ROTA

BÖLÜM 37.

Merhaba.

Lütfen bu, bundan önceki tüm bölümlere oy verdiğinizden emin olun.

Yorum yapıp destek olan, hikayeyi arkadaşlarına öneren herkese kocaman sevgiler!

Hayaletler, 37 bölüm sinsice kitabı okumak nasıl bir duygu bu arada? Merak ediyoruz :)

🌤

GÜNİZ IŞIK VE BULUT için malum satırı alayımmmm.🌤☀️☁️

Geceyi Kurtar - Uzaklarda

BÖLÜM 37.

Daha önce de başardığımı hatırlıyordum. Defalarca başardığımı anımsıyordum hatta. Fakat ilk defa bu kadar farklı, bu kadar uçlarda hissediyordum sanırım. Sanki her an kampüsün bahçesinde ayaklarım yerden kesilecek, göğe yükselecekmişim gibi bir duygu baş kaldırıyordu içimden. Heyecanın ılık şelalesini içimde akarken kahkaha atmak, bağırmak, zıplamak istiyordum. İçimi gıdıklayan tüm duygular eşliğinde önüme çıkan herkese gülümsememek için dişlerimi sıkıyordum hatta.

Hayatımın rotasını bulmuştum.

Evimi bulmuştum.

Olmam gereken yeri de bulmuştum.

Rotam aşktı. Beni tüm yaşadığım belirsizliklerden çıkaran ve yolumu gösteren rotam aşkın ta kendisi olan Bulut'tu.

Rotam merhametimdi. İçimdeki karışık nefreti, sevgiyi, öfkeyi silip Efe'yi her şeye rağmen affetmemdi.

Rotam sevgiydi. Güvensizliklerime rağmen yanında mutlu olduğum arkadaşlarımdı.

Evim İstanbul'du. Kendimi daha önce ne Name'ye ne de Ankara'ya ait hissetmeyen ben, bunu iliklerime kadar hissediyordum.

Olmam gereken yer ise Boğaziçi üniversitesiydi. Daha girişinden adım attığım an bunu anlamıştım. Ben burada olmalı, burada okumalıydım.

Yoğun geçen bir ders gününden sonra çıkışa doğru ilerlediğim sırada bahçede görmeyi en son beklediğim dört kişi dikkatimi çekti. Öğrencilerin kışın bile vazgeçmediği yeşilliklerin üzerinde oturan dört kişinin tanıdık kahkaha sesleri kulağıma ulaştı. Tabanlarım yere çivilendiğinde uzakta durup onları incelemek istedim kısa bir süre.

Bu dört çocuğa her gün daha çok bağlanıyordum sanırım. Onları gördüğüm ya da seslerini duyduğum her an yüzümde bir tebessüm doğuyordu, içime tarifi benzersiz bir mutluluk doluyordu.

Saniyeler sonra bir çift gök mavisi gözle kesişti bakışlarımız. Kalbim ve midem bu sefer kasıldığında bu ağrıyı da sevdiğimi kendime itiraf ettim ilk kez. Bu... Güzel bir acıydı.

Eliyle yanlarına gelmemi işaret ettiğinde diğerlerinin de bakışları bana döndü. Yavaş adımlarla yanlarına gelip soğuk çimin üzerine oturmak istediğimde Bulut bunu engelleyerek kenara geçmiş, benim ısıttığı yere oturmamı sağlamıştı.

"Poposuyla ısıttığı yeri verdi sana. Bu çocuk evlenme teklifi etmese de olur be."

Efe anında atağa geçti. "Evlilik için daha çok erken!"

Nail'e bakarak sırıttığımda, "Nasıl geçti günün?" diye sordu Bulut merakla bana bakıp.

"İyi..." Kaşlarımı çatarak gözlerimi hepsinin üzerinde gezdirdim. "Siz neden geldiniz?"