YAKARIŞ

Y - 3

Merhaba millet !

Merak edenleriniz yada saçma bulup nerden uydurdun diyenler olur diye hikayenin başından dip not düşmek istiyorum.

Esved ismi bir surede geçiyor ve kara anlamına geliyor benim çok hoşuma gittiği için kullanmak istedim.

İyi okumalar ❤

•

Kanım dondu. Mimiklerim yer çekimine yenilerek dümdüz kaldılar. Nefes almadan idrak etmeye çalıştım.

Omuzlarımı tutup silkeledi.
-"Yanlış hatırlıyor olmalısın. O olamaz Bade. Adamın güzel mutlu bir evliliği var. Şimdi delireceğim."

Yere düşecekken son anda belimden tutup yandaki bekleme koltuğuna oturmamı sağladı. Dudaklarımı kıpırdatacak gücüm kalmamış vücudumdan canım çekilmişti.

Evli mi ?

Evli ?

-"G-Gerçekten..mi ?" derken sesim fısıltıdan farksızdı.

Önümde eğilip sehpaya oturdu ve başını aşağı yukarı salladı.

-"Kafam karıştı. Nasıl yapabilir ki ? Ben anlayamıyorum. Çok sık görmüyorum ama gördüğüm zamanlar cidden çok sorunsuz görünüyorlar. Karısını mı aldatıyor ?" dedi yüzünü buruşturup.

En sonunda rahatlatıcı bir solukla beraber koltuktan kalktım. Aynı hışımla soluğu cam cephenin önünde aldım. İki elim ensemde nefeslerimi düzene sokmaya çalıştım.

Beyin damarlarım birbirine girmişti. Karmakarışık oldum.

-"Hatırlar mı sence ?" derken buldum kendimi.

Omuzlarını silkti.
-"Bilmiyorum belki de unutmuştur. Ama bir an önce toparlanmalısın. Babamlar bir şey anlamasın."

Eve gitme isteğiyle dolup taşmama rağmen burayı böyle bırakamazdım ki. Özellikle ailem böyle üzgünken kendi hatamdan dolayı çekip gidemezdim.

-"Tamam iyiyim. Görmezden geleceğim...yapabilirim." dedim. Ellerimi indirip başımı yukarı kaldırdım ve soluğumu üfledim.

-"Aynen böyle evet aferin." Güç veren sarılmamız daha iyi gelmişti.

Yan yana koridordu geçip giderken ayaklarım geri geri gidiyordu. Güçsüz bir kadın değildim fakat bu beni şok etmişti.

Daha yaşadıklarımı kaldıramazken üstüne yakınımda olması...yetmezmiş gibi evli olması.

Tanrım şimdi ağlayacağım.

Yüzüne bakmamam lazım. Asla.

-"Kızlar hadi yürüyün." Bulundukları koridorda önden ilerleyenlerin arkasında annemle karşılaşınca duraksadım.

-"Ne oldu anne ?" diye sordum.

-"Kadir amcanız odaya alındı sizi bekliyordum. " Annem apar topar elinde Melek teyzenin çantasıyla önümüze geçti.

Farklı bir kata asansörle çıktığımızda benim dilim damağım kurumuştu.

Şuracıkta kalp çarpıntısından gidecektim.

Alındığı odanın içine girme yolunda en sondaydım. Nefessiz girdim diyebilirim. Bakmamak için ne kadar sarf etseniz bile istemsizce gözünüz kayıyordu. Ve ben yalnızca bedenine değen bakışlarımı yüzüne çıkmadan kaçırdım.

Yatağın bir yanında Melek teyze diğer yanında babam ve o duruyordu.

-"Kadir amca çok korkuttun bizi." dedi Başak.