Leader កំពូលរវល់ [_ចប់_]

Episode 8

"ពួកយើងមកដល់ហើយ" ជីមីន

"ជុងគុកហាជួយគ្រាហូបប៊ីផងមើលមុខគេស្លេកស្លាំងណាស់" ជីន

"ចាំខ្ញុំនាំអ្នករាល់គ្នាទៅរកកន្លែងសម្រាកទៅចុះ" សុីវ៉ា

"បានៗ...."

--------------
#០៥:៣០ល្ងាច

*តុក...តុក... តុក...*

"អ្នកណា??" ណាមជុន

"គឺខ្ញុំសុីវ៉ា"

*ក្រាក...*

"ពួកលោកមិនចេញញុាំអីទេមែនទេ?? នេះល្ងាចហើយណា" សុីវ៉ា

"បងហូបគាត់មិនទាន់ស្រួលទើបមិនទាន់ចង់ចេញទៅក្រៅ" ជុងគុក

"អរចុះពេលនេះគាត់យ៉ាងមិចហើយ? អូខេទេ???" សុីវ៉ា

"ខ្ញុំធូរហើយ... តោះទៅញុាំអីខ្ញុំឃ្លានហើយ" ជេហូប

"បាទបាន"

-----------

"នេះយប់ហើយខ្ញុំចង់ទៅសម្រាកហើយណា" សុីវ៉ា

"បាន... រាត្រីសួស្តីណា" ជីន

បន្ទាប់ពីនាងក្រមុំទៅបាត់អ្នកកម្លោះទាំងប្រាំពីរក៏ដើរសំដៅទៅឆ្នេរសមុទ្រហើយក៏និយាយគ្នា...

"ណាមជុនហាបងមានរឿងចង់សួរឯង" ជីន

"សួរមកចុះ" ណាមជុន

"ឯងពេញចិត្តសុីវ៉ាមែនទេ?" យ៉ុងគី

"យ៉ុងគីហាមិចក៏ឯងដឹងថាយើងនឹងសួរសំណួរនេះ??" ជីន

"ខ្ញុំក៏ដឹងថាបងចង់សួរអីដែរ" ជុងគុក

"ហេតុអីអ្នករាល់គ្នាសួរបែបនេះ???" ណាមជុន

"គឺមកពីបងតែងតែនៅក្បែរនាងហើយបារម្ភពីនាងពិសេសពេលខ្លះអង្គុយសម្លឹងនាងទាំងដែលពីមុនបងមិនដែលធ្វើបែបនេះដាក់ស្រីដទៃទេក្រៅពីសៀវភៅរបស់បង" វី

"ពួកយើងធ្លាប់គិតថាថ្ងៃអនាគតឯងប្រហែលរៀបការនឹងសៀវភៅទៅហើយតែពេលនេះ..." ជេហូប

"ឯងក៏ធ្វើឲ្យពួកយើងនឹកស្មានមិនដល់" យ៉ុងគី

"មែនហើយ, តើឯងស្រលាញ់នាងមែនឬ???" ជីន

"អឹម.... ខ្ញុំមិនប្រាកដទេតែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្ដៅណាស់ពេលដែលនៅជាមួយនាងហើយនាងប្រៀបដូចជាពន្លឺមួយដែលបំភ្លឺខ្ញុំអញ្ចឹង... តើនេះជាស្នេហាមែនទេ???" ណាមជុន

"បងមានអារម្មណ៍បែបនេះតាំងពីពេលណា??? " ជុងគុក

"មួយរយៈហើយ" ណាមជុន

"នេះបងស្រលាញ់នាងហើយៗថែមទាំងស្រលាញ់ខ្លាំងទៀតផង" ជីមីន

"ណាមជុនហា!!! បើអាចឯង...កុំអីល្អជាង" ជីន

"ខ្ញុំស្រលាញ់នាង???" ណាមជុន

"បើស្រលាញ់នាង, បងគួរតែសារភាពទៅប្រយ័ត្ននាង...." ជុងគុក

"ខ្ញុំគាំទ្រឲ្យបងសារភាព" វី

"ន៎ែអាល្អិតទាំងពីរ, នេះឯងភ្លេចពីច្បាប់ក្រុមហ៊ុនហើយមែនទេ???" ជីន

"បើដឹងដល់ក្រុមហ៊ុនពិបាកមិនខានទេ" យ៉ុងគី

"មែនហើយ, តែបើឯងគិតយ៉ាងមិចពួកយើងនៅតែគាំទ្រឯងរហូត... មែនទេអ្នករាល់គ្នា" ជេហូប

"អរគុណដែលគាំទ្រ, ខ្ញុំនឹងឆាប់សម្រេចចិត្តថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណា!!!" ណាមជុន

~~~~To be continued~~~