Yalnızca oturmak için girdiğim yatakta uzun saatler boyunca uyuya kalmıştım. Kalktığım zaman odada sadece Başak vardı.
Hızlı bir şekilde odanın banyosuna girmiş duş almıştım. Berbat haldeydim. Daha fazla böyle duramazdım.
Saçlarımı çok az kurutup tepeden salaş bir topuz yaptım ve havluyu sepete attım. Girerken aldığım iç çamaşırlarını giyinip diğer kıyafetlerime uzandım.
Siyah bir bluz altına siyah eşofman geçirdim ve kapının yanına ilerleyip banyo terliklerini çıkartarak spor ayakkabılarımı giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gerekli olan her eşyamı ya annem ya Başak getirmişti. Ki zaten üzerimi değiştirmek aklıma bile çok gelmiyordu.
Aynadaki bedenimin değişme hızı şaşırtıcıydı. Yanaklarım zayıflıktan içe çökmüş gözlerim hala kırmızı ve altları mor halkalıydı.
Bedenim de zayıflamıştı. Artık her şey iyiye gidecekti. Daha şimdiden hayat dolduğumu hissediyordum.
Son olarak dişlerimi fırçalamayı atlamadan banyodan çıktım.
Koltukta oturan babam ve Kadir amca vardı. Yemek yiyorlardı.
-"Afiyet olsun." dedim.
Hızlı davranarak odadan çıktım. Neredeyse koşarak gidiyordum. Kaç saat olmuştu yanında değildim.
Geldiğim kapının önünde Kaan , Hakan ve Caner vardı.
-"Merhaba yenge." dediler bir ağızdan.
Minik bir gülümseme ile onlara baktım. -"Merhaba."
-"Daha iyisin ?" dedi sorarcasına Kaan.
-"İyiyim teşekkür ederim." Resmen kollarında bayılmıştım. Haliyle korkutmuştum.
Bir hevesle duramadığım yerde odaya yöneldim.
Esved'in yatağının karşısındaki üçlü koltukta annem , Melek teyze ve Gürkan bey otururken yatağın yanındaki teklide Sena oturuyordu.
Bir anlık duraksamış olsam da kendimi toparladım.
-"Hah bizde tam daha ne kadar dayanır diyorduk." Annemin alaylı sesine karşılık yanaklarım kızarmıştı.
Esved'le göz göze geldik. Gözleri biraz şiş duruyordu ve kapanmak üzereydi.
Hasretle özlemle ona baktım.
-"İyi misin ? Ağrın var mı ?" Sena'nın oturduğu tarafa değil bilerek diğer yanına geçmiştim.
Çıplak bedeni hastane kıyafetiyle kapatılmıştı. Karnında duran elini kaldırdı ona yakın duran sağ elimi tuttu. Ruhum bedenim sıcacık olmuştu.
Bu minik dokunuş bile dizlerimi titretiyordu.
-"Uykum var biraz." Kurumuş dudaklarından kısık tonda çıkmıştı.
