Pazar günü olmuştu. Bilinmeyen numara hepimizi okula toplamıştı.
ZEYNEP: Kapı nasıl açık olabilir? Bugün pazar. Bu bilinmeyen numara kapının anahtarlarını nereden buldu ki?
AHMET: İçeri girmeyelim bence. Ne gerek var ki! Belki tuzak hazırladı bize.
Herkes(Zeynep hariç): Aynen ,bence de.
ZEYNEP: Saçmalamayın ya! Buraya kadar boşuna mı geldik? Haydi içeri giriyoruz.
Zor bir ikna sürecinden sonra hep beraber içeriye girdik. Bilinmeyen numaradan ne bir iz vardı ne de bir haber. Büşra ve Çiğdem de ortadan kaybolmuşlardı. Birden bağırmaya başladılar.
ÇİĞDEM: Hayır!
Koşarak yanlarına gittik. Birine bir şey oldu sandık ama kimseye bir şey olmamıştı.
ZEYNEP: Of! Size bir şey oldu sandık. Nasıl ya kapıyı kim kapattı? Kim kilitledi bu kapıyı?
İREM: Nasıl ya! Şimdi biz okulda kilitli mi kaldık? Harika!
BÜŞRA: M_m_m_ma_maskeli biri... Maske takmış.
ZEYNEP: Kesin bilinmeyen numaradır. Neyse gidip sınıfları dolaşalım ve açık bir tahta bulalım. Belki bizimle oradan konuşur. Eğer bizi çıkarmaz ise tahtayı hackleyip polisi ararım. Ama merak etmeyin olayların o kadar büyümesini göze alacağını sanmıyorum.
CEREN: O zaman hemen harekete geçelim. Vakit kaybetmeyelim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
teknolojiden doğan dostluk
Teen FictionHerhangi bir sınıftaki öğrencilere (özellikle birine) takan ve onları izleyen bir hacker daha sonrasında o gruba arkadaş olabilir mi? (Asıl yazılma başlangıç tarihi: Temmuz 2017 Bitiş tarihi: Aralık 2018) Hikayeyi yazdığımda 13-14 yaşındaymışım. Şim...
