ROTA

BÖLÜM 20. (1. Kitap Finali)

SELAM! BİZ GELDİKKK YİNE! GEÇEN BÖLÜM VERDİĞİNİZ OYLAR VE YAPTIĞINIZ HER YORUM İÇİN ÇOOOOOK TEŞEKKÜR EDERİM!

İletişim için : Instagram / lemveli
Şarkı listeleri için : Spotify / lemveli
Tanıtım videoları için : YouTube / Leman Veli

🌤

ayça özefe - yıkılmam asla

one direction - if i could fly

one direction - infinity

BÖLÜM 20.

Annesine ve babasına bile güvenemeyen birini hayal edin. Sonra parçalanmış ailenin ortasına derin çukur gibi doğan bir bebeği düşünün. Bir enkazdan farksız biridir o kişi. Kimseye güvenemez, herkesin gözlerinin içinde yalan arardı. Tüm sözcükler ona şüpheli gelirdi, her an sırtından alacağı darbeye hazırlıklı olurdu.

O biri bendim.

Ve ilk defa bunun için seviniyordum.

Çünkü başka biri olsa bunu bir ihanet olarak adlandırır, üzülürdü.

Oysa ben Çağan'ın yaptığı şeye üzülememiştim. Çünkü ona zaten hiç güvenmemiştim.

Zaman kavramını yitirip etrafımızda görünmez bir çembere dönüştüğünde herkes hareketsiz bir şekilde durmuştu. Bulut telefonu kapatıp tekrar cebine attığında birkaç dakika sonra buraya gelmesi muhtemel olan Efe'yi düşündüm istemsizce. Onu tanıyordum ve buraya geleceğinden adım kadar emindim.

Fakat o gelmeden önce yapmam gereken bir şey vardı. Sağlam adımlarla Bulut'un yanından geçtiğimde beni durdurmak istedi ama ona hayatımda attığım en keskin bakışlarla karşılık verdiğimde olduğu yere mıhlandı.

Öznur'un karşısına geçtiğimde gözlerim Gizem'e dokundu. "Gerile." Gizem sanki hipnoz olmuş gibi anında dediğimi yaptığımda bakışlarım tekrar Öznur'a döndü. "Tek bir soru soracağım. Hakkımdaki o şeyleri sen mi yazdın? Evet ya da hayır diyeceksin."

Gözlerimin içine baka baka, "Evet," dediği an elim havalandı ve yanağına indi. Tüm kafeteryayı dolduran tokadın sesinin ardından elim kontrolümden çıkmış gibi saçlarından yapıştığında Bulut'un ve Nail'in yanıma doğru geldiğini hissettim.

Öznur'un saçını büyük bir öfkeyle çekiştirdiğimde başı eğilmiş ve karnımın hizasına gelmişti. Başını sağa sola hareket ettirdiğimde Bulut'un koluma değen elini hissedip, "Sakın!" diye bağırdım. "Dokunmayın! Mahvederim sizi!"

"Bırak saçımı!" Öznur'un acıyla bağırmasını umursamadan saçını bırakmadım. Şiddete karşı biri olarak bunu nasıl yaptığımı dahi sorgulamadım o an. Bunu çok başka biri yapsaydı belki de umurumda olmazdı ama o Efe'nin sevgilisiydi.

Efe'yi aldatmıştı.

Gözlerimi kapatarak bir anda saçlarını bıraktığımda dengesini sağlayamayıp yere düştü ve kendimi bir anda onun üzerinde buldum. Gözleri irileşirken elimi kaldırıp bir tokat daha patlattım yüzünde. "Gebertirim seni hadsiz! Kimsin sen? Kim olarak bana hakaret edersin? Yüzüme söylesene! Söyle!"

"Gayrimeşru kızı!" Yüzüme doğru bağırdı.

Saçını tutarak başını kaldırdım. "Söyle!"

"Annen bir fahişe ve sen de onun gibi olacaksın!"