ROTA

BÖLÜM 34.

Merhaba. Uzun zaman oldu, farkındayım. Son dönemde sosyal medyada gördüklerim beni çok yıprattı. Her şey üst üste geldi ve yazamadım. Çok etkilendim. Kendimde güç bulduğum an bu bölümü yazdım ama olaylardan nasıl etkilendiğimi bu bölüm anlayacaksınız.

Sadece... Çok üzgünüm.

Öldürülen kadınlar, yanan ormanlar, acıyı yaşan her canlı, sel felaketinden etkilenen herkes ve her şey için çok üzgünüm.

18 yaşında, Ankara'da iki kişinin tecavüzüne uğrayıp şikayetçi olan ama sonuç alamayan Eda Nur 7 Ağustos, "Ben bunları hak etmedim," notuyla intihar etti.

Eda Nur, sen bunları hak etmedin!

Bu bölüm tüm Eda Nur'lar, Güniz Işık'lar için.

Sevgiler.

Choi Cheol-ho - Serenade

Choi Cheol-ho - The Witch's Advice

Park Jeongeun - Anna's Appassionata

BÖLÜM 34.

Aylar sonra.

Merhaba, ben Güniz Işık.

İlk adımı babam, ikinciyi annem koymuş.

Siz beni tanıyorsunuz.

Peki, siz beni nasıl biri gibi görüyorsunuz?

Kolejde zorbalıklarla mücadele eden Güniz Işık?

16 Mart tacize uğrayıp tecavüzden son anda kurtulan Güniz Işık?

Anılarıyla savaşırken anlarını kaybeden, insanları, duyguları elinin tersiyle iten Güniz Işık?

Babasının ruhuna enjekte ettiği güvensizlik yüzünden âşık olduğu adama bile aylar sonra güvenen, onu inciten, kıran Güniz Işık?

Merhaba, ben Güniz Işık. On sekiz yaşındayım hâlâ ama bu on sekiz sanki on sekiz yıla tekabül ediyormuş gibi hissediyordum.

Sizi hiç on yedi yaşınız yaşlandırdı mı? On sekizde kendinizi yaşlı, umutsuz, duygusuz hissettiniz mi?

Merhaba, ben Güniz Işık. Küçükken abisinin peşinden koşan, ondan sevgisini dilenen o kızım.

Merhaba, ben Güniz Işık. Süslenip babamı pencere kenarında beklerken onun gelemediği her anda yok olan o kızım.

Merhaba, ben Güniz Işık. Ve hiç yaşayamadığım hikâyem yeniden başlıyor.

"Notlarının fotokopisini almam gerekiyor. Güniz? Bu sınavdan da kalırsam annem çıldırır. Lütfen, ödünç verir misin?"

Elimi saçlarımdan geçirirken arkamı dönüp kolumun altına sıkıştırdığım kağıt yığınını ona gösterdiğimde dişlerini göstererek güldü. "Benim için mi?"

Ona göz kırptım. "Evet. Bu sefer iyi çalış, Berivan."

"Yaşa sen!" Yanağımı sıkarak notları alıp incelemeye başladığında kütüphanenin kenarındaki bolca ışık alan masalardan birine geçtik. Bir anda kaşları çatılırken, "Güniz," dedi sorgulayıcı tonla. "Hocanın ders arasında yaptığı şakayı da yazmış olabilir misin?"

Gözlerimi kaçırdım. "Şaka yapsa bile aniden derse dönüş yaptığı için kaçırmak istemedim."

"Yemin ederim sen bir cevhersin!"