BÖLÜM 33.

30K 2.8K 1.7K
                                    


Merhabalar. Uzun bir aradan sonra geldik sonunda. Bu sırada Halef serisi tamamlandı, arka planda Rota'yı düzenledim sizin için ve yeniden yayımladım. Ufak değişiklikler var, dikkatli okuyanlar fark edebilir.

Sınır değil ama umarım 1500+ oy, 3000+ yorum gelir. Sona doğru artık herkesin oy vermesi gerektiğini düşünüyorum.

Sevgiler.🤍

Project 46, Olivia - Forgettable

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Project 46, Olivia - Forgettable

BÖLÜM 33.

Gitmek kelimesini planlamak, dile getirmek, düşünmek çok basitti. Peki, neden eyleme dönüştüğünde bu kadar zor bir şeye dönüşüyordu?

Bavulumu tutan parmaklarıma sanki binlerce iğne aynı anda değiyormuş gibi hissediyordum. Bu kadar zor olacağını hiç düşünmezdim oysaki.

Kapı çaldığında kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. Coşkun havlayarak kapıya doğru koştuğunda paytak adımlarla yavaşça salondan çıktım, kapının önüne geldim. Dürbünden baktığımda babamı görmüştüm. Geleceğinden bahsetmişti ama nedensizce gelmemesini dilemiştim.

Kilidi çevirerek kapıyı açtığımda babam yüzündeki gergin ifadeyi dağıtmaya çalıştı, bana tebessüm etti. "Kızım?"

Kızın. Evet, senin kızın.

"Hoş geldin."

"Seni ben götürebilirim. O kadar uzun yolu araba kullanma."

Gözlerimi devirmemek için kendimi zor tuttum. O kadar saati onunla aynı arabada geçirmek istemiyordum. Hem ehliyetim vardı ve artık arabayı gayet iyi kullanıyordum. "Yorulursam dinlenirim. Hem bana da macera olur."

Elini cebine attı ve içinden her şeyi halledebileceğini düşündüğü cüzdanını çıkardı. "O zaman kredi kartımı al. Kendini güvende hissedersin."

"Kredi kartının güven vereceğini sana nasıl düşündürdüm?"

"Güniz," diyerek iç çekti. Benimle baş edememek onu yoruyordu.

Konuyu dağıttım. "Daha önce sormadım ama Güniz Işık ismini sen mi verdin bana? Her zaman Güniz dediğin için soruyorum."

"Aslında Güniz ismini ben, Işık ismini annen seçmişti."

Kaşlarım havalandı. "Bunu beklemiyordum."

"Hayatının onun gibi karanlık olmasını istemediği için sanırım bu ismi verdi sana."

"Işığı hak etmediğindendir."

"Neyse," diyerek konuyu değiştirdi. "Evini temizlemek için şirketten giden görevliler dün işlerini tamamlayıp anahtarı ev sahibine vermiş. Birkaç eşya eksikmiş, onları sen tamamlarsın. Araban için otoparkta yer ayırdı site yöneticisi. Elit ve sakin bir semt. Rahatsız edilmeden derslerine çalışırsın."

ROTAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin