The Past Between Us

~16~

   |3 lata temu|

Hunter

Kiedy byliśmy dziećmi, cały czas bawiliśmy się w chowanego. Zawsze byłem do dupy w tej grze, nie mogłem nikogo znaleźć, ale była taka dziwna rzecz. Zawsze znajdowałem Scarlett. Bez względu na to, gdzie się ukrywała, nieważne jak daleko i jak dobrze się ukryła, zawsze ją znajdowałem. To było tak, jakby było we mnie coś, co prowadziło mnie do niej. Kompas mojego ciała kierował mnie w jej kierunku.

Z biegiem lat przestaliśmy grać w gry, dorastaliśmy, ale moje serce pozostało takie samo.

Moje ciało wciąż reaguje na jej dotyk. Wiem, że jest blisko, nawet jeśli jej nie widzę.

Zawsze ją odnajdę.

Zabawne, że zaledwie kilka tygodni temu wszystko w moim życiu było idealne. Miałem jedyną osobę, która była dla mnie wszystkim. Jedyna osoba, która się liczyła. Była wszystkim, czego kiedykolwiek pragnąłem.

Teraz czuję, że całe moje życie powoli rozpada się na moich oczach.

Ale to moja wina.

Byłem, głupcem ufając losowi.

Do diabła, wiedziałem, że mój los uwielbia robić sobie ze mnie żarty.

Powinienem się domyślić. To było zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe. Nigdy nie mogłem mieć czegoś tak doskonałego.

Nie mogła być moja.

Patrzę, jak Scarlett śmieje się z czegoś, co Jace mówi jej do ucha. Jego ramię obejmuje ją i w tej chwili nie obchodzi mnie, że jest moim najlepszym przyjacielem, jedyne co chcę zrobić, to oderwać mu rękę. Moje ręce zaciskają się w pięści.

Nie powinienem się tak czuć.

Dokonałem wyboru.

Biorę głęboki oddech i zaczynam iść. Ignoruję intensywny ból w klatce piersiowej. Moja twarz jest zimna, pozbawiona emocji.

Kiedy przechodzę obok nich, moje zimne oczy splatają się z nią. Całkowicie ją ignoruje. Prawie się krzywię, widząc zraniony wyraz jej twarzy.

Musisz być silny Hunter.

Pamiętaj, dlaczego to robisz.

Nie mogę ryzykować.

Cichy głos w mojej głowie mówi mi, że jestem tchórzem i powinienem wrócić i błagać ją o wybaczenie.

Ale prawda jest taka,

że jestem tchórzem.

Jeśli chodzi o Scarlett Hudson, to jestem wielkim żałosnym tchórzem.

Idę dalej.

Odchodzę od jedynej dobrej rzeczy w moim życiu.