YAZAR (ZEYNEP) : Hafta sonu olmuştu. Okulun kursuna gidiyordum. Babam beni okula bıraktı. Saat daha erkendi. Yaklaşık 1 saat dışarıda bekledim. Sıkılmamak için bahçedeki köpekleri sevdim. Onlar benim yakın dostlarımdı sonuçta. İnsanlarla olduğundan daha iyi bir ilişkim vardı onlarla. Uzun bir süre bahçedeki köpeklerle oynadım. Sonra kantinci geldi ve yan kapıyı açtı. Hemen içeri girdim ve sınıfa koştum. Çok üşümüştüm. Çantamı ve paltomu sırama fırlattım ve hemen kalorifere sarıldım. Elimin çatlayacağından emindim ama ısınmak için bunu göze almıştım bile. Ben ısınmaya çalışırken tamda o sırada bilinmeyen numaradan mesaj geldi.
BİLİNMEYEN NUMARA: Çok üşümüşe benziyorsun. Güvenlik kulübesine girseydin ya :) Orada az da olsa ısınırdın en azından. Zeki kızsın aslında neden aklına gelmedi.
ZEYNEP: Sen kendini çok mu akıllı sanıyorsun! Onu denedik her halde. Kilitli olmasa girerdim. Salak değilim. Hem üşürüm üşümem sana ne!
BİLİNMEYEN NUMARA: Sakin, tamam. Seni kızdırmak istememiştim:( Bu arada seninle sandığından daha çok ilgileniyorum. Diğerleri ile bir tutma kendini diye söyleme gereği duydum.
Hiçbir şey anlamamıştım. Son cümle ile neyi ifade etmeye çalışmıştı? Acaba başıma daha neler gelecekti! Bugün yalnızdım. Ceren de Büşra da kursa gelmemişti. Sırama oturdum ve sessizce hocayı beklemeye başladım. O sırada bilinmeyen numaradan mesaj geldi.
BİLİNMEYEN NUMARA: Boynundaki o şal ile daha tatlı görünüyorsun:) Sana çok yakışmış.
Bu mesaj etrafıma bakınmama sebep olmuştu ama hala gelen giden yoktu. Bu kişi kimdi ve bizim her anımızı nasıl biliyordu? Nereden görüyordu? Gerçekten artık bunu çok merak etmeye başladım. Bu iş böyle olmayacak. Bir şekilde bunu benim öğrenmem lazım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
teknolojiden doğan dostluk
Teen FictionHerhangi bir sınıftaki öğrencilere (özellikle birine) takan ve onları izleyen bir hacker daha sonrasında o gruba arkadaş olabilir mi? (Asıl yazılma başlangıç tarihi: Temmuz 2017 Bitiş tarihi: Aralık 2018) Hikayeyi yazdığımda 13-14 yaşındaymışım. Şim...
