Fatin pergi ke kedai bersama cikgu shakiram untuk membeli barang seni yang cikgu shakiram nak. Fatin pusing pusing di kedai itu kerana tidak menjumpai bahan. Cikgu shakiram mendekati Fatin dengan sebakul penuh bahan bahan.
"Ni siapa punya? ". Tanya Fatin.
" Sayang punya lah. Takkan abang punya pulak. Bahan abang ada dekat bilik guru". Kata cikgu shakiram.
"Orang boleh cari sendiri lah. Orang dah besar. Bukan susah sangat cari ni. Pergi pulang balik sana". Kata Fatin.
" Berdikari sangat lah tu. Tengok bakul sayang pun kosong je". Kata cikgu shakiram.
Fatin terus mencari bahan dan meninggalkan cikgu shakiram. Cikgu shakiram hanya memegang bakul berisi bahan itu dan duduk di tepi kaunter menunggu Fatin. Selama setengah jam Fatin mencari bahan, Fatin datang ke arah cikgu shakiram dengan bakul nya yang kosong. Cikgu shakiram melihat bakul Fatin yang kosong tanpa bahan bahan yang diperlukan itu. Cikgu shakiram tersenyum melihat Fatin yang sedang membuat muka masam itu.
"Kita amik bahan dalam bakul abang tu lah. Orang tak jumpa". Kata Fatin.
" Lain kali, mintak tolong dengan orang ". Kata cikgu shakiram.
Mereka pergi ke kaunter untuk bayar barang itu. Fatin nampak cikgu shakiram membayar menggunakan kad. Tidak peliklah kalau orang membayar mengunakan kad, tetapi kad itu terlihat seperti kad syarikat. Fatin sangat mengenali ciri ciri kad syarikat kerana dia sudah biasa menggunakan kad papanya.
Keesokkannya di sekolah, Fatin tertinggal bahan di dalam kereta cikgu shakiram dan lupa pada hari itu ada kelas seni. Cikgu shakiram masuk ke kelas dengan bahan bahan Fatin. Fatin tersenyum barang itu. Cikgu shakiram menyuruh untuk keluarkan bahan dan hanya Fatin yang tiada bahan di mejanya.
" Fatin, mana bahan awak? ". Tanya Cikgu shakiram.
" Barang saya dekat..... ". Kata Fatin.
" Fatin, saya memang puji awak sebab awak pandai seni. Tapi ini tak bermaksud awak di benarkan untuk tak membawa bahan ". Kata cikgu shakiram.
"Kalau macam tu apa kata cikgu pergi amik bahan saya dekat kereta cikgu". Kata Fatin.
Semua memandang Fatin dengan terkejut. Nasha dan wan ketawa melihat Fatin dan cikgu shakiram. Cikgu shakiram terus memberikan bahan bahan itu kepada Fatin. Setelah Fatin duduk, Imran datang ke arah Fatin untuk berkongsi bahan. Cikgu shakiram memerhatikan mereka sampai terlupa untuk memberikan contoh projek. Sedang Fatin dan Imran sibuk berkongsi bahan, Pian pergi ke meja Imran dan memeriksa begnya. Ternyata Imran membawa bahan dan sengajaahu berkongsi dengan Fatin.
" Imran, dalam kau ni bukan bahan ke? Kau menipukan? ". Tanya pian.
" Ohh, aku ingat aku tak bawak barang " Kata Imran.
Fatin terus mengambil kembali bahan bahannya. Imran terus duduk di tempatnya semula dan menendang kerusi pian kerana marah. Cikgu shakiram sambung mengajar selepas kekecohan itu. Habis sahaja masa seni, Fatin menghantar projek itu di bilik seni. Cikgu shakiram mengikuti Fatin dari belakang. Masuk di bilik seni, cikgu shakiram terus memegang tangan Fatin. Fatin terus terkejut kerana didalam bilik itu ada beberapa pelajar yang sedang meletakkan projek di situ dan memandang mereka. Cikgu shakiram juga terkejut kerana menyangka di bilik seni itu tiada orang. Fatin dan cikgu shakiram terus keluar dari bilik itu. Fatin memarahi cikgu shakiram kerana kelakuannya.
" Kenapa tiba tiba abang petang tangan orang? Malu tau orang tengok" . Kata Fatin.
"Ala mana abang tau ada orang. Bukan haram pun perang sayang". Kata cikgu shakiram.
