YAKARIŞ

Y - 30

•••

Kahvaltıdan sonra hemen gidememiş akşam olmasını beklemiştim. Annem Esved'in dinlenmek isteyeceğini söylediğinde bende tereddüt etmiştim.

Aslında durup düşündüğümde biraz utanmıştım. Yalnız gitmek istememiştim.

Aklım Esved'de iken evde beklemek o kadar zordu ki. Babam geldiği an gözünün içine bakmış gideceğimiz anı kollamıştım.

Bu geçen sürede Esved bir kaç kere mesaj atmış neden gelmediğimi sormuştu bende ona işim var diyerek bahane üretmiştim. Eğer çekindiğimi söylersem muhtemelen bana kızardı.

Evlerinden içeri girerken nedensiz yere aşırı derecede heyecanlıydım. Düzleştirdiğim saçlarımı geriye savurup Melek teyzeye tebessüm ettim.

-"Hoş bulduk." diye mırıldandım.

Aklım Esved'de olunca konuşmalar uğultu gibi geliyordu.

-"Akşam yemeğini yedi yattı öyle. Daha ilk günden oflamalara başladı ben bunu nasıl evde tutacağım bilmiyorum. " dedi Melek teyze çay tepsisini getirirken.

Oturduğum koltukta bacaklarımı oynatıyor dudaklarımı ısırıp duruyordum.

Of !

Sevgilimi görmek istiyorum !

-"Yok yok o daha durur sen merak etme. Gücünü toplaması için biraz zaman var kalkamaz öyle. " demişti babam da.

Hiç uzanmadığım çaya bakarken Başak yanımda bana omzunu değdirdi. Gözlerimi ona çevirdim.

Bir şey diyeceği sırada gözüm salonun girişine kaydı.

Saçları dağılmış siyah pijama takımıyla karşımdaydı.

Uykulu gözlerine içimin gittiğini belirtmek istiyorum.

-"Oğlum niye kalktın ? Gürültü mü yaptık yoksa ?" Benden sonra ilk fark eden annem olmuştu.

-"Yok teyzem ya uyumuyordum. Hoşgeldiniz. " dedi ve Başağın yanındaki boşluğa oturdu. Oturmasıyla koltuk sanki küçülmüştü.

-"Hoş bulduk nasılsın ? Daha iyisin inşallah ?"

Hiç değişmeyen hal hatır sorma muhabbetinde Esved'e utanıp bakamadığım için sıkılmıştım.

Telefonumun çalması beni bu durumdan kurtarınca ayağa kalkarak mutfağa yol aldım. Bahçeye bakan camın önünde durup aramayı yanıtladım.

Arayan Alev'di ve hala Kaya ile aralarının bozuk olmasından dolayı sorunlarını paylaşmıştı. Tam vedalaşıp kapatıyordum ki arkamdan dolanan kollar ile yüreğim ağzıma geldi.

Alev'e son kez görüşürüz diyerek kapattığımda bir anlık kendimi bırakmıştım.

Çünkü çok özlemiştim.

Sırtımı göğsüne yaslamış boynumu öperken böylece uyumak istedim.

-"Bütün gün neden gelmediğini sorabilir miyim güzel sevgilim ?"

Gülümseyip karnımda birleşmiş olan ellerini tuttum.
-"Biraz özlersin diye düşündüm."

Burnunu boynumda gezdirirken sesli bir soluk almış kollarını daha sıkı sarmıştı.

-"Bir daha düşünme sen sadece yanımda ol. Özleme işi bende."

Kıkırdayarak kolları arasında ona döndüm. Yine bakışları kararmış dudaklarımı izliyordu.

-"Bakma şöyle." dedim kısık sesle. Dudaklarına elimi koyduğumda avuç içimi öpmüş belime sarılmıştı.

-"Yine dekolte ve kısa bir bez parçası. Beni delirtmek mi istiyorsun ?" dedi kaşlarını çatarak.