Nefret: Aşk'a Sadık♥

~ 27. Bölüm 💫

Özlendik mi? O zaman hemen ardından bir bölüm daha mı gelse miymiş? Bölümler çok çok fazla gecikti biliyorum ama, inanın yolunda götürmem gereken büyük sorumluluklarım var. Özür diliyor hemen güzel hikayemin bölümlerinden çekliyorum. Möcks <3

Hafta sonunu burada geçirdikten sonra bir veda daha gerçekleştirip İstanbula dönmüştük. Gelir gelmez korumaların arasında bizi bekleyen bir adet Buğra görmem yüzümü gülümsetmişti. Kocamı erkek arkadaşından kıskanmaya başlama levelime yaklaşıyordum. Hem de çok fazla.

Düşüncelerime kendimi gülerken buldum.  O sırada Buğra bize doğru adımladı ve kollarını Arasa sardı. 

''Hoşgeldin Eks aşkım benim. 2 gündür burnumda tütüyorsun.'' 

Gözlerimi kısarak bu ikisine baktığımda Aras üzerinde bulunan Buğrayı hızla itti.

''Ulan evliliğimi mi bitiriceksin! Seni sikerim burada ha.''

Sinirle Arasa döndüm.

''Bebeğime kötü örnek olma!''

Gözleri kocaman büyürken sinirle Buğraya döndü.

''Ulan kızımın yanına seni yaklaştırmayacağım! Ona kötü örnek oluyorsun!''

Ben cümlesi biten Arasa şaşkınlıkla bakarken hızla bakışları beni buldu.

''Siktir! Doğa ben 2. defa kızım mı dedim?''

Kafamla hızlı hızlı onayladığımda eliyle ensesini kaşımaya başladı.  Buğra olanlara bir anlam vermeye çalışırken ben  kocamın  bu güzel tatlı erkeksi utançlığına düşmekle meşguldüm ki, Buğra bey yeniden kendini belli etti.

''Minik bebişimizin cinsiyetini sonra tartışırıs arkadaşlar. Şimidi Doğa Pamir izin verirsen, Koca bir şirketin bok yüklerini üzerime yükleyip keyif yapmaya giden  kocana sevgili yetkilerini geri teslim etmek istiyorum.''

Hızla eliyle Arasın omuzuna dokundu ve birkaç adım geriledi.

''Aha da dokundum. Yetikleri sana devrettim. Git çalış  şimdi.'' 

Aras Buğraya umutsuz bir vaka görmüş gibi bakarken ben kendimi daha fazla tutamayıp Kahkahayı patlattım. Buğra gerçekten espiri ve mizah anlayışlı bir çocuktu.

Akif, Arif ve İsmo gene üçlü halde Arasın arkasında yer alıyorlardı ve o görmediği için sessiz sessiz onlar da gülüyordu.

''Çocuk musun  lan sen? Ebeleme mi oynuyoruz?''

''Hep kaybederdin, Nasıl kirli adamların içine düştü bu saf çocuk. Sana bunu yaptıran hayat bize ne yaptırmaz be oğlum.''

Aras Buğranın yakasından tuttuğu gibi kendine çektiğinde, Buğra hızla kollarını havaya kaldırdı.

''Tamam lan tamam parlama hemen. Özür dilerim!''

''Senin ayarlarını kim bozdu lan gene? Noluyo oğlum mala bağlamışsın.''

''Üzerime yetki yıktığında bunlar geliyo başıma. Senin suçun!''

''Beynimi Sikeyim işte bu yüzden.'' 

Gözlerimi hızla devirip sözlerine dahil oldum.

''Sizin gibi kötü örneklerin içinde daha fazla duramayacağım. Ben içeriye gidiyorum.''

Yürümek için bir adım atmıştım ki, Kolumdan hafifçe tutup beni hızla kendine çeken Aras herkesin içinde dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı.

''İşte şimdi gidebilirsin bebeğim.'' 

Yüzüm utancın verdiği etki ile kızarırken, İçimdeki arsız kız kendini belli etmeye başlamıştı bile. Daha kötü şeylerin olmasını engelleyerek hızlı adımlarla eve doğru yürümeye başladım.