Bounds Of Luck

38th CHAPTER

XXXVIII

Kaibigan? Kasintahan? Kapamilya? Magkaiba man ang pamagat nito sa ating buhay ngunit iisa ang ating nararamdamang pagmamahal.

Hindi ako madali magpatawad kapag malubha ang ginawa pero kung hindi naman malalim ay maayos lang naman iyon sa akin. Ngunit kapag inulit mong gawin ito ay asahan mong hindi na mauulit pa ang paghingi mo ng patawad.

I'm here now at the The Nutty Bunch waiting Aiya. The two of us want to hang out before our intramurals come. After that, we are busy with the upcoming exam. Besides, I want to accompany her when she buys merchandise. We texted each other and will meet here today.

I actually went first because Mom left early earlier and I just went with her in the car and stopped here at TNB. I ordered a coffee from the place near where I was sitting.

Ravyn Karl : I received it in my e-mail, it will be here soon.

Klyzia Millie : Really? Yas! Can't wait to see it.

Nagsalitan kami ng mensahe na dalawa mula kanina pagkagising ko at ang pagpunta rito sa TNB. It was seventh o'clock in the morning so there were still few people around.

Ang pag-uusap namin ni Ravyn ay tungkol sa Manga Book na ini-order ko from Japan. While we were looking at the online shop, we came across that manga book so I wanted to buy it but not now, kaso siya ang pumilit na orderin iyon. Ayaw ko pa nga muna sapagkat may pagkamahal ang presyo. Hindi na ako naka 'hindi' pa dahil pinindot niya na ang check-out.

“Klyzia!”

I startled. Napaso pa ata ang dila ko dahil tamang-tama sa tumawag at ang pag-inom ko ng kape. “Oh Dobu! Ikaw pala.” Binaba ko ang cup at napahawak sa labi ko. Damn.

He Chuckle. “Sensya na nagulat kita.”

Tawa pa nito at tumayo sa hamba ng mesa. Pang-dalawahang upo lamang ang upuan at mesa sa pwesto ko, kaya ang lapit niya sa akin.

“Pwedeng maupo rito?” I will suggest it sana kaso nauna siyang magtanong at umupo bigla sa harapan ko nang tumango ako.

“Anong..”

“Anong ginagawa mo rito? Sinong hinihintay mo? Ang aga-aga ah.” Mabilis nitong tanong. Nagkasabay kami sa pagsalita kaya pinatapos ko muna siyang magsalita.

He look at his watch.

I sighed. “Hinihintay si Aiya. Aalis kami.”

“Uh, Okay.” He nodded. Tumitingin- tingin muna siya sa paligid at umayos sa pag-upo. “Wait, Kly uhm.. Pwede ba kitang makausap, saglit.”

I cleared my throat. “Yeah, uh we are already talking.” Nagkatinginan kami at natawa ako bigla. “Woi! Bakit ang seryoso mo ngayon? Kanina nanggugulat ka pa ha?” I smirk and drink my coffee while waiting his response.

“Kly,”

“You're in relationship na pala.” He laughs a little and puts his elbow at the table. Naibaba ko nang dahan-dahan ang kape sa mesa.

“Yeah,” I smiled proudly. “Hindi ko nasabi yon sa inyo dahil pinili naming i-private ang relasyon namin.”

“Oh... I'm too late pala. Nevermi-”

“Anong ibig mong sabihin?” Putol ko.

“Wala.” Umiling siya. “I mean too late ko nang nalaman.” Nag inhale ito at bumuga.

Doon lang ang tanaw namin sa mga tao at sasakyan na dumadaan sa labas ng TNB.

“Is he treating you right?” Tanong nito kaya napalingon ako sa kaniya. “Hindi naman sa hinuhusgahan ko. Okay, kalma. Curious lang.” Dagdag nito at tinignan ako.