GÖRKEM(BİLİNMEYEN NUMARA): Okul açıldı. Okula ilk gelenlerden biriydim. Sınıfta ise ilk gelen bendim. Çantamı sınıfa bıraktım ve dışarı çıktım. Güvenlik kulübesine girdim ve orada Zeynep'i beklemeye başladım. Nedense içimde ayağını kırmasına ben sebep olmuşum gibi bir his var. Her ne kadar benim yüzümden olmamış olsa da böyle hissetmekten kendimi alıkoyamıyorum. Yine de ben ayağı iyileşene kadar ona yardım edeceğime dair kendime söz verdim. Yaklaşık 5 dakika sonra Zeynep okul bahçesinden içeriye girdi. Ben de hemen yanına gittim.
GÖRKEM: Ayağını kırmana sebep olduğum için özür dilerim. Sana kendimi affettirmek için her teneffüs senin merdivenden inmene ve çıkmana yardım etmek için geleceğim. Tabi senin için bir sorun olmazsa.
ZEYNEP: Öncelikle ayağımı kırmama neden olan kişi sen değilsin. Dediğim gibi zaten o gün kendimi iyi hissetmiyordum. Tabi yapacağın yardım içini rahatlatacaksa bana yardım edebilirsin. Reddedemeyeceğim yani.
GÖRKEM: Sen sadece dersinizin ne olduğunu ve sınıfının nerede olduğunu söyle yeter.
ZEYNEP: İlk dersimiz biyoloji. Dersi üst kattaki laboratuvarda işleyecekmişiz.
GÖRKEM: Emredersiniz kraliçem. O zaman hemen yola çıkalım.
ZEYNEP: Merdivenlere kadar kendim gidebilirim. Sadece merdivenlerde yardım etsen yeter.
GÖRKEM: O zaman merdivenlere kadar çantanı alayım bari.
Yavaşça omuzundan çantasını çıkartıp kendi omuzuma taktım. Ne olur ne olmaz Zeynep ile aynı hizada yürümeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
teknolojiden doğan dostluk
Teen FictionHerhangi bir sınıftaki öğrencilere (özellikle birine) takan ve onları izleyen bir hacker daha sonrasında o gruba arkadaş olabilir mi? (Asıl yazılma başlangıç tarihi: Temmuz 2017 Bitiş tarihi: Aralık 2018) Hikayeyi yazdığımda 13-14 yaşındaymışım. Şim...
