The way it was

Hoofdstuk 3

Pov Dalia
Ik kom chagrijnig terug thuis en schop mijn hakken uit. "Waarom zo boos binti (dochter)?" Vraagt mijn vader wanneer ik de woonkamer inkom. "Die man is een ramp!" Roep ik gefrustreerd. "Welke man? Je baas?" Vraagt mijn vader fronsend. "De baas is heel lief maar zijn zoon is afschuwelijk, ik heb nog nooit zo'n arrogant persoon ontmoet in mijn hele leven." Zeg ik terwijl ik dan ook ga zitten. "Wat heeft zijn zoon hier mee te maken?" Vraagt mijn vader dan weer. "Die zoon neemt over een paar weken de bedrijf over en was bij mijn sollicitatiegesprek." Zeg ik en pak dan mijn ketting uit de zak van mijn blazer.

"Wat is er met de ketting?" "Die schoft heeft de slot kapot weten te krijgen." Zeg ik boos. "Let op je taalgebruik jongedame en volgens mij was hij het niet. Ik dacht al te zien dat er iets mis was met de slot." Zegt mijn vader waarna hij de ketting van mij overneemt en goed naar de slot kijkt. "Ik zal het wel maken voor je, je hebt het morgen wel weer terug." Zegt mijn vader kalm. Hij weet hoe verdrietig ik kan worden als ik mijn ketting niet bij mij heb. Er gaat dan altijd zo'n leeg gevoel door mij heen..

~~
De volgende dag zit ik blij op de bank met een kopje thee in mijn handen. Mijn vader had mijn ketting al gemaakt en ik heb het nu dus ook om. Mijn vader heeft zijn eigen juwelierszaak waardoor hij goed is met sieraden.

Ik zit wat Netflix te kijken wanneer ik een mail krijg en mijn telefoon oplicht. Ik pak het op en kijk naar de afzender van de mail.

Ik lees met grote ogen en een open mond de mail. Ik heb dit absoluut niet verwacht! Ze hebben mij aangenomen! Of nou ja, de huidige baas van de bedrijf Awal. Maar nu kan ik tenminste laten zien wat ik in huis heb. Aankomende weken zal ik goed mijn best doen om aan Zain te laten zien dat hij mij nodig heeft, hij zal mij niet ontslaan. Hij zal niet durven!

Er verschijnt dan een zelfverzekerde glimlach op mijn gezicht. Ik mag over een paar dagen al beginnen. Ik bel dan snel mijn beste vriendin Esma op.

Esma: "Hey schatje!"

Dalia: "Hey babe! Kom naar mijn huis, we hebben wat te vieren!"

Esma: "Vertel, wat is er te vieren? Ga je eindelijk trouwen?

Dalia: "Droom verder, nog lang niet. We hebben iets anders te vieren. Neem meteen je pyjama mee want jij blijft bij mij slapen.

Esma: "Ik ga meteen inpakken."

Dalia: "Tot zo."

Ik hang dan met een grijns op.

~~
"Vertel!" Roept Esma enthousiast zodra ik de deur open doe voor haar. "Kom eerst naar binnen." Zeg ik lachend waarna ze meteen naar binnenkomt en haar schoenen uitdoet.

"Raad eens wat?" Vraag ik aan haar wanneer we samen op de bank zitten in de woonkamer. "Wat moet ik raden? Wat is er? Hou me niet langer in spanning!" Roept ze. "Awal heeft mij aangenomen!" Roep ik blij. "Je liegt!" Roept Esma dan ook met grote ogen. "Hier is bewijs." Zeg ik grijnzend en laat haar de mail zien die ik heb gekregen. "Het was sowieso zijn vader." Zegt Esma dan lachend. "Ik kan het gewoon ruiken dat het zijn vader was. Maar waar ik nu meezit is dat ik bang ben dat Zain mij zal ontslaan zodra hij de kans krijgt. Dus zeg maar, zodra hij de bedrijf over een paar weken overneemt." Zeg ik zuchtend. "Hij zal je niet ontslaan als jij hem laat zien wat voor een aanwinst jij bent voor de bedrijf." Zegt Esma met een knipoogje waarna ik knik. "Precies dat dacht ik dus ook!" Roep ik instemmend. "Echt eng dat wij altijd hetzelfde denken." Zegt Esma lachend waarna ik knik.

~~
Het is al avond en papa en Younes zijn terug thuis en Ilias heeft vandaag nachtdienst.

Ik weet niet waarom maar het voelt alsof er spanning hangt tussen Esma en Younes. Ze waren altijd wel wat close geweest, ik ken Esma via Younes en het klikte al snel tussen mij en haar maar zelf denk ik dat het weleens iets kan worden tussen mijn broer en Esma.

We zitten met z'n alle in de woonkamer wat thee te drinken en Esma en Younes ontwijken elkaars blikken heb ik opgemerkt.

"Ik ga slapen, ik ben moe." Zegt mijn vader plots. "Slaaplekker baba." Zeggen ik en Younes. "Slaaplekker 3mo (oom)." Zegt Esma met een glimlach waarna mijn vader met een glimlach vertrekt.

Esma, Younes en ik zijn nu nog met z'n drieën over in de woonkamer en ze kijken nu elkaar eindelijk aan. Ik vang de blikken op die ze naar elkaar werpen. "Wat is er tussen jullie aan de hand?" Vraag ik uiteindelijk als ik een gekwetst blik opmerk van Esma. "Ga jij het haar vertellen of zal ik het zelf doen." Zegt Esma kil tegen mijn broer.

Ik kijk ze fronsend aan en sta dan op. "Praten jullie het maar uit, ik ben in mijn kamer." Zeg ik en verlaat op mijn beurt de woonkamer.

Pov Esma
Ik kijk boos naar Younes die zucht. "Zo ga je dus doen hé." Zeg ik kwaad. "Het was niet mijn schuld Esma." Zegt Younes beheerst. "Niet jou schuld? Jullie stonden verdomme te zoenen! Met haar armen om jou nek. Ze stond aan je vastgeplakt net lijm. Het is je ex Younes!" Zeg ik knarsetandend. "Zij zoende mij, niet ik haar." Zegt Younes terwijl hij door zijn haar gaat. "En jij duwt haar niet even weg? Wacht laat het me raden, je vond het fijn, je vond het leuk. Hou mij niet aan de lijntje als je van plan bent een spel met mij te spelen Younes." Vraag ik gebroken. "En wat als ik jou vertel dat ik het geweldig vond. Wat ga je eraan doen? Wij hebben toch helemaal niks?" Daagt Younes mij uit en stapt dichter bij mij. "Waarom boeit mij dit nog wat. Je hebt gelijk, we hebben helemaal niks." Zeg ik terwijl ik met moeite mijn tranen inhoud. "Kom op zeg Esma, we weten beide dat wat wij hebben speciaal is. Ik zou nooit met je spelen." Zegt Younes dan opeens en legt zijn hand teder op mijn wang. "Je hebt het zelf gezegd, we hebben niks." Zeg ik terwijl ik de drang om in zijn armen te vallen probeer te onderdrukken. "En wat als ik jou vertel dat jij de enige bent voor mij?" Vraagt hij terwijl hij nog dichter bij mij komt staan waardoor er bijna geen ruimte meer is tussen ons. "Hoe kun je dit nog zeggen nadat je nog maar een paar uurtjes geleden hebt staan zoenen met een ander?" Vraag ik met een gebroken stem. "Zij betekent niks voor mij, ik heb het je al verteld. Zij zoende mij Esma." Zegt Younes weer. De enige emotie dat ik kan lezen in zijn ogen is oprechtheid. "Zweer Younes." Zeg ik met ingehouden tranen. "Wallah, ik had haar daarna meteen weggeduwd." Zegt Younes en verplaatst zijn handen naar mijn middel. Ik sla vervolgens mijn armen om zijn nek waarna we een passievolle zoen delen.

"Ik wist het!" Hoor ik de stem van Dalia opeens. Ik sla meteen mijn hand om de nek van Younes weg maar hij houdt zijn arm om mijn middel. Hij grijnst naar mij met een liefdevolle blik terwijl ik rood aanloop. "Hoelang zijn jullie al een ding?" Vraagt Dalia dan grinnikend. "Zijn we een dingetje Esma?" Vraagt Younes plagerig. "Het zag er wel zeker uit alsof jullie een dingetje zijn." Zegt Dalia weer met een grijns. "Jullie zijn gemeen." Zeg ik verlegen en leg mijn handen op mijn wangen om de gloed te verbergen. "Ik laat jullie wel even alleen, tot zo Esma." Zegt Dalia met een knipoog en loopt dan weg waardoor ik en Younes weer alleen zijn.

Younes kijkt me dan aan met een serieuze blik. "Ik meende wat ik zei Esma. Ik hou echt van je, jij bent de enige voor mij." Zegt Younes zacht en onzeker. "Ik hou ook van jou Younes." Zeg ik zacht terwijl ik verlegen wegkijk. Younes legt zijn hand onder mijn kin en laat mij hem aankijken. "Zeg het nog eens maar kijk mij deze keer aan." Zegt Younes met een glinstering in zijn ogen. "Ik hou ook van jou Younes Safer." Zeg ik zacht terwijl een vleugje blijdschap door mij heen gaat. Blij omdat ik eindelijk de gevoel die ik maanden heb staan onderdrukken heb uitgesproken.

*************************

1420 woorden

Vergeet niet te stemmen!

Dalia is aangenomen en Esma en Younes zijn een dingetje...

Laat eens weten wat jullie van de boek vinden tot nu toe!