The Past Between Us

Epilog

Od: Hunter Adams

Do: Megan Adams

Hej Megs.

Wszystkiego najlepszego siostrzyczko!

Zawsze rozmawiam z tobą w twoje urodziny. Nie sądziłaś, chyba że złamię tę tradycję, prawda?

W porządku.

Przyznaje, że napisanie tego e-maila było pomysłem Scarlett.

Mam ci tyle do powiedzenia, Megan. Nie wiem, od czego zacząć.

Minął już prawie rok odkąd Scarlett i ja przeprowadziliśmy się tutaj. W końcu kupiliśmy dom w zeszłym miesiącu.

Jest trochę mały, ale jest tuż obok plaży, Scarlett to uwielbia i szczerze mówiąc, tylko to się liczy.

Wszystko jest takie idealne Megan. Chciałbym, żebyś była tu ze mną.

Każdego ranka budzę się i znajduję obok siebie Scarlett, muszę się uszczypnąć, żeby upewnić się, że nie śnię. Uśmiecha się, kiedy się budzi i mnie widzi. Słońce wpada przez okno, sprawiając, że Scarlett wygląda pięknie w tym świetle. Zawsze zapiera mi dech w piersiach.

Jestem tak zakochany Megan. Czasami jest to przerażające, ale nie w zły sposób.

Nigdy nie wezmę niczego w moim życiu za pewnik. Nawet tych małych rzeczy. Zrozumiałem, że jest tyle piękna w małych rzeczach, które robię, jak opowiadanie Scarlett o moim dniu, śmianie się z nią z bezsensownych rzeczy, całowanie jej przed wyjściem do pracy.

Piękno jest wszędzie wokół nas. Musimy tylko przyjrzeć się bliżej.

A tak przy okazji. Mówiłem ci? Otworzyłem własny serwis motocyklowy. Mogę pracować z motocyklami przez cały dzień! (Mogę sobie wyobrazić, że teraz marszczysz nos z obrzydzenia, bo nienawidzisz smaru). Pieniądze są w porządku, teraz mogę pozwolić sobie tylko na zatrudnienie trzech mechaników, ale absolutnie kocham tam pracować.

Często odwiedzamy naszych przyjaciół i rodzinę. Jace ma się całkiem dobrze. On i Danielle przyjeżdżają w przyszłym tygodniu, a Scarlett nie przestaje się uśmiechać, odkąd Danielle zadzwoniła i powiedziała jej o tym.

Scarlett i ja w tajemnicy mamy nadzieję, że ta dwójka skończy razem. No weź! Skłamałabyś, gdybyś powiedziała, że Jace i Danielle nie byliby świetną parą! Może to tylko takie tęskne myślenie. Chcę, tylko żeby Jace był z kimś, kto go uszczęśliwi.

Wrócimy tam na ślub pana Hudsona i Sary tej jesieni. Nie mogę uwierzyć, że w końcu się pobierają.

Wszyscy są tacy szczęśliwi.

Chciałbym, żebyś tu była.

Nie będę kłamał, myślenie o tobie wciąż boli jak cholera.

Żałuję, że nie porozmawiałaś ze mną, Megan. Chciałbym, żebyś mi powiedziała, że tak bardzo cierpisz. Chciałbym, żebyś mi powiedziała, przez co przechodzisz. Stoczyłbym z tobą twoją bitwę.

Przeprasza, że przeszłaś przez to sama.

Przyznam, że kiedy odeszłaś, byłem zły.

Bardzo zły.

Zły na siebie, że nie dostrzegłem tego.

Zły na ciebie, że nie porozmawiałaś ze mną i mnie zostawiłaś.

Ale nie jestem już zły.

Nadal jesteś tu ze mną Megan. Wiem, że jesteś, czuję to.

Wierzę, że dopóki kogoś kochasz, nie może on cię opuścić. Nawet jeśli go już nie zobaczysz. Tak długo, jak kogoś kochasz, zawsze będzie tam, w twoim sercu.

Tam właśnie jesteś Megs, w moim sercu. Tam zawsze będziesz.

Muszę już iść, Scarlett mnie woła. (Prawdopodobnie potrzebuje, żebym wyjął coś z górnej półki, bo sama nie może dosięgnąć, przypomnij mi, żebym podziękował naszemu stolarzowi).

Hunter

***

Na początku chciałabym z całego serca podziękować wszystkim osobom, które zdecydowały się przeczytać to tłumaczenie. Zdaje sobie sprawę z błędów, których jest tu od groma, postaram się je w najbliższym czasie poprawić. Mam nadzieje, że zostaniecie ze mną na dłużej. Buziaki i do następnego!