Buried Memories (Fire Series #3)

Chapter 32

Hindi ako mapakali. Medyo nagtagal ako sa banyo ng Bar, sa totoo lang nanibago ako kay Dean. Parang another version siya ng sarili niya.

And i couldn't help myself to pull up because im slowly drown of him again. Napatitig ako sa salamin ng banyo. Nawala na ang mga kolorete na nilagay ko rito kaninang umaga. At iyon pa rin ang aking damit. Naka office attaire pa rin.

Pilit kong pinapapula ang aking labi gamit ang pagkagat dito. Sa lamig ng bar ay namumutla na ito.

I take a deep breath before pulling myself and go outside of the comfort room.

Nakayuko akong lumabas pero nahinto ako ng bumangga ako sa matigas na katawan ng sino man.

"Dean!" Gulat kong sambit.

"K-kanina ka pa riyan?" kabadong tanong ko. I stiff when he snake his arm around my waist. Tanging ang mga kamay ko na lamang na nakaharang sa kanyang dibdib upang hindi magdikit ang aming katawan. Humugot ako ng malalim na hininga bago siya binalingan.

"Ihahatid na kita" marahan niyang sabi. Bahagya pa akong napa atras dahil mas lumapit pa ang kanyang ulo sa akin.

"Ah i have a car. I can also d-drive"

"Convoy then"

Marahang suhestiyon niya at wala akong nagawa kundi sumunod. Sa tingin ko kasi kahit na mag protesta ako rito o mag lumpasay ay hindi ako nito titigilan.

Those pretty girls on the Bar try to hit him but he never lose his sight on me. Siguro ay may nararamdaman siyang iba. If just  i can say to him i was his ex and we have a child.

Napakagat ako ng labi habang nakatingin sa kanyang nagbukas ng aking sasakyan.

"Stop bitting your lips. Its already bleeding" saglit akong natigilan sa kanyang sinabi at marahang pinahid ang aking labi ng puting panyo. Hindi ko na pala napansin ang mga kilos ko dahil sa kaba ng aking dibdib. Pakiramdam ko ay lalabas ang aking puso sa kanyang rib cabe.

Marahan niya akong inalalayan papasok. He even cover my head. Wag lang mauntog sa taas nito kahit na may kataasan ang sasakyan ko.

"T-thank you!" Sabi ko at marahang sinarado ang pinto. Binuksan ko naman ang bintana ng kotse dahil ilang minuto pa siyang hindi umalis doon.

"Mannuver your car. I'll follow" ani niya. Napatango na lamang ako at nanginig na kinambyo ito at sinimulanh mag drive.

Panay ang lingon ko sa side mirror at sa rear view upang makita siya kung nakasunod pa siya sa akin. Kahit na nasa harap na kami ng village ay naroon pa rin siya sa likod. Ilang beses akong humugot ng hininga bago lumabas ng sasakyan. Nakarating na ako sa bahay namin at nanatili siya sa likuran ng sasakyan ko.

"Is this your house?" Tanong niya at sinagot ko ng tango.

"Alone?" Mabilis akong umiling. Pasado alas dose na nang gabi at magmamadaling araw na, panigurado ay tulog na ang aking dalawang anak.

"I have kids and also my brother" saglit na natigilan bago tumango at lumapit sa akin saka marahan akong dinampian ng halik sa pisngi.

"I'm going, thanks for today. Goodnight" paalam niya. Saglit akong natulala habang papasok siya sa kanyang sasakyan.

"G-goodnight too!"

Tumango ito at pinausad na ang kanyang sasakyan. Tanaw tanaw ko ang sasakyan niyang paalis. Hanggang sa makaliko ito ay naroon pa rin ang aking tingin.

"Ano 'yon comeback?" Halos mapatalon ako sa boses ni kuya na prenteng nakasandal sa maliit na pinto ng aming gate.

"We met on the bar" simple kong sagot.