Een familie en een beste vriendin die voor jou door vuur zouden gaan. Dalia is tevreden met haar leven.
Een knappe beleefde jonge dame die ook nog eens temperament heeft. Twee beschermde broers en een lieve begripvolle vader.
Haar droombaan gaat op...
Als jullie nog moeten bidden, of iets anders belangrijks moeten doen dan raad ik jullie aan om eerst dat te doen voordat jullie mijn boek beginnen te lezen. Mijn boek gaat niet weg ofzo dus doe lekker rustig aan en neem je tijd.
Pov Dalia De volgende dag mag ik eindelijk na heel lang weer zelf autorijden in mijn eigen auto. Wat heb ik het toch gemist!
Vandaag heb ik een lange witte formele jurk aan met daarover een lange manteljas. Het is best aan de strakke kant waardoor mijn lichaam er te goed in uitkomt. Mijn haren heb ik in een lage strakke staart gedaan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik kijk naar de ring die ik nu omheb om mijn vinger. Het is een prachtige diamanten ring maar te duur en het is niet zo dat ik er zelf voor heb betaald. Het is mijn verlovingsring die ik gekregen heb van Zain.
Ik stap mijn auto in en rijd naar werk met een glimlach.
~~ Aangekomen op werk loop ik meteen door naar binnen. "Hey Dalia." Zegt Marwa die achter de balie staat. "Hey lieverd, wil je straks even samen lunchen?" Vraag ik aan haar waarna ze knikt. "Dan zie ik je straks lieverd." Zegt ze met een glimlach en ik loop dan door naar de lift.
Wanneer ik daar aankom kom ik ook Latifa daar tegen. "Hey Dalia, hoe gaat het met je?" Vraagt ze heel liefjes. Ik kijk haar even raar aan maar herpak mezelf alweer snel. "Het gaat goed Alhamdulilaah, en hoe gaat het met jou?" Vraag ik waarna ze begint te knikken. "Het gaat goed. Voel je je al beter na de lift ongeval?" Vraagt ze waarna ik knik. "Ik voel me al veel beter." Zeg ik en kijk dan naar de lift die net is aangekomen.
Ik neem even diep adem en stap dan in de lift. Latifa is ook komen instappen en ik voel hoe mijn lichaam reageert op de gesloten ruimte. Ik begin te trillen over heel mijn lichaam en ik neem moeilijk adem. Ik voel opeens de arm van Latifa mij ondersteunen. "We gaan er bijna uit." Zegt ze tegen mij en zodra de lift opengaat helpt Latifa mij eruit.
"Heb je claustrofobie?" Vraagt Latifa dan bezorgd. "Ja, maar ik voel me al beter. Dankjewel voor je hulp." Bedank ik haar en lach nog even dankbaar naar haar en loop snel door naar mijn kantoor. "Hey Dalia." Zegt Amanda die al zit op haar plekje. "Hey!" Zeg ik met een lieve glimlach. "Is er iets aan de hand?" Vraagt ze dan plots met een bezorgd gezichtje. "Nee, er is niks aan de hand. Waarom vraag je dat?" Vraag ik verbaasd want ik voel me echt al beter dan net. "Je ziet er te bleek uit." Zegt ze waarna ik het al begrijp. "Nee joh, ik heb alleen slecht geslapen." Zeg ik en ga mijn kantoor weer in.
Pov Zain Ik zit tegenover Latifa in mijn kantoor. We zijn het één en ander aan het bespreken met elkaar wat betreft de zaken. "Wat doe je vanavond?" Vraagt ze dan opeens. "Ik heb geen planningen. Ik ga denk ik gewoon even wat werken." Zeg ik waarna ze knikt. "Zullen we film kijken bij jou thuis?" Vraagt ze dan opeens waarna ik haar aankijk met fronsende wenkbrauwen. "Dat is niet echt bepaald eerlijk tegenover Dalia, vind je niet." Zeg ik tegen haar waarna ze even lacht. "Mij noemde je nooit bij mijn voornaam. Ik vind dat je mij ook moet noemen bij mijn voornaam." Zegt ze op een grappende manier maar het staat mij niet echt aan. "Het was maar een grapje. Ik weet dat Dalia je toekomstige is maar je laat toch niet je beste vriendin vallen voor je verloofde." Zegt ze weer.
"Hou je er wel rekening mee dat je ook mijn ex bent." Zeg ik tegen haar terwijl ik opkijk van mijn laptop. "Zo deden we vroeger anders nooit. Onze band bestond uit of een relatie of een vriendschap." "Vroeger was er niemand anders in mijn leven. Hou rekening met Dalia, onze band is niet zoals vroeger en het zal ook nooit meer zoals vroeger worden." Zeg ik duidelijk tegen haar. "Voor een laatste keer dan." Zegt ze smekend. "Oké oké. Laatste keer." Zeg ik waarna ze een enorme lach krijgt op haar gezicht en naar mij toe komt en opeens bovenop mijn schoot komt springen en mij een knuffel geeft.
Plots gaat de deur open en kom ik Dalia tegen in de deuropening. "S-sorry." Stamelt ze en draait zich meteen om en loopt de kantoor uit.
Ik duw Latifa meteen van mij af. "Wat doe jij!" Schreeuw ik naar haar. "Het was niet mijn bedoeling, maar ik ben het gewoon veel te erg gewend." Zegt ze rustig. "Dat kun je niet maken! Ik ben verdomme verloofd!" Schreeuw ik weer. "H-het spijt mij." Stottert ze met tranen in haar ogen. Ik zucht even diep uit en ga weer zitten in mijn stoel.
Ik weet hoe Dalia is. Ze zal nu denken dat alles dat ik ooit tegen haar zei in twijfel nemen. Haar vertrouwen winnen is moeilijk maar haar vertrouwen verliezen is zo erg makkelijk. Ze is geen makkelijke meisje maar ze is de moeite waard.
"Ga je niet naar Dalia toe?" Vraagt Latifa waarna ik schud met mijn hoofd. "Ze zal nu toch niet naar mij luisteren. Als ik met haar probeer te praten nu gaat het uitlopen tot een ruzie." Zeg ik waarna ze knikt. "Maar als je nu niet naar haar toe loopt gaat ze denken dat het jou niks boeit en gaat ze misschien denken dat je vreemdgaat." Ik knikt dan maar. Dalia en ik hebben misschien geen echte relatie maar ze verdiend wel een uitleg. Ook al gaat ze zeggen dat het haar niks boeit, ik weet dat ze diep van binnen toch pijn zal hebben. Ik weet dat zij het zelfde voelt voor mij als ik voor haar. Ik weet dat zij ook een zwak voor mij heeft als ik voor haar heb.
Het is waar. Geen van ons geeft het toe maar als ik het nu toegeef is de kans dat ze gaat wegrennen van haar eigen gevoel te groot. Alles gaat om timing. "Ik ga straks wel naar haar toe." Zeg ik dan weer. "Straks is te laat. Je moet nu gaan en haar uitleggen wat er gebeurd is." Zegt Latifa waarna ik schud met mijn hoofd. "Ga nu naar haar toe. Nu zit ze met de ergste scenario's in haar hoofd. Haal haar uit haar nachtmerrie." Zegt Latifa dan weer. Ik denk even diep na en besluit dan dat Latifa misschien gelijk heeft.
Ik sta op uit mijn stoel en loop snel mijn kantoor uit.
