Bounds Of Luck

21st CHAPTER

XXI

Naging abala ako sa mga sumunod na araw dahil sa mga kulang ko sa subjects at ang mga kailanganin ay ginawa ko na rin. Malapit na kasi ang last day namin bago mag holiday.

“Bakit ka napatawag?” Sagot ko.

[Bawal ba?] Natawa siya. [Ano kasi, tapos ka na ba sa mga school works? May kulang kasi ako, baka mayroon kang sagot.] Kier answered.

Tamang-tama nga ang pagtawag niya sa akin dahil gumagawa ako ngayon ng mga kulang ko, rito sa garden.

“Sa anong subject? Alam mo, Nakakasira ng utak ang mga school works e, haha, sobrang hirap.” Ngisi ko at nagsusulat lang sa papel. Sa isang kamay ay hawak ang phone.

[Uh sa totoo lang, mahirap nga. 'Di ba ang mga guro ay mahihirapan kung walong subject ang kanilang pag-aralan at ituturo sa atin. Paano na kaya na tayo ay kailangan walong subject ang pag-aralan.] He then laughed. Natawa rin ako sa sinagot niya. Tama nga siya, mahihirapan nga ang mga teacher kapag walong subjects na ituro at sa isang teacher lang iyon. Paano naman kaming mga students na lahat kailangan pag-aralan.

“So witty.” I chuckled.

[Uh, in math do you have an answer?] Tanong niya.

“Yeah. At kakatapos ko lang din diyan. Wait, mamaya ko nalang i send.” Sagot ko. “Tsaka medyo malabo kasi ang testpaper na ibinigay ni Ma'am, yong sasagutan natin, kaya medyo mahirap. Pero tapos ko na 'yon.”

[Uh, thanks... What are you doing now?]

“Nagsasagot..” Napangiti ako.

Maaliwalas ang garden ngayon at maganda na rito ako gumawa dahil sa preskong hangin na dumadampi.

[For what subject? Baka natapos ko na rin ang sinasagutan mo. We can exchange.] I heard his chuckles. [Pwede naman 'di ba?]

“Oo, pero huwag na, kaya ko 'to. Malapit na rin akong matapos.”

Pinuntahan ako ni Mom at binigyan ng pagkain at doon ko lang naibaba ang tawag namin. Ngayon lang talaga ako nagka motivate na gumawa ng school works dahil naiisip ko ang dream job ko. Sila Ate kasi ay mag graduating na at makakamit na niya ang gusto niyang career in her life.

Pagkagabi rin nang pagkatapos namin mag pang-hapunan ay umupo muna ako rito sa labas ng bahay para mag phone. May hindi na pamilyar na nag message sa akin, hindi kasi ako nagbubura ng mga caller and messages, so, pumasok agad sa isip ko na ang makulit na hindi nagsasalita kapag tumatawag sa'kin, siguro ito.

Hindi ko talaga alam kung sino man ito at gusto kong malaman kung bakit niya alam ang cellphone number ko.

From : Unknown
Did you know me?

To : Unknown
Who the hell are you! And why are you asking if I know you? Huh!

To : Unknown
I don't know you, so you stopped texting and calling me without even speaking.

Kaya siguro hindi siya nagsasalita nung tumatawag siya sa akin, dahil baka hindi niya ako naiintindihan. Ayan ini-english ko na para maintindihan niya! Kahit na maintindihan niya pa 'yan ay galit ako. Dahil hindi ko siya kilala.

From : Unknown
Why are you so furious? You still have not changed.

To : Unknown
Wala akong pakialam sa'yo. Hindi ko rin ugali ang magpaliwanag! Kahit hindi mo 'to naiintindihan ay wala akong pake. Ang gusto ko lang ay tumigil ka na!

“Derp, pakilagay nga roon sa labas.” Tawag ni Ate sa'kin at ini-aabot niya sa akin ang basura. Lumapit naman ako at itatapon ko ito sa labas.

Gabi na ngayon at hawak ko ang phone, at magtatapon ng basura. Hindi man lang nag reply ang hinayupak! Talagang napakagaling niya ha! Ni-seen lang ako.