ZEYNEP: Yurda gittiğimizde herkes odalarına gitmişti. Bizde hemen odamıza geçtik.
CEREN: İlk günün nasıldı?
ZEYNEP: Valla çok sıkıcıydı. Hep tanışma faslı ile geçti ama ben bir an önce ders işleyip alanımda kendimi geliştirmek istiyorum.
CEREN: Merak etme yarın ders işlemeye başlarsınız. Hem bence bu kadar da istekli olma. Sonra ders işlemekten de sıkılacaksın çünkü.
ZEYNEP: Ah evet. Nedense hep böyle oluyor. Yaz tatilinde sıkılıp okulun açılmasını istiyorum ama okul zamanı sınavlardan sıkılıyorum. Gerçi sınav olmasa okul daha eğlenceli olurdu. Sence de öyle değil mi?
CEREN: Evet bence de. Fakat sınavlar olmasaydı da çoğu kişi dersleri ciddiye almazdı.
ZEYNEP: O da doğru. Neyse. Ben yatıyorum. Bugün biraz fazla yoruldum. İlk günün yorgunluğu malum.
CEREN: Peki. Benim biraz araştırma yapmam lazım. Ondan sonra yatacağım. Merak etme çok ses yapmam.
ZEYNEP: Ses sorun değil. Hadi ben yattım. İyi geceler.
................................................................................&..............................................................................
BURAK: Eve gider gitmez eşyalarım hazırlayıp yatağıma uzandım. Zeynep'in yaşadıkları aklıma takılmıştı. Onları düşünmeden yapamıyorum. Başına gelenler adeta film senaryosu gibi. Bu zamana kadar hayatta kalması büyük bir mucize. Onca yaşadığına rağmen yine de çok güçlü duruyor. Tabi ki yaşadıklarının psikolojik bir etkisi üzerinde kalmıştır. Neden onu bu kadar önemsediğimi bilmiyorum fakat onu gördüğümden beri onunla ilgili şeyler ilgimi çekiyor.
İLAYDA: Abi! Ne düşünüyorsun böyle? Sana seslenip duruyorum. Bir türlü beni duymadın.
BURAK: Hiç, önemli bir şey değil.
İLAYDA: Sana bir şey sorabilir miyim?
BURAK: Tor tabi ki.
İLAYDA: Zeynep'e ve arkadaşlarına neden kardeş olduğumuzu söylemedin?
BURAK: Bilmem. Söylemek aklıma gelmedi ama istersen yarın söyleyebiliriz.
İLAYDA: O zaman yarın söyleyelim.
BURAK: Tamam, sen nasıl istersen.
İLAYDA: Teşekkür ederim abicim. İyi geceler.
BURAK: Sana da iyi geceler biricik kardeşim.
İlayda gelince kafam dağılmıştı. Yatıp hızlıca uykuya daldım.
................................................................................&..............................................................................
SELİN: Zeynep ile Görkem uzun bir süredir beni görmüyorlar. Onların okulunun yakınındaki bir eve taşındığımı bilmiyorlar tabi. Yarın boş derslerinin olduğu bir saatte onlara sürpriz yapsam çok iyi olacak. Eminim beni gördüklerine çok sevinecekler. Bu sefer işimi şiddetle değil onların arkadaşları vasıtası ile çözeceğim. Sonuçta yeni arkadaşları onları daha tam olarak tanımıyor. Onlara Zeynep ve Görkem hakkında birkaç küçük yalan söylesem veya onlarına söylemedikleri sırlarını ortaya çıkartsam bu iş hallolur bence. Büyük ihtimalle beni görmeyi beklemiyorlar. Beni ilk gördüklerinde ne tepki vereceklerini çok merak ediyorum. Acaba o anlarını videoya mı alsam? Canım sıkıldıkça açar açar izlerim. Ha ha ha... O kadar güzel ve eğlenceli bir video olur ki eminim herkes izlemek ister. Milyonlarca izlenecek bir video... Tabi bu video sadece benin koleksiyonum için. Hayatı kayanlar part 4. Bekleyin beni sevgili arkadaşlarım. Ölüm meleğiniz sizin için geliyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
teknolojiden doğan dostluk
Teen FictionHerhangi bir sınıftaki öğrencilere (özellikle birine) takan ve onları izleyen bir hacker daha sonrasında o gruba arkadaş olabilir mi? (Asıl yazılma başlangıç tarihi: Temmuz 2017 Bitiş tarihi: Aralık 2018) Hikayeyi yazdığımda 13-14 yaşındaymışım. Şim...