CHAPTER 45: First Meeting

1.3K 110 31
                                    

ZANE'S POV

"Hindi niyo pa rin ba nahahanap si Coby, Zone?" On my way to Reece's hidden lair ay biglang tumawag si Caden. His voice is filled with sadness 

"Hindi pa, Caden. Pero ginagawa na namin ang lahat." wika ko sakanya habang nasa daan ang tingin ko at nagmamaneho.

"Bilisan niyo na ang paghahanap ah?" may halong pagmamakaawa ang boses niya. "Wala na kasing nang-aasar sakin dito sa school, eh." 

Bahagya akong natawa. "Si Blake andiyan naman 'di ba?" Saying my ex-lover's name became new to my tongue. Ilang linggo na din pala ang lumipas nung huli kaming mag-usap. 

"Oo nandito naman pero kasi hindi ako inaasar nun,eh. Binibilhan lang ako ng hatdog." hindi ko man siya nakikita ngayon ay alam kong nakanguso siya. 

Saglit akong tumigil sa harap red stop sign, hinihintay na maging berde ito. "Ayaw mo nun may nanlilibre na sa'yo?"

"Eh amboring kasi kapag walang nagsasabi sakin na bobo. Masyado kasing tahimik si Blake ngayon para siyang selpon na nakasilent." 

"Then unsilent him." pagbibiro ko pa.

"Eh ginagawa ko na nga, Zone. Pinipindot ko na siya kung saan saan, pati sa pwet pero ayaw pa rin niyang mag-unsilent. Bat kaya ganun?" naging berde na ang traffic light kaya muli kong pinatakbo ang sasakyan. 

"I don't know too." I said chuckling. "Basta wag ka ng mag-alala. Ibabalik namin si Coby. Makukuha natin siya." I assured and I heard heave of slight hope in him. 

"Sabi mo 'yan ah?" Dagdag niya pa at tumango ako kahit alam kong hindi niya makikita. Pagkatapos makapagpaalam ay binaba ko na ang tawag. 

Ilang minutong pagdadrive pa ay nakarating ako sa daan na napapaligiran ng mga puno't halaman. Ang nakatagong hideout ni Reece ay malayo sa siyudad at walang maghihinala na dito tinatago ng isang mafia boss ang mga druglabs niya. 

Bago makarating sa mismong lugar ay nadaanan ko ang isang napakalaking itim na gate na may image identification bago nagbubukas. Masyadong risky na maglagay ng mga tauhan kaya isang smart AI nalang ang nilagay niya.

"Any leads?" tanong ko nung makarating ako sa hacking area. Lucas and his men are busy doing shits and tapping nonstop at their keyboards. 

Rex and Shawn are in their phones, doing their part on searching for Coby's location. 

Kung saan man dinala ni Kace si Coby ay sigurado akong sa isang lugar 'yon na hindi mahahanap ng kung sino sino lang. It must've been a place where no one can see and knows them. In a place that isn't even in the map.

We're searching nonstop for a week now. Ni anino nga nag magtuturo sa lokasyon nila ay wala kaming masagap. It's as if its impossible to find them.

Bumukas ang pinto at pumasok si Gun na halata sa mukha ang pagkaubos ng pasensya. Wala siyang tulog o pahinga simula nung mawala si Coby. He is so desperate to find his lover. 

Sino bang hindi magiging desperado kung ang taong mahal mo ay itinago mula sa'yo? 

"It was not them?" pagkausap niya pa sa kung sino sa phone niya. Bigla niya itong binato ng pagkalakas lakas sa pader. Nagkapira piraso ito na nagkalat sa sahig. 

"Hey calm down, Gun." saway sakanya ni Reece. 

Umupo sa sofa si Gun at napapikit ng mariin. "How can I fucking calm down, Magnus?!" malakas ang naging pagbulyaw niya na nagpatigil samin sa kanya kanyang ginagawa. "It's been. motherfucking week and still no leads on their location!"

"And you throwing tantrums is not helping." naiinis na sambit ni Reece. "Umayos ka, Kurt." dagdag niya at ang boses na 'yon ni Magnus ay nag-uutos.

FORBIDDEN #2: If He Only Knew (b×b) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon