i loved you || h.s. (kontynuacja ydlm)

13.

Lucy powiedziała mi też o tym, ze mnie kochałaś.

Wtedy coś we mnie pękło i zacząłem płakać.

Wręcz dusiłem się łzami i krzyczałem twoje imię głośniej niż powinienem.

Moja mama wbiegła do pokoju, ale gdy zobaczyła mnie i Lucy siedzących i płaczących nad twoim zdjęciem od razu wyszła.

Oglądaliśmy wszystkie twoje zdjęcia jakie mieliśmy zapisane.

A potem cię wspominaliśmy.

Płakaliśmy jak małe dzieci i uśmiechaliśmy się na każdą myśl o tobie.

Cudownie było rozmawiać z kimś kto znał cię aż tak dobrze. Lepiej niż ja.

Wspominaliśmy każde twoje słowo czy zachowanie. Mówiliśmy o tym co lubiłaś i czego nienawidziłaś.

I przede wszystkim wyobrażaliśmy sobie, że jesteś obok nas i wszyscy dobrze się bawimy.

- Twój, Harry x