Buried Memories (Fire Series #3)

Chapter 25

Ilang beses akong ngumuso at nag buntong hininga dahil nasa kwarto nga kami ngunit sobrang tahimik naming dalawa. Gusto ko sanang subukang magsalita ngunit may parte sakin na pumipigil dahil wala din naman akong magagawa para mapigilan lahat ng ito at mas madadagdagan ko lang ang sakit na nararamdaman niya.

"Do you ever love me?"

Napapaos niyang tanong. Saglit akong napayuko at natahimik. Ayokong sagutin ang tanong niya dahil pag um-oo ako paniguradong aasa siya at pipilitin akong bumalik at kung ako ay humindi naman mas lalo lang siyang masasaktan.

"Do you, babe?"

Tanong niya at naupo sa kama. Napayakap na lamang ako sa aking tuhod at nanatiling mariing nakapikit.

Kabado ako sa susunod na mangyayari.
He lean closer! Mas lalong kumabog ang puso ng ilang sentimetro na lamang ang aming distansiya sa isa't isa!

"Answer my damn question Sezine!" Galit na tonong niyang sambit.

Napatitig ako sa kanya ng ilang segundo at hindi sumagot. Natatakot talaga ako sa mga tanong at napapa-isip sa mga isasagot ko. Kailangan kong maging maingat sa bawat sagot dahil masasaktan ko lang ulit siya! Isa na ako sa dahilan kung bakit siya miserable ngayon at ayoko nang dagdag pa iyon.

"Baby..." Mahinahon niyang tawag saka hinawakan ang aking baba at bahagyang inangat yon.

Iniwas ko! Iniwas ko! Kailangan kong iwasan ang matalim at madilim niyang mga mata! Pakiramdam ko matutunaw ako sa anumang oras. Dean ano ba?!

"I guess i have to do something to make you speak"

Medyo na-alarma ako sa kanyang sinabi. Dumagdag pa sa kaba na nararamdam ko ang titig niyang may pagnanasa!

"Uuwi na ko" matapang kong sambit.

Mabilis siyang umiling at iniharang ang buong katawan niya sa akin. Ang magkabilaan niyang kamay ay nasa magkabilaang parte ng katawan ko. Napa-ismid ako, hindi ko kaya 'to! Nanunuot sa aking ilong ang amoy niyang natural!

"Do you ever familiarize with the quote 'Pag ayaw ng santong dasalan, idaan sa santong paspasan' i should do it to you, fill my juice--" Wala sa sariling umangat ang kamay ko at naisampal ko sa kanya iyon. Alam kong malakas yon dahil sa pagkakalipad ng kanyang mukha. Hindi niya nga lang ininda ang sakit non. Kita ko pa ang bahagyang pagkapula nito.

"Ang bastos ng bibig mo!"

"So? We do it once!" Sagot niya sa akin. Nailing ako at inangat muli ang kamay at akmang sasampalin siya ay nasalo niya na ito at naipangko sa headboard ng kama.

Napapikit muli ako kasabay ng mas lalong dumagungdong na tibok ng aking puso. Naamoy ko pa ang nakakaliyong mint na amoy ng kanyang bibig.

"Stop hurting me..." Paos niyang banggit sabay siil ng halik sa akin.

Mabilis ang bawat pangyayari nang magsimula siyang humalik sa akin. Natagpuan ko na lamang ang sarili kong umuungol sa bawat indayog niya at nakakapit ng mahigpit ang mga braso sa  kanyang leeg.

"Ahhh!" Huling ungol naming dalawa bago siya bumagsak sa ibabaw ko at isinuksok ang kanyang mukha sa leeg ko.

"I know we're still young for this, i can't stop it" mahina niyang sambit. Hindi na ako nakapagsalita pa sa hingal at sa mabilis na pagbagsak ng talukap ng aking mata.

Ilang oras siguro akong nakatulog ng bumangon ako ay pinili kong maligo kahit na tulog si Dean. Hindi ko na siya ginising pa. Buo na ang mga desisyon ko, una kailangan ko siyang iwan at magtungo sa bulacan at pansamantala roon manirahan.

Doon ako mag kokolehiyo tutal ilang linggo na lang ay bakasyon na. Maluha-luha akong napatingin sa gwapo niyang mukha, alam kong mamimiss ko ito, alam kong hahanap hanapin ko ang mukhang yan dahil nag-iisa lang siya sa mundo! God Dean Orlan! Aalis na ata ako sa buhay mo tapos ikaw umalis sa sistema ko.