Hoofdstuk 45

121 13 7
                                    

Als jullie nog moeten bidden, of iets anders belangrijks moeten doen dan raad ik jullie aan om eerst dat te doen voordat jullie mijn boek beginnen te lezen. Mijn boek gaat niet weg ofzo dus doe lekker rustig aan en neem je tijd.

Pov Dalia
Ik loop samen met Zain naar zijn auto om dan naar de huis van zijn ouders te gaan. Als ik eerlijk ben ben ik best nerveus om zijn moeder te ontmoeten

"Mijn moeder verheugd zich erg op je." Zegt Zain plots als we bijna bij de auto zijn. Ik stap in de auto zonder daar op te reageren.

Zain stapt ook in de auto en begint meteen te rijden.

"Sinds dat mijn vader had verteld aan mijn moeder dat je tegen mij in durft te gaan is ze helemaal in de wolken van jou." Zegt hij waarna ik even lach. "Ze lijkt me een lieve vrouw." Zeg ik en kijk met een glimlach naar Zain die met een glimlach zich focust op de weg.

Zijn gespierde armen zijn goed te zien in deze pak die hij aanheeft en zijn strakke kaaklijn ziet er scherp uit. Als k kijk naar zijn ogen zie ik alleen maar blijdschap. Zijn blijdschap steekt mijn ook aan en ik kan als automatisch niet meer stoppen met lachen. Het voelt heerlijk om met Zain te zijn, dat kan ik niet ontkennen!

Ik sluit de Bluetooth van mijn telefoon aan met die van de auto en ga naar mijn Spotify en zet een nummer op waar ik vrolijk bij meezing.

Boy, I'm tryna meet your mama on a Sunday
Then make a lotta love on a Monday (ah)
Never need no (no), no one else, babe
'Cause I'll be-

Dit liedje past precies bij deze avond.

I'm jumping through hoops
Know my love infinite, nothin' I wouldn't do
That I won't do, switchin' for you

Sluit ik de liedje vrolijk af. Zain stuurt met zijn handpalm de auto naar links en komt dan voor een enorme hek die meteen opengaat. De manier hoe hij behendig de auto bestuurt is te aantrekkelijk voor woorden. "Bevalt de uitzicht je." Zegt Zain met een grijns waarna ik blozend wegkijk. Ik hoor hem grinniken waarna ik ook zachtjes moet lachen. 

Zain rijdt de oprit op en we stappen dan beide uit de auto. De huis is indrukwekkend mooi van buiten. Zain komt naast mij en plaats zijn arm om mijn middel. Ik schrik even en wil een stap naar achter zetten maar Zain verstevigt zijn greep en houdt mij stevig vast. "Vertrouw mij." Zegt hij waarna ik knik en adem even goed in en uit waarna ik knik naar Zain als teken dat we naar binnen kunnen. Hij glimlacht geruststellend naar mij en dan lopen we samen naar binnen.

We lopen naar binnen en lopen door de gang en komen dan aan in een enorme woonkamer. Er staat daar een vrouw van middelbare leeftijd en meneer Awal. 

"Dalia!" Word er van achter mij geroepen en ik word zowat besprongen door Hanan. Ik geef haar lachend een knuffel. Ze geeft dan ook Zain een knuffel en de moeder van Zain komt met een glimlach naar mij toe lopen. "Al salam alaikoum ghelti (tante)." Zeg ik met een glimlach en loop ook haar richting op. "Wa alaikoum al salam lieverd." Zegt ze met een glimlach en trekt mij in een knuffel. Ik knuffel haar terug en omarm de warme verwelkomende energie die de vrouw uitstraalt met open armen. 

Meneer Awal komt dan ook mijn richting oplopen met een glimlach en geeft mij een hand. "Salam alaikoum." Zeg ik met een glimlach. "Wa alaikoum al salam! Wat ben ik blij dat mijn domme zoon toch nog slimme keuzes kan maken." Zegt hij waarna ik begin te lachen. "Ik sta gewoon hier hoor." Zegt Zain verontwaardigd. "Je kan het je vader niet kwalijk nemen, hij heeft namelijk gewoon gelijk." Lach ik waarna iedereen ook mee lacht. Ik knipoog speels naar Zain die lachend schud met zijn hoofd. "Maar dat betekent ook dat ik oog voor vrouwen heb." Daagt hij mij uit. "Zelfs mensen zonder smaak zouden Dalia hebben gekozen als vrouw." Komt Hanan voor mij op. 

~~
Met z'n alle zitten we te lachen in de woonkamer en dan word het wel laat. 

"Zullen we?" Vraagt Zain waarna ik knik. We staan dan beide op en we lopen dan met z'n alle naar de voordeur. Zain en ik trekken beide onze jas aan en dan geef ik ghelti  Amina (moeder van Zain) een knuffel en 3mo (oom) Hassan (vader van Zain een hand. "Waar is Hanan?" Vraag ik als ik haar nergens zie maar ik voel dan opeens iets kouds tegen mij aan. 

Ik draai mij geschrokken om en sta dan oog in oog met Zain die een sneeuwbal in zijn handen heeft. "Ik maak jou af." Sis ik speels en dan krijgt Zain een sneeuwbal tegen zich aan maar het is niet afkomstig van mij maar van Hanan. Lachend ga ik ook naar buiten en pak ook een sneeuwbal en gooi het naar Zain maar dan krijg ik ook een sneeuwbal tegen mij aan door Hanan die per ongeluk op mij mikte inplaats van Zain. 

Ik gooi weer naar haar en zo ontstaat er een sneeuwballen gevecht tussen ons drieën en niet veel later staan de ouders van Zain met hun jas en schoenen aan buiten en kijken ze naar hoe wij elkaar bekogelen. Hanan mikt de bal op Zain maar hij rent achter zijn moeder waardoor de bal tegen haar komt. 

Langzamerhand staan wij allemaal elkaar te bekogelen en na een tijdje zijn wij allemaal uitgeput en sluiten we hijgend vrede. Lachend loopt Zain naar mij toe en legt zijn arm om mijn middel. "We moeten nu echt gaan." Zegt Zain tegen zijn ouders en zusje. 

Ik zeg iedereen weer gedag waarna ik samen met Zain de auto instap en we rijden naar zijn huis. 

"Awal." Zeg ik vermoeid. "Uhu" reageert hij dan. "Mag ik de volgende keer rijden?" Vraag ik terwijl ik staar naar hoe hij geconcentreerd kijkt naar de weg. Hij kijk mij kort aan in mijn ogen maar het voelt alsof hij recht door mijn ziel kijkt. Hij kijkt mij eerst aan met een serieuze gezicht maar krijgt dan een mooie glimlach op zijn gezicht. "Natuurlijk mag dat." Zegt hij dan lief waarna ik ook automatisch een glimlach krijg op mijn gezicht. 

*****************************

1058 woorden

Vergeet niet te stemmen!

The way it wasWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu