ALPHA of CENRED

22

*Zion*

Things been messed up for  two months.
She's  gone for freaking two months.
Ginawa  ko lahat ng makakaya ko pero  hindi pa rin namin siya mahanap.

Fuck!

Where do i find her!?

I am so fucking frustrated.
Ni hindi ko na magampan ang tungkulin ko bilang Alpha.
This is my fault!!!

Inis kong pinagsusuntok ang pader ng kwarto ko. I already feel numb kahit nadurugo na ang kamay ko hindi ko pa rin maramdaman ang sakit.
It's  because of her! damn!!

Hinalughog ko na lahat ng sulok nitong kaharian pero ni anino niya wala.
Kailangan ko siyang mahanap.!!

Isang katok ang narinig buhat sa labas nitong kwarto ko.
Urgh!! What do they have for me this time.?!!

"Alpha, pinapunta po kayo ni madam Guia sa library po. Importante daw".

Nakayukong bungad sakin ng isa naming katulong. She's  trembling,  i know why. Ayoko kasing iniistorbo ako lalo na ngayon.
Tinanguan ko lang siya.
Gimbal naman nitong tiningnan ang nagdurugo kong kamay.
Magsasalita pa sana ito pero inunahan ko na siya.

"Leave".

As if one cue madali itong lumabas ng silid ko.

I headed to the library where i can find my mother's office.
Hindi na ako nag abalang kumatok, tuloytuloy lang akong pumasok sa loob.

"What is it?"

Walang ganang tanong ko sa kanya. Ni hindi ako umupo sa harapan ng mesa niya.

"Zion, i know you care about Ava but hindi naman pwedeng kalimutan mo ang mga tungkulin mo bilang Alpha. You are being unreasonable here!"

Ito ang unang besee na tinaasan ako ng boses ng ina ko pero who cares. Ava is not just any girl to me. Because  she is my fucking MATE!! After ilang beses kong itanggi sa isip ko but my heart wants her!!

"Look at yourself son, you look miserable because of that guilt. Look, hindi mo naman kasalanan lahat, hindi mo ginusto na mawala siya in the middle if the woods."

Mom let a deep sigh.

"Richard called me yesterday and guess what? Jane will be here one of these days".

Excited na balita nito. Kabaligtaran naman ang naramdaman ko.
Jane was my chosen girl. She's not my mate but i loved her. But naglamat ang relasyon namin ng malaman kong pinagtaksilan ako nilang dalawa ni Markus. That bastard!!!

Imbes na dapat akong matuwa dahil after two years na paninirahan nito sa Spain, magkikita na kami pero why do i have this feeling? I am not excited and happy???

"You two should have a long catch up to take. You should be happy son. Oh my god what happened  to your  hands?!"

Bigla ang pag iba ng boses ng ina ko nang makita ang sugat sa aking kamay.

"It's nothing to worry mom".

And lumabas na ako sa office niya.
Tinunton ko ang daan patungo sa servants quarter upang dalawin si Aling Hunnith na kasalukuyang nakaratay ngayon sa kama. Mula kasi nung nawala si Ava, inatake ang matanda sa puso, sanhi ng temporaryong pagkaparalisa ng katawan nito.
Araw-araw naman itong dinadalaw ng pack doctor para e check-up.

"Aling Hunnith, kumusta na po kayo?"

Ginagap ko ang kulubot nitong palad.
Naglandasan na nman ang masaganang luha ng matanda pagkakita sakin.