YAKARIŞ

Y - 7

Yine dayanamadım yine erkenden yayınlıyoruum 🙌

•

-"Ben götüreyim."

Başak su dolu tepsiyi alınca bana bir şey kalmadığı için Melek teyzeyle arkalarından gittik.

Sena kahveleri dağıtırken Kadir amca elini uzatıp koluma dokundu ve yanına oturttu. Kolunu omzuma dolayınca içim sızladı.

Oğlunun evliliğine üzülen bir kadındım.

İğrenç birisiyim.

Her konuda kendimi suçluyordum.

-"Ee nasılsınız bakalım ? Bayadır başınızı şişirmiyorum." Başak gülümseyerek masadaki yerini aldı.

O kendini hiç yabancı tutmazken ben bu masada yerim olmadığını hissediyordum.

-"Yüzünüzü göremiyoruz ki Başak hanım. Evde durduğunuz yok." dedi Kadir amca sahte bir kızgınlıkla.

Başak kaşlarını hava kaldırdı.
-"Yani çağırsanız gelirim biliyorsunuz. " diyince onun bu haline istemeden tebessüm ettim.

-"Aaa aşk olsun laflara bak !" Melek teyze omzuna hafifçe vurdu.

-"Şaka yapıyorum ya." diyip kahve fincanını aldı.

Yavaş yavaş oturanların yüzüne baktım. Herkesin yüzü keyifliydi kahvelerini içiyorlardı.

Bakmaya korktuğum adamın yüzü ifadesizdi. Birisi fark eder diye hemen gözlerimi çektim.

O sırada masada duran telefonum çalmaya başladı. Arkadaşımın aradığını görünce sessize aldım.

Çok geçmeden tekrar aramaya başladı.

-"Açsana kızım belki önemlidir." dedi Kadir amca.

Mahcup bir yüz ifadesiyle telefonumu aldım ve bizim bahçeye doğru geçtim. Arayan Almanya'da yaşayan arkadaşımdı. Rap yapıyordu ve ünlü denecek kadar tanınıyordu. Staj yaptığım restoranda tanışmıştık.

-"Sen beni başından mı atıyorsun ?" Tuhaf tuhaf kurduğu türkçe cümleyle güldüm.

Türkiye de doğmuştu ama Almanya'ya yaşamını sürdürüyordu. Yaklaşık 25 yıl kadar.

-"Müsait değildim." dedim.

-"Olmalısın güzelim. Ben kalkmış Türkiye'ye gelmişim sen müsait mi değilsin ?" demesiyle gözlerim geriye açıldı.

Konuşmamıza heyecanla Almanca devam ettim. Gerçekten de gelmişti.

Elbette evimizin konumunu atmış davet etmiştim. Bu durumu anneme mesaj olarak bildirdikten sonra yan bahçeye geri döndüm.

-"Kimdi ?" diye sordu Başak.

-"Kaya." dedim sandalyeye otururken.

-"Arkadaşın mı ?" Melek teyzeyi başımla onayladım.

-"Almanya'daydı. Buraya gelmiş. " dedim ve soğumaya yüz tutmuş kahvemden bir yudum aldım.

Masaya oturduğum gibi Esved'in kokusu burnuma doldu.

-"Demek biz olmadan keyifler yapılıyor !"

Annemle babam bahçeden girerek yanımıza ulaştılar.

-"Hoşgeldiniz hoşgeldiniz." Sanki bütün gün birlikte değillermiş gibi birbirlerini neşeyle karşılıyorlardı.

Geniş masada onlara da yer olduğu için rahatlıkla sığdık.