CEREN : Her gün olduğu gibi okuldan çıkmış eve gidiyordum. Servisimiz eve 10 dk. kala bozuldu. Şans işte her zaman benim yanımda olduğu için böyle şeyler hep beni bulur. Bende ne yapayım yürümeye başladım. Bir yandan yürüyor bir yandan da telefona bakıyordum. Sonra çok ödevim olduğu aklıma geldi ve daha da hızlı yürümeye başladım. Of neden bu kadar çok ödev verirler ki! Bunu düşünerek eve doğru yürüyordum ki birden telefonum çaldı. Hemen açtım. Kim olduğunu sordum ama karşıdaki kişi cevap vermiyordu. Yaklaşık 2 dakika cevap vermesini bekledim. Birkaç dakika sonra arama sonlandırıldı. Birinin şaka yaptığını düşünmüştüm ama bu düşüncem kısa bir süre içinde bozulmuştu. Telefonuma aynı numaradan bir mesaj geldi. Merak içinde mesajı okumaya başladım.
BİLİNMEYEN NUMARA: Benim hakkımda ne düşünüyorsun?
CEREN : Sen kimsin? Seni tanımıyorum bile ne düşünebilirim ki!
BİLİNMEYEN NUMARA: FOTOĞRAF
Fotoğraf indirilememişti. Hay aksi! Telefonumun deposu da tam dolacak günü bulmuştu. Ben zaten fotoğrafa bakmaya korkuyordum. Aceleyle eve gittim. Hemen fotoğrafı indirdim. Olamaz! Bu benim fotoğrafımdı. Tam telefonla konuşmadan önce servisten daha yeni indiğimde çekilmişti. Ama ama böyle bir şey nasıl olabilirdi! Servisin yanından geçerken beni çekmişti. Bu servisten biri olabileceğini düşünmeme neden oldu. Ne oluyor bilmiyorum ama hiç iyi şeyler olmuyor. Birden telefonum çaldı. Aynı kişinin arıyor olabileceği düşüncesi korkma yetti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
teknolojiden doğan dostluk
Teen FictionHerhangi bir sınıftaki öğrencilere (özellikle birine) takan ve onları izleyen bir hacker daha sonrasında o gruba arkadaş olabilir mi? (Asıl yazılma başlangıç tarihi: Temmuz 2017 Bitiş tarihi: Aralık 2018) Hikayeyi yazdığımda 13-14 yaşındaymışım. Şim...
