YAKARIŞ

Y - 8

•

Bizimkilerle konuştuğum geri dönme kararım herkesin heveslerini kırmıştı. Hiç kimse bunu beklemiyordu.

Bir tek Başak ses etmedi. Biliyordu.

Kaya ile birlikte Almanya'ya dönmek bana çok zor geldi. Küçük bir ayrıntı vardı. Yaşamak yeniden yerleşmek için geri dönmemiştim. Annem kesin bir dilde reddetmiş artık benden ayrı kalmak istemediğini söylemişti.

Daha iyi hissettiğimde geri döneceğime dair söz verdirdi.

Sorgulamadım. İtirazda bulunmadım.

-"Başlıyorum bana odaklanın."

Alev'in uyarısıyla deri koltukta geri yaslanıp ayaklarımı masaya doğru attım.

Kaya telefonda bir şeylerle ilgilenirken o da kapatıp sevgilisine göz kırptı.

Kapıda elinde birayla gelen Rob tekli koltuğa oturdu ve benim gibi ayaklarını uzattı.

Kaya'nın evinde toplandığımız günlerden birisiydi. Ben dönmeden önce de burada toplanırdık. Kaya'nın evi fazlasıyla modern ve konforluydu. Evin içinde olan stüdyo bizim eğlenme alanımızdı.

Eve giren çıkan sesi güzel olan yada olmayan herkes şarkı söylerdi.

Bugün de Alev çalıştığı bardan izinli olduğu için bizimle birlikteydi. Sesi çok güzeldi. Çalışırken farklı dillerde hareketli parçalar söylese bile onun hayran olduğu tek şarkıcı Gülşen'di.

Şarkıya giriş yapmış sesiyle bizi yine büyülüyordu. Rob dinlediği Türkçe şarkıyı anlamıyordu ama dinliyordu.

Anlayan ben için ise sözleri dokunuyordu.

Havaya karışan dumanlara bir yenisini ekleyip söndürmeden tekrar çektim ve küllüğe attım.

Kalbim de biliyor ödünç alınmaz aşk

Neden hep zoru seviyor

Neden olanla yetinmez aşk

Kaya sevgilisinin muazzam sesini yüzünde tebessümle izliyordu. İç geçirerek ayaklarımı çektim sehpaya uzandım. Yeni bir dal alıp ucunu ateşledim.

İçimde harlı bir yangın vardı. Sönmüyordu.

Esved'in dile getirdiği itiraflar beni yakmıştı. Yanmaya devam ediyordum. Belki onu ne kadar kırdığımın farkında değildim ancak bunu benden başka herkes için yapmam gerekiyordu.

Benim hissettiklerim önemli değildi. Önemli olan yapılan yanlışın kaç kişiye etki edeceğiydi. Ve bende buna müsaade edemezdim.

Bir taraf seç o ben olayım

Ama neden bu kadar acı çekmek zorundayım ?!

Neden geçmiyor ?

Niye onu o gecede bırakamıyordum ?

Tenimi kokuna, dokuna

Günahına bulayıp yarım bıraktın

Ya kuşan zırhını ya soyun gel

İnadına yenilip, kalmasın aklım

Sıktığım bedenimde göğsüm çaresiz bir ateşle boğuldu. Baktığım yerler bulanıklaşınca elimden sigaramı bırakmayıp ayağa kalktım. Koltukların arkasında kalan demir kapıyı açtım aynı hızla üstüne kapatıp gözlerimi yumdum.

Güçsüz bacaklarımla yangın merdivenine çöktüğümde vücudumu saran soğuk rüzgar iyi gelmişti.

Biten sigaramın ardından başımı ellerimin arasına aldım.