3 gün arayla bölüm atan Lemsuya kalp atarak, bu bölüme ve diğer bölümlere oy vererek teşekkür edebilirsiniz.
🌤
Galatasaray Tribün Korosu - İnandık Biz Sizlere
(Diğer takımlara saygılar ama tüm bölümü bu marşla yazdım. Herkes kendi marşını dinlesin) :D
BÖLÜM 29.
Ertesi sabah uyandığımda midemdeki kelebekler göğsümün tam içinde uçuşuyorlardı. Tarifi benzersiz kıpırtılara sebep olan bu hisle yerimden kalktığımda kolum çok az sızlamıştı ama aldırmadan peluş terliklerimi giyip banyoya girdim.
Uzun bir duş almış, sonrasında dün akşam Peri teyzenin benim için yaptığı sandviçi buzdolabından çıkarmıştım. Tek elle hareket etmek zordu ama artık alışmıştım. Çayı beklemeden sandviçi mideme indirdim ve ondan sonra bir bardak çay içtim.
Bu evde her şeyin kısa bir süre de olsa bana ait olması güzel hissettiriyordu. Kendimle baş başa kalmak, zaman geçirmek etkili bir dinlenme yöntemiydi.
O sırada telefonuma gelen mesajlara bakma fırsatım olmuştu. Uğur'un dün açtığı gruba bir sürü mesaj gelmişti.
Uğur: Bugün serbest kıyafet günü.
Uğur: Maça özel. Babamdan rica ettim.
Uğur: Uyumlu giyinelim mi? @Efe
Efe: Niye biz ikiz miyiz? @Uğur
Uğur: İyi be, tamam.
Nail: @GünizIşık biz uyumlu giyinebilir miyiz? Lütfen!
Efe: Ne alaka?
Nail: Sana ne?
Nail: Alnına Güniz Işık'ın abisi olduğunu da yazmak ister misin?
Nail: Bir de bayıl istiyorsan, Efe.
Uğur: Yılların hıncını çıkarmaya çalışıyor.
Aylin: Anlamadım.
Uğur: Ben bir ara sana özet geçerim, güzelim.
Nail: Güzelin?
Efe: Güzelin?
Aylin: Güzelin miyim gerçekten?
Aylin :
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
