Episode 45

1K 26 8
                                    

១សប្ដាហ៍កន្លងផុតទៅ... សម្លេងកណ្ដឹងទ្វាក៏បន្លឺឡើងមក, សុីវ៉ាលឺបែបនេះក៏បានដើរទៅបើកទ្វាដោយសារតែនាងកំពុងតែចំអិនអាហារ...

*ក្រាក...*

"អុីស៊ូ... មិត្តសម្លាញ់..." សុីវ៉ាស្រាប់តែស្រក់ទឹកភ្នែកភ្លាមៗដោយសារឃើញមិត្តរបស់ខ្លួនបែបនេះ...  ចំណែកឯអុីស៊ូវិញក៏បានស្ទុះមកអោបមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្លួនដោយ្ារនឹករលឹកជាខ្លាំង

"ស៊ីវ៉ាមិត្តសម្លាញ់របស់យើង... យើងនឹកឯងខ្លាំងណាស់" អុីស៊ូ

"ឆាប់ចូលមកសិនមក" សុីវ៉ាក៏ដើរទៅអូសវ៉ាលីមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្លួនចូលទៅខាងក្នុងផ្ទះ

" អង្គុយចុះសិនមកចាំយើងទៅយកទឹកមកឲ្យ" សុីវ៉ា

"ឯងស្អាតជាងមុនទៀត, តែហេតុអីមិនទាក់ទងទៅយើង? ឬចង់កាត់កាលយើងចោលមែនទេហាស់" អុីស៊ូ

"មិនមែនទេ... គឺយើងមានរឿងត្រូវធ្វើច្រើនទើបមិនបានទាក់ទងទៅឯង, តែនិយាយអញ្ចឹងឯងមានការងារអីធ្វើដែរទើបបានជាឯងមកកូរ៉េ???" សុីវ៉ា

"យើងធ្វើជាបុគ្គលិកធនាគារមួយហើយពេលល្ងាចយើងបានធ្វើជាគ្រូបង្រៀនភាសាក្រៅនៅឯសាលាមួយផងដែរ" អុីស៊ូ

"ឯងនេះធ្វើការងារច្រើនម៉េស??? ហើយហេតុអីមិនសុំឲ្យម៉ាក់ប៉ាយើងធានាឲ្យឯងនៅជប៉ុនដើម្បីធ្វើការងារ???"

"យើងមិនចង់ធ្វើបែបនេះទេ... តែបងប្រុសណាមជុនមិននៅទេមែនទេ???" អុីស៊ូ

"មិននៅទេ... អរមែនហើយ, ឯងមកទីនេះបានយ៉ាងមិច? អ្នកណាជូនឯងមក??? ហើយហេតុអីទើបដឹងផ្ទះយើងច្បាស់យ៉ាងនេះ???" សុីវ៉ា

"គឺបងណាមជុនហ្នឹងហើយ... គាត់បានកក់សំបុត្រយន្តហោះមកឲ្យយើងហើយថែមទាំងឲ្យគេទៅទទួលយើងមកទៀតផង" អុីស៊ូ

"គាត់??? គាត់កក់តាំងពីពេលណា???"

"សប្ដាហ៍មុន... គាត់ថាចង់ឲ្យខ្ញុំមកលេងជាមួយឯងមួយរយៈព្រោះគាត់ត្រូវទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស... ហើយគាត់ក៏បានប្រាប់រឿងជាច្រើនដល់យើងដែរដូថ្នេះរឿងឯងនិងគាត់យើងដឹងអស់ហើយ, អរមែនហើយគាត់ប្រាប់យើងថាដៃឯងរលាកពេលនេះយ៉ងមិចហើយ???" អុីស៊ូ

Leader កំពូលរវល់ [_ចប់_]Where stories live. Discover now