50 Bölüm

46 7 0
                                    

GÖRKEM: Bütün hazırlıklarımı yaptım ve her şeyi en ince ayrıntısına kadar planladım. Artık her şey çözülecek ve Selin cezasını çekecek. Bu planı en ince ayrıntısına kadar düşünerek planladım. Tabi bu planı yapmama Ceren çok yardım etti. O da Selin'in bu yaptıklarından çok sıkılmıştı. Planımı gerçekleştirmeye başlamadan önce her şeyi hazırladım ve Zeynep'i beklemeye başladım. 3 katlı olan bu binanın bütün katlarına ayrı korkutucu oyunlar yerleştirdim. Eğer korkmayıp çatıya kadar gelebilirse benim intihar etme planım ile karşılaşacak. Eğer beni az da olsa seviyorsa korkacak ve tekrar konuşmaya başlayacaktır. Tabi bundan sonra bana söver mi yoksa teşekkür mü eder bilemiyorum. Ama ne olursa olsun tüm bunlar onun iyiliği için. Hem o da konuşmayı çok özlemiştir bence. İnsan konuşmayınca çok sıkılır. Bir de olayı yapanın kim olduğunu söyleyebilecek tek kişi olduğu için kesin daha çok konuşmak istiyordur. Biz kim olduğunu bilsek de o anda onu görmediğimiz ve olaya şahit olmadığımız için bize inanmazlar. Neyse Zeynep gelsin de oyuna başlayalım.

..................................................................................&........................................................................

ZEYNEP: Gelen mektuptan sonra sizce ben ne yaptım? Tabiki oraya gittim. Hızlıca ve koşarak... Taksiye nasıl bindiğimi ve ne kadar para verdiğimi bile hatırlamıyorum. Bu 3 katlı bina benim korkulu rüyam. Orada 2 yıl önce bir kadın öldürüldü. Bu yüzden oradan korkuyorum. O kadını öldüren adamlar hala bu binada kalıyorlar. Onlara rastlarsam yandım. Korkarak binaya girdim. Yavaşça merdivenlerden çıkmaya başladım. İlk kata doğru çıkarken bir ayak sesi duydum. Hiç ses çıkarmadan hızlıca çatıya çıktım. Tam çatı kapısını açmıştım ve Görkem'i görmüştüm ki arkamdan biri geldi ve beni çekti. Bağıramıyordum bile. Görkem beni gördü ve koşmaya başladı ama yetişemedi. Kendini çok pişman hissediyormuş gibi bana baktı. Hızlıca telefonunu cebinden çıkardı. Aynı zamanda bizim peşimizden koşuyordu. O kadar çok korkuyordum ki tek ümidim Görkem'in beni kurtarmasıydı. Çok endişeliydim. Beni siyah bir arabaya bindirip bir yere götürdüler. Depo gibi bir yere geldik. Şimdi ne olacak?!

teknolojiden doğan dostlukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin