YAKARIŞ

Y - 12

•

Sabah yine saat beş civarında evden çıktığımda kulaklıklarımı takarak yürüyordum.

Evin önünde mahalleye zıt lüks jeep vardı. Yanlardan içerisi görünmüyordu fakat biraz ilerleyip dönüp baktığımda olduğum yerde kaldım.

Başı camla koltuğun arasında geriye düşmüş uyuyordu.

Babasının evinin önündeyken arabada uyuya kalmış olmasına diyecek söz bulamadım.

Gece araba sesini duymuştum fakat gittiğini düşünmüştüm.

Uyurken o kadar izlenilesi duruyor ki...

Sıkışan yüreğime yüz çevirdim. Koşar adımlarla mahalleden uzaklaştım ve sahile yol aldım.

Bir saatin bitiminde eve doğru gelirken yine arabadaydı. Alnını sıvazlayıp sigara içiyordu.

Onu gördüğümü görmesin diye başımı eğerek arabayı geçtim ve eve girdim. Soluğu banyoda sıcak suyla almıştım.

Kendimi biraz bitkin hissediyordum. Uyanamamış gibiydim.

Hazırlandıktan sonra annemle birlikte kahvaltı hazırladım. Babam da gelince masaya oturmuştuk.

-"Gelecek misin sen ?" diye sordum anneme.

Başıyla onayladı.
-"Meleğin ihtiyacı olursa dönerim." dedi.

Daha bir şey söylemedim. Hep birlikte yine Kadir amcayla restorana gelmiştik. Masaları çalışanlar düzenliyordu bizde direkt olarak mutfağa girdik.

-"Bade ? Annecim yüzün bembeyaz olmuş. İyi misin sen ?"

Anneme dönüp başımı salladım. Aslında pek iyi hissetmiyordum.

Hemen yanıma geldi ve dudaklarını alnıma bastırdı.

-"Ateşin var senin ! Nasıl iyisin ?! Sana o kadar gitme soğuk diyorum."

Annemin telaşına babam da gelip baktığında beni göndermekte hemfikir olmuşlardı.

-"Gerçekten sorun değil duruyorum." desem bile babam zorla montumu giydirdi.

-"Düş önüme küçük hanım. Bugün patrondan izinlisin." dedi Kadir amca elleriyle omuzlarımı tutarken.

Astığım yüzümle restorandan çıktım. Mutfakta kafamı dağıtıyordum. Şimdi evde ne yapacaktım ?

-"Melek teyzene söyleriz sana da çorba getirir tamam mı ? Güzelce yat dinlen." dedi arabaya bindiğimiz sırada.

-"Olur." diye mırıldanıp başımı cama yasladım.

Kemiklerim ağırlaşmış vücuduma ağrı veriyordu sanki. Hiç halim yoktu.

Evin önünde duran arabadan teşekkür ederek indim ve bahçeden içeriye girdim. Takıldığım ayrıntı hala Esved'in arabası buradaydı.

Kapıyı açtıktan sonra yukarı odama çıktım. Kıyafetlerimi çıkarıp pijamalarımı giyindim ve bir battaniye ile alt kata döndüm.

Henüz saat 9'du. Başak uyuyordu.

Bende televizyonu kısık seste açarak koltuğa uzandım. Battaniyeyi çeneme kadar çektiğimde göz kapaklarım ağırlaşmıştı.

Aradan çok geçmeden annem bir kere aramıştı üzerimi çok fazla örtmemem gerektiğini ve Melek teyzeye haber verdiğini söylemişti.

Konuşmamızın üstünden çok zaman geçmeden tam uykuya dalıyordum ki bahçe kapısı tıklatıldı.

Henüz başımı kaldırmamıştım kapı açıldı içeriye hafif bir esinti girdi.