"Dudakların Taeyong.. onlar benim için yaratılmış."
İstenmeyen çocuk olarak büyümüştü Taeyong. Hayatta kalması için genç yaşına rağmen çalışmak zorundaydı. Eve gitmek için bindiği metroda büyülenerek çizdiği adam aynı günün akşamı ona çarpmak üzerey...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Doyoung elindeki paketleri Jaehyun'a verip içeri girmişti, aslında onu görmezden geliyordu. Hala içinde bir güvensizlik vardı ama arkadaşını eskisinden daha iyi görünce içi biraz daha rahatlamıştı.
"Tamam hemen koyuyorum." saygı eklerini unutmadan konuşuyordu Doyoung'a kendisini kanıtlamak istiyordu.
"O benim sevgilim, hizmetçim değil ben koyarım." arkadaşına kaşlarını çatmıştı.
"Bebeğim öyle deme sadece tabaklara koymamı istedi."
Doyoung koltuğa kendisini çoktan atmış manzaraya bakıyordu. Taeyong'da yanına oturmuştu sevgilisine arkadaşının kusuruna bakmamısını söyleyerek.
"Pahalı olmalı burası."
"Doyoung böyle deme."sesini alçaltarak demişti.
"Ne, bir şey demedim!"
"Ben gayet iyiyim, Jaehyun gerçekten iyi biri böyle davranma."
"Ona ben karar vereceğim, daha hiçbir şey net değil."
Jaehyun kahveleri de kupalara koyup tatlılarla beraber ortadaki sehpaya bırakmıştı.
"Ben içerdeyim ikinizin konuşacakları vardır belki, bir şey olursa bana seslenirsiniz." öyle bir korkmuştu ki Doyoung'dan kelimelerine aşırı dikkat ediyordu.
"Bak gayet iyi biri!" sevgilisi salondan çıkınca konuşmuştu.
"Tamam öv sevgilini rahatla!"
...
Doyoung geleli yaklaşık bir saat olmuştu, içeride ikisi sohbetlerine devam ederken Jaehyun yaklaşan sınavlarından dolayı konuları gözden geçiriyordu.
Mola vermeye karar verdiğine bir saattir asla bakmadığı telefonunu eline almıştı, Mark'dan iki bildirim geldiğini görmüştü. Uzun zamandır konuşmuyorlardı bu yüzden merak edip mesaja tıklamıştı hemen.
mark johnny geliyor bugün belki onu görmek istersin
Johnny'le ayrıldıktan sonra arkadaş kalmak istemişlerdi ama asla öncesi gibi yakın olamamışlardı. Kısa bir süre sonra da Kore'den gitmişti, nerdeyse iki yıldır asla konuşmamışlardı bazen Mark neler yaptığını söylerdi. Onu özlemişti ama sevgilisi olarak değil, eski en yakın arkadaşı Johnny olarak. Önceden hep üçü beraber takılırlardı, zamanı geriye almak istemişti çok eğlendiği zamanlardı belki de sadece küçük olmayı özlemişti.
Beynindeki düşünceler onu boğacak gibi olmuştu. Her şey çok karışık gelmeye başlamıştı.
jae hangi havaalanına inecek
mark geliyorsun yani?
jae bilmiyorum biraz düşüneceğim
mark ikinizinde birbirinize ihtiyacı var neden hala aranızı düzeltmeye çalışmıyorsunuz
jae şu an hayatımda başka biri var ve ben onunla mutluyum
mark sadece kendini kandırıyorsun Jaehyun
jae boş versene hiçbir yere gelmiyorum
mark tamam amacım seni kışkırtmak değildi ve geliyorsun, zorundasın
jae zorundayım?
mark zaten yeni birileriyle tanıştığını söylüyordu en son, evden çıkmıyosun bir yüzünü görelim
jae tamam
mark *konum
jae saat kaçta orda olmalıyım
mark yarım saat sonra falan çık evden anca yetişirsin
Mesajı görüp oturduğu sandalyeden kalkmıştı, kıyafetlerini seçip yatağın üstüne bırakıp salona girmişti.
"Taeyong benim bir yarım saat sonra çıkmam gerek."
"Nereye?" Doyoung Taeyong'dan önce sormuştu, hoş bu sefer Tae'nin işine gelmişti.
"Arkadaşım iki yıl sonra Kore'ye dönüyor onu karşılayacağız."
