YAKARIŞ

Y - 1

Herkese yeniden merhaba !

Daha farklı bir kurguyla gelmeye çalıştım. Biraz daha çetrefilli olacak.

Umarım beğenirsiniz. Lafı uzatmadan bölüme geçelim ❤

•••

Son bavuluda kapattığımızda yorgunluğumu anlatacak kelime yoktu.

Uzun aradan sonra Türkiye'de olmak tuhaftı ancak gerçekten evime gelmişim gibi hissediyor huzur doluyordum.

-"Başak ? Nerdesin ?" diye bağırdım merdivenlerde.

-"Geliyorum !"

-"Ben yemek hazırlamaya başlıyorum. Babanız birazdan gelir." dedi annem ve yanımdan geçerek alt kata yöneldi.

Odama geri döndüğümde Başak elinde iki kupayla geldi ve kapıyı kapattı.

Kendisi benden beş yaş büyük ablamdı. Ve şehrin tozunu attıracak kadar deli dolu enerjikti. Yalnızca uzun zamandır ayrı yerlerde yaşıyorduk. Belirli zamanlarda bir araya gelebiliyorduk.

Ben 7 yaşındayken buradan Almanya'ya taşınmıştık. Babam bir süre orada çalışmıştı. Teyzemde orada yaşıyordu ve güzel bir hayatımız vardı. Fakat annemler daha dayanamaz olunca 8 yıl sonra geri dönmüşlerdi.

Ben okulum için kalmıştım. 15 yaşında ailemden ayrı teyzemlerle yaşamak başta zor gelse de hayatım için iyi olmuştu.

Üniversitede ayrı eve çıkarak yaşadığım zaman diliminde annemler iki üç ayda bir geliyor yanımda kalıp gidiyorlardı.

Onlar için hasretlik zordu. Fakat hem okuyup hem çalıştığım için bir şey yapamıyorlardı.

Annemin üzülmesine gönlüm el vermeyince dönme kararımı bu yaz vermiştim. Mesleğim aileden geliyordu. Babam da ünlü bir aşçıydı. Bende yemek yapmaktan çok zevk alıyordum.

Bugün 23 yaşında evime geri dönmenin mutluluğu içindeyim.

Farklı bir eve gelmiştim. Buradan taşınmadan küçük bir evde yaşıyorduk. Şimdiyse babamın doğduğu mahallede güzel bir evimiz vardı. Mahalle hala aynı insanların kaynaştığı eski evlerle dolu bir mahalleydi. Ancak bu arsa dedemden babama kalınca baştan aşağı yeni bir müstakil ev yapılmıştı.

-"Al."

Uzattığı çakmakla sigaramın ucunu yakıp geri verdim. Balkonda yerdeki minderlere serilmiş gökyüzüne bakıyorduk. Çocukken olduğu gibi.

-"Havasını bile özlemişim." dedim. 7 yaşımdan beri hiç gelmemiştim. Her seferinde bizimkiler gelmişti.

-"Bende sen gelince ne kadar sıkıldığımı fark ettim."

Gülümseyip omzuna başımı bıraktım ve ağzımda biriken dumanı üfledim.

-"Bundan sonra hep birlikteyiz."

Başak bir abladan ziyade arkadaşımdı. Onun enerjisini seviyordum. Onunla eğlenmeyi seviyordum.

-"Bu gece dinlenmene ve annemlerle hasret gidermene izin veriyorum. Yarın akşam Tekin kardeşler gecelere akıyor !" Abartılı sesiyle konuşunca kahkaha attım.

-"Beni korkutuyorsun." En son Almanya'ya geldiğinde gece çıkmıştık ve polislerle eve dönmüştük. Olaylı şeyleri üstümüze çekme özelliğimiz var.

Ama asla konuşmazdık. Aramızda her şey serbestti. Birbirimizi yargılamaz yalnızca gidişine bırakırdık.

-"Biraz flört etme zamanın gelmedi mi sence de ?" diye sorduğunda dudağımı büktüm.