teknolojiden doğan dostluk

59 Bölüm

BÜŞRA: İnsanın tatil dediği şey bir yerlere gitmek, gezmek ve para harcamak... Ama benim için tatil şarkı söylemek ve müzik dinlemekten ibaret. Ben müzik dinlemeyi ve söylemeyi çok seven biriyim. Hatta bir ara müzik yarışmalarına katılmaya niyetlenmiştim. Sonra okul, dersler falan derken vazgeçtim. Annem müzik ile bu kadar fazla ilgilenmeme kızıyor. Ben şarkıcı olmak istiyordum ama annem devlete dayalı daha iyi bir mesleğimin olmasını istiyor. Onun yüzünden hayalini kurduğum meslekten uzaklaşıp hiçbir zaman gerçekleşmeyecek bir hayalin peşinden koşmaya başladım. "BEYİN CERRAHLIĞI" Bunun için sayısal derslerde dahi olmam gerekiyor. Evet sayısalcıydım. -dım çünkü sayısalda yapamayacağımı anladım ve tercihimi eşit ağırlıktan yana kullandım. Bu seçimim beni çoğu arkadaşımdan ayrı bir sınıfa düşürmüştü çünkü arkadaşlarımın çoğu ya dili yada sayısalı seçmişlerdi. Sadece bizim sınıftan 2 kişi ile aynı sınıfa düşmüştüm ama onlarla da fazla samimi değildim. 2 yıl boyunca neredeyse hiç konuşmamıştık. Bazen keşke eşit ağırlık seçmeseydim diyorum ama en doğrusu buydu.

..................................................................................&...........................................................................

GÖRKEM: Zeynep'i korkutayım derken ayağını burkmasına sebep oldum. Bana çok kızmış olmalı. Bir şekilde onun gönlünü alsam iyi olacak. Yanına gidip ayağını sardıktan sonra biraz şişliğini indirsin diye buz getirdim. Bir yandan buzu tutarken bir yandan da filmi izlemeye devam ettik. En korkunç sahneler başlamıştı ama Zeynepden hiç ses yoktu. Bakmak için ona döndüğümde uyuduğunu gördüm. Uyandırmak için yavaşça kolunu dürttüm ama o uyanmak yerine omzuma doğru düştü. Kimsenin bu anı bozmasını istemiyordum. Film'i o şekilde izlemeye devam ettim. Film bittikten sonra Zeynep'i koltuğa yatırdım ve az önce telefonuna gelen mesajlara baktım.

MESAJ: ANNEM: Kızım biz yatıyoruz. Siz eve gelirken sessiz olun. Görkem'in de yatması için senin odana yatak kurdum. Sessizce gidip yatarsınız.

Bunu göndereli 30 dakika olmuştu. Kesin uyumuşlardır. Eşyalarımızı topladım ve Zeynep'i kucağıma aldım. Evin ışıklarını kapattım. Eve geçtik. Zeynep'i düzgünce yatağına yatırdıktan sonra bende annesinin benim için hazırladı yatağa yattım.

................................................................................&..............................................................................

ZEYNEP: Sabah uyandığımda evde ve yatağımda olduğumu fark ettim. Buraya nasıl geldim?! En son Görkemlerin evinde ayağımı burktuğumu hatırlıyorum. Sonrasını hiç hatırlamıyorum. Büyük ihtimalle koltukta uyuyakaldım ve Görkem beni buraya getirdi. İyi ama annem nasıl görmedi ve kızmadı onu hala anlayamadım. Neyse sonuç olarak iddiayı kaybetmedim ama bu durumda kazanmış da sayılmam. Bence gayet adil bir sonuç oldu. Dün beraber hem ders çalıştık hem de film izleyerek eğlendik. Daha başka ne isteyebilirim ki! Uyandığımda Görkem yoktu. İçeriden sesler geliyordu. Kalktım. Üstüme bir hırka alıp mutfağa gittim. Annem masayı hazırlıyor Görkem de ona yardım ediyordu. Nedense buna çok şaşırmıştım. Erkeklerin mutfak işleri yapması yada işlere yardım etmesi pek alışkın olduğum bir şey değil. Hayatımın şokunu atlattıktan sonra herkese günaydın dedim.

ANNEM: Günaydın kızçe. Markete gidip kahvaltılık alman lazım.

GÖRKEM: Bende seninle gelirim. Poşetleri taşımana yardım ederim.

ZEYNEP: Peki anne. Teşekkür ederim Görkem. O zaman liste yapayım. Ne almamız lazım?

..............................................................................&................................................................................

AHMET: Sabah mutlu bir şekilde uyandım. Mutfağa gittim. Kahvaltı için masaya oturmuştum ki annem markete gitmem gerektiğini söyledi. Bütün hayallerim suya düştü. Alınacaklar listesini annemden aldım ve markete doğru yol aldım. Tam marketin kapısından giriyordum ki Görkem ve Zeynep'in buraya geldiğini gördüm. Durdum ve onları beklemeye başladım.

ZEYNEP: Günaydın Ahmet. Sen de mi annenin gazabına uğradın?

AHMET: Evet malesef. Hayır yani boşuna mı kardeşim var onu da anlamıyorum. Bu arada sen nereden geliyorsun Görkem?

GÖRKEM: Zeyneplerden geliyorum. Annesi alışveriş yapmamız gerektiğini söyledi. Alınacak şeyler çok olduğu için bende poşetleri taşımaya yardıma geldim.

AHMET: Sen Zeyneplerde mi kalıyorsun?

ZEYNEP: ...

GÖRKEM: Evet.

AHMET: Peki ama neden?

GÖRKEM: Ailem iş gezisine gittikleri için onlarda kalıyorum.