belang.

"Jij hebt een groot probleem jongeman, succes." Zegt 3mo Salim waarna Zain knikt en zijn arm om mijn middel slaat en wij uit de bakkerij verdwijnen. 

Nog steeds zijn mijn handen in een vuist door de woede die ik in mij heb. Zain negeert mij echter totaal en samen lopen wij door naar de bedrijf. Hij loopt zo door totdat we uiteindelijk komen in zijn kantoor. Hij doet dan de deur op slot en kijkt mij serieus aan. "Het is niet wat het lijkt." Begint Zain waarna ik toonloos begin te lachen. " Je meent het. 'Niet wat het lijkt.' Moet ik dat echt geloven." Zeg ik zonder hem serieus te nemen. "Luister naar mij." Zegt Zain dan weer maar ik schud met mijn hoofd. "Luister jij eens een keertje naar mij!" Zeg ik en als ik een draak was was hij op dit moment helemaal verbrand. "Zeg het dan. Ik ben wel benieuwd naar wat jij te zeggen hebt." Zegt Zain en ik weet maar al te goed dat hij nu een spelletje wil spelen met mijn gevoelens. Hij neemt mij helemaal niet serieus en kijkt neer op mij. Die vieze, walgelijke jongen is de eerste persoon waar ik ooit zo'n woede naar heb gevoeld maar waar ik mij ook het meest comfortabel bij voel.

"Besef je wel hoeveel pijn dit zou doen als wij echt iets hadden? Godzijdank dat dit niet echt is maar ik vind je actie hooguit misselijkmakend meneer Awal." Zeg ik tegen hem in alle rust want ik wil geen dingen zeggen waar ik later spijt van zal krijgen. "Is dit alles?" Vraagt Zain aan mij terwijl hij met zijn ogen mijn hele lichaam scant. "Dat was de enige dat ik jou te zeggen had. Ik vertrek maar weer zodat je weer door kan gaan met wat je ook deed met Latifa." Zeg ik en loop naar de deur maar Zain houd mij tegen en kijkt mij recht in de ogen aan. Ik wil wegkijken maar ik kan het niet. Het is net alsof hij mij volledig in zijn macht heeft. 

"Latifa en ik hebben niks en ik deed helemaal niks met Latifa. Er valt niks met haar te doen als ik jou al heb." Ik kijk Zain aan met grote ogen en dan voel ik opeens zijn arm om mijn middel. Hij trekt mij zo erg dicht naar zich toe dat onze lichamen tegen elkaar komen. 

"Ik moet terug aan het werk." Zeg ik met de laatste beetje adem die ik nog kan halen. "Jij moet niet terug aan het werk. Jij moet met mij praten en mij vertellen dat jij dezelfde verlangen naar mij voelt als ik naar jou." Met grote ogen kijk ik naar Zain die een kleine grijns heeft op zijn gezicht heeft.

"Ik moet jou niet in mijn buurt hebben bedoel jij als ik het niet verkeerd heb." Zeg ik als ik zie hoe Zain naar mijn lichaam kijkt. Ik duw hem vervolgens zo hard mogelijk weg en kijk hem boos aan. "Verwar mij niet met Latifa, Awal. Wat jullie daarstraks deden terwijl je verdomme verloofd bent is niet iets dat je zomaar goed kan praten. En je hebt dan nog de lef om op zo'n ongepaste manier met mij om te gaan. Laat me jou even helpen herinneren Awal. Jij en ik zijn namelijk helemaal niks van elkaar en we zijn ook helemaal niet echt verloofd, wij houden niet van elkaar en dat zulle-" 

Ik stop met praten door Zain die mij opeens tegen zich aan drukt en voor ik het weet drukt hij zijn lippen op de mijne. De lippen die hij geen eens een uur geleden waarschijnlijk op die van Latifa had geplaatst. 

Met die gedachte duw ik Zain met al mijn kracht weg en verkoop ik hem een platte hand op zijn wang. "Waag het niet om het nog eens te doen." Boos loop ik langs Zain en haal de deur van de slot om het vervolgens te openen en zo snel mogelijk weg te komen.

*************************

1338 woorden

Vergeet niet te stemmen!