En uzun bölümle herkese selamlar! Bu bölüme oy vermeyen, rekor yorum yapmayanlara küsüyorum. Haberiniz olsun.
Satırların arasında olacağım. Yorum bırakmayı unutmayın.
Sevgiler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
cem adrian - mutlu yıllar
kendimden hallice - zaman durmaz
🌤
BÖLÜM 30.
Aylar sonra.
Güniz Işık Doğandemir
Ankara Üniversitesi
Dil ve Tarih - Coğrafya Fakültesi
Coğrafya
Yerleşme sırası 1.
Zirve, dünyada olabileceğimiz en tehlikeli ve kaygan yerlerin başını çekiyordu. Gözlerimizin altında yaranan siyah çukur, uyku için kızaran ve yaşaran gözler, yorgun düşmüş parmaklar, dinlenmek isteyen zihin, bitap düşmüş ruh... Zirve için ödediğimiz bedellerin sadece birkaçı buydu.
Her gün 04:30'da uyandığımı anımsadığımda gözlerimden yaşlar boşalmaya başlamıştı. Bazı geceler yorganın sıcaklığından ağlayarak ayrılırdım. Çaresizdim. Tutunmak için başarılı olmaya, unutmak için de çalışmaya ihtiyacım olduğunun bilincindeydim ve bu yüzden hiç durmadım. Aylarca gördüğüm tek şey evimin her tarafına iliştirdiğim ders notları, üzerinden geçtiğim sorular ve bitirdikçe masanın üzerinde dağ gibi üst üste dizdiğim test kitapları olmuştu.
Doğduğu ilk andan bugüne kadar kaybeden birinin kazandığı ilk andı bu.
Yaşaran ve puslanan gözlerim tekrar 1 rakamına ilişti. İlk tercihimi kazanacağımı biliyordum elbette ama bunun tarifi benzersiz bir his olduğundan kimse bahsetmemişti.
Uyanık tutan kahvenin acılığını damağımda hissettiğimde hıçkırdım. Çok yorulmuştum. O kadar yorulmuştum ki başımı yastığa koysam günlerce uyanmayı reddederdim. Uykuyu, sebepsizce yatmayı deli gibi özlemiştim.
Test kitaplarını kucaklayarak bir kutunun içine koydum ve kapının önüne kadar sürükledim. Yüzümü ıslatmaya devam eden yaşları temizledim. Dizlerimin üzerinde kutuya doğru eğildiğimde dudaklarım seğirmişti. "Şu an anneme doğru koşmam gereken andayım." Burnumu çektim. "Babama sarılıp kazandığımı söylemem gerekirdi." Elimin tersiyle yanağımı sildim. "Anne, seni neden özlüyorum? Bu yanlış ama neden?"
Annem dört yıllık hapis cezasına çarptırılmıştı ve bunun esas sebebi geneleve yapılan baskınlar, orada çalışan yabancı uyruklu kadınlardı. Defalarca paçasını kurtarmasına rağmen bu sefer babam kendi nüfuzunu kullanmış ve o videonun intikamını bu şekilde ondan almıştı.
