Een familie en een beste vriendin die voor jou door vuur zouden gaan. Dalia is tevreden met haar leven.
Een knappe beleefde jonge dame die ook nog eens temperament heeft. Twee beschermde broers en een lieve begripvolle vader.
Haar droombaan gaat op...
Pov Dalia Vandaag heb ik een wit met zwart gestreepte shirt aan met een zwarte broek. En mijn haar heb ik in een losse knot met twee kleine plukjes naar voor. Ik heb ook voor een keer mijn bril op. Ik draag het bijna nooit, behalve als mijn ogen pijn doen ofzo. En dat is meestal nadat ik een hele nacht heb gehuild of heb gelezen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik neem even slok van mijn water tussendoor en ga door met mijn schetsen.
Ik kijk op wanneer mijn telefoon opeens afgaat. Ik zie opeens weer die anonieme nummer tevoorschijn komen. Ik zet simpelweg mijn telefoon op stil en ga door met schetsen tot mijn telefoon opeens oplicht. Ik krijg een bericht binnen van een anoniem nummer met een foto van mijn vader terwijl hij aan het werken is.
'We proberen het nog een keer, maar deze keer ga je wel opnemen.' Luidt de bericht. Ik word dan weer gebeld. Ik neem op zonder ook maar te twijfelen.
Dalia: "Raak mijn vader niet aan, ik doe wat je verdomme zegt!"
Anoniem: "Dan moet je nu goed luisterren popje."
Dalia: "Zeg nou maar gewoon wat je wil."
Anoniem: "Ga naar de kantoor van Zain en zorg dat je de document met zijn aankomende samenwerkingen in handen krijgt."
Dalia: "Nee, dat ga ik niet doen."
Anoniem: "Je hebt geen keus, je moet doen wat er van je word gevraagd."
Dalia: "Je bent een verdomme monster."
Anoniem: "Ja dat ben ik en jij gaat doen wat ik zeg. Anders weet je wel wat er gebeurd."
Dalia: "Luister, waarom zeg je gewoon niet wie je bent?"
Anoniem: "Zodat je het dan kan doorlullen aan Zain zeker."
Dalia: "Wat kan ik nog doen, je hebt mijn hele leven in je handen!"
Anoniem: "Pas op je woorden Dalia Safer."
Dalia: "Waarom zou ik letten op mijn woorden! Het is niet zo dat je mij gaat vermoorden. Je hebt mij nodig!"
Anoniem: "Ik heb jou familie anders niet nodig."
Dalia: "Mensen zoals jij horen niet vrij rond te lopen, jij vieze vuile hond! Je komt hier niet mee weg."
"Safer?" Ik kijk geschrokken op bij het horen van de stem van Zain. "A-Awal." Stotter ik. Ik hang meteen op en kijk met grote ogen naar Zain. "Waarom kijk je alsof je zojuist een geest hebt gezien?" Vraagt Zain met dichtgeknepen ogen. "Ik, ik." Stamel ik niet wetende wat ik moet zeggen. "Waag het niet om tegen mij te liegen mevrouw Safer." Intimiderend kijkt Zain mij aan. "Ik kan het niet zeggen, hoe graag ik het ook wil." Ik kijk hem hoopvol aan, hopend op begrip maar dat is laatste waar hij aan denkt. "Waarom kun je het niet zeggen?" De wantrouw in zijn stem is haast niet te missen. "Het gaat om leven of dood." Zeg ik zacht. "Leven of dood? Wiens leven bedoel jij?" Zain zet een paar grote stappen naar mij. Hij kijkt mij aan met een afstandelijke wantrouwige blik. "Mijn familie, hun leven zit op het spel. Stel alsjeblieft niet nog meer vragen. Ik heb al teveel losgelaten." Wanhopig kijk ik hem aan. "Geef mij je telefoon." Zain komt op mij afgelopen met grote snelle passen waardoor ik weinig tijd heb om te kunnen nadenken over wat ik moet doen.
Mijn blik vliegt over mijn kantoor en valt opeens op de open raam. Ik kijk van Zain naar de raam. Ik moet langs hem komen om daar te komen. Ik ren dan zo snel mogelijk langs hem naar de raam en gooi het zo ver mogelijk weg waardoor de helft van mijn lichaam buiten de raam hangt en mijn bril 7 verdiepingen naar beneden valt.
Doordat ik met zo'n kracht naar voren boog dreig ik te vallen waardoor ik mij mentaal al klaarmaak op mijn dood met mijn ogen stevig gesloten. Maar godszijdank voel ik de sterke armen van Zain om mijn middel mij terugtrekken naar binnen. Ik val hard tegen zijn borstkas met mijn handen op zijn bovenarm van de schrik. Ik kijk geschrokken op naar Zain die mij boos aankijkt. We staan zo erg dicht tegen elkaar, dat ik zelfs zijn adem op mijn huid voel.
"Weet jij wel hoe verdomd gevaarlijk jouw stunt wel niet was!" Schreeuwt Zain woedend waarna ook zijn greep om mijn middel versterkt. Maar zijn woede maakt mij achter niet bang, het maakt mij juist boos. "Ik had het onder controle." Zeg ik boos om zijn uitbarsting. Ik probeer mezelf weg te duwen van Zain maar het lukt niet echt goed. "Laat mij los." Zeg ik fel tegen hem.
Zain duwt mij voorzichtig van zich af waarna ik meteen een stapje naar achter doe om niet te vallen op de grond..
"Door wie word je bedreigd?" Vraagt Zain opeens waarna ik hem raar aankijk. "Als ik het wist zou ik het allang al zelf hebben opgelost." Zeg ik op een duh toon.
Er word dan opeens geklopt op mijn deur. "Niet nu!" Roept Zain voordat ik diegene kan binnenlaten. Maar de deur gaat alsnog open.
Ilias staat dan opeens in de deuropening met een bezorgde blik. "Papa." Zegt Ilias waarna ik al kan raden wat er aan de hand is. "Ligt hij in de ziekenhuis?" Vraag ik met grote ogen. "Er was een overval in de zaak." Zegt Ilias dan. "Ga maar alvast ik kom nu." Zeg ik gechoqueerd.
Ilias vertrekt mijn kantoor en doet de deur achter zich dicht. Ik ren naar mijn jas en tas waarna ik weer wil wegrennen om mijn kantoor uit te gaan maar ik word tegengehouden door de hand van Zain om mijn pols. "Dit is de werk van die mens die jou bedreigd hé?" Vraagt Zain waarna ik hem boos aankijk en mijn hand uit zijn greep ruk. "Natuurlijk is dit die man zijn werk! In de dertig jaar dat mijn vader deze zaak runt is er nooit een overval gepleegd en nu dit allemaal gaande is opeens wel! Als jij je nou niet bemoeit met mij kom ik een hele eind verder!" Schreeuw ik naar hem. "Neem morgen maar vrij." Zegt Zain dan mijn woorden negerend.
Ik ben nog lang niet bereid om mijn vader te verliezen. Op geen enkele manier niet! Ik weet dat ik niet in de hand heb maar ik zal het mezelf niet vergeven als er hem iets overkomt door mij.
Ik ren naar de lift en wacht ongeduldig tot die open gaat.
"Kom." Hoor ik opeens de stem van Zain achter mij en hij trekt mij langs de gang en dan de hoek om. Dan merk ik de lift op. "Deze gaat sneller." Zegt Zain en drukt op de knop waarna die meteen opengaat.
"Dankjewel." Zeg ik tegen Zain en stap snel in de lift.
