Leader កំពូលរវល់ [_ចប់_]

Episode 31

"នោះនាងចេញមកហើយ" ជីមីន

"បើកឡានចេញទៅតាមនាងទៅ" ណាមជុន

"បាទ..." ជុងគុកក៏បានបើកឡានតាមនាងក្រមុំរហូតដល់ផ្ទះមួយបន្ទាប់មកនាងក្រមុំក៏បានឡើងទៅផ្ទះដែលនៅលើដំបូលជាន់ទី៤បាត់ទៅ....

"នាងនៅទីនេះមែនទេ???" ថេយ៉ុង

"រងចាំមើលសិនទៅ" ណាមជុម

"ពួកយើងអាចច្រឡំមនុស្សទេដឹង!!!" ជីមីន

*គ្រឺង...*

"បងជីន call មក" ថេយ៉ុង

"ជុងគុកហា... យ៉ាងមិចហើយ??? នេះយប់ហើយហេតុអីមិនទាន់ត្រលប់មកវិញទៀត!!!" ជីន

"ពួកយើងជិតទៅវិញហើយ" ជីមីន

"អ្នកណាថា???" ណាមជុនស្រែកបន្ទរពីក្រោយ

"ឯងបានន័យថាមិច ណាមជុនហា..." ជីន

"ឯងចង់ធ្វើបាបប្អូនៗរបស់យើងឲ្យនៅក្រោមស្ពានមួយនោះជាមួយឯងមែនទេណាមជុន" យ៉ុងគីស្រែកពីក្រោយជីនដែលកំពុងនិយាយ

"ពួកយើងរកនាងឃើញហើយ" ណាមជុននិយាយទាំងត្រេកអរ

"ហាស់... ថាមិច??? ចុះពេលនេះនាងនៅឯណាពួកបងនិងទៅភ្លាម" ជីន

"មិនបាច់មកទេ... ពួកយើងនឹងត្រលប់ទៅវិញនិយាយគ្នា" ណាមជុន

"កុំនៅយប់ជ្រៅពេកពួកបងចាំញុាំបាយជុំគ្នា" ជេហូប

"បាទ..." ជុងគុក

អ្នកទាំង៤ក៏ប្រាកដថានាងរស់នៅទីនេះហើយក៏បានបើកឡានចេញទៅ....

--------------------------------
#Dorm

*ក្រាក.... ក្រឹប....*

"អូ...ឈ្ងុយណាស់" ជុងគុក

"ខ្ញុំឃ្លាន" ថេយ៉ុង

"ឯងនាំប្អូនៗរបស់យើងទៅធ្វើបាបមែនទេណាមជុន" យ៉ុងគី

"ពួកយើងញុាំអាហារច្រើនណាស់តែក្លិនអាហារទីនេះឈ្ងុយណាស់" ជុងគុក

"អង្គុយចុះមកនិយាយគ្នាមក" ជេហូប

"ឯងរកនាងឃើញមែន??? កុហកបងទេដឹង???" ជីន

*គ្រឺង....*

"អ្នកណា call មក???" ជីមីន

"ខ្ញុំមិនដឹងទេ" ណាមជុន

"ឆាប់លើកទៅ" យ៉ុងគី

"សួស្តី... " ណាមជុន

"សួស្តីលោកគឺជាបុរសម្នាក់ដែលត្រូវការអ្នកសម្អាតក្រៅម៉ោងនោះមែនទេ"

"បាទ, អ្នកនាងគឺ" ណាមជុន

"ខ្ញុំគឺមូន... តើលោកនៅត្រូវការអ្នកធ្វើការទៀតទេ???"

"បាទត្រូវការ... " ណាមជុន

"អញ្ចឹងស្អែកខ្ញុំអាចចាប់ផ្ដើមទៅធ្វើការបានទេ???"

"បាទៗ" ណាមជុន

"ចាសអញ្ចឹងស្អែកខ្ញុំនឹងទៅធ្វើការ... ប្រហែលពេលព្រឹកខ្ញុំនឹងទៅ"

"បានខ្ញុំនឹងរងចាំ" ណាមជុន

"អញ្ចឹងរំខានលោកហើយ... លាសិនហើយ"

"បាទ" ណាមជុន

*ទឺត .. ទឺត...*

"នាងព្រមហើយមែនទេ???" ថេយ៉ុង

"ព្រមអី???" ជីន

"គាត់បញ្ឆោតនាងមកធ្វើការនៅផ្ទះ" ជុងគុក

"ហាស់!!!!" ជេហូប

"ស្អែកពួកបងបានឃើញនាងផ្ទាល់ហើយ, ចាំមើលថាខ្ញុំច្រលំមនុស្សដែរទេ??? ហុឹមអាហារឈ្ងុយណាស់... តោះញុាំបាយ" ណាមជុន

"ឯងប្រាកដណាស់ន៎!!!!" ជីននិយាយហើយក៏ដើរទៅញុាំអាហារជុំគ្នា... ក្រលេកមកមើលនាងក្រមុំសុីរ៉ានិងអុីស៊ូបានមកដល់សណ្ឋាគារមួយដែលជាសណ្ឋាគារលំដាប់ផ្កាយដែលពោរពេញទៅដោយអ្នកលំដាប់ហាយសូរចេញចូល... អ្នកទាំងពីរនឹងម៉ាក់របស់អុីស៊ូកំពុងសម្រាកនៅក្នុងបន្ទប់ដើម្បីតាមដានពីអាកាសធាតុថាយន្តហោះអាចចេញដំណើរបានវិញឬនៅ បន្តិចក្រោយមកអុីស៊ូក៏និយាយឡើង...

"បងស្រី... នោះគឺអាគារ HYBE មែនទេ???"

"ត្រូវហើយ" សុីរ៉ា

"ហុឹមខ្ញុំមើលវាសឹងតែមិនស្គាល់... ខ្ញុំចាំបានថាលើកមុនខ្ញុំមកជាមួយសុីវ៉ាពេលនេះខ្ញុំបែរជាមកជាមួយបងសុីរ៉ាវិញម្ដង"អុីស៊ូ

"ឯងនឹកនាងតូចនោះមែនទេ???" សុីរ៉ា

"មែនហើយ... នាងថានឹងត្រលប់ទៅវិញជាមួយខ្ញុំ, តែពេលនេះបែរជា... ទៅវិញ" អុីស៊ូ

"នាងនឹងត្រលប់មកវិញ... ឯងកុំបារម្ភអី" សុីរ៉ា

"សូមឲ្យដូចបងនិយាយចុះ" អុីស៊ូ

"កូននិយាយអី???" ម៉ាក់អុីស៊ូ

"មិនអីទេ... យើងឆាប់សម្រាកទៅណាម៉ាក់... កូនងងុយហើយ" អុីស៊ូ

"ហ៊ឹម" ម៉ាក់អុីស៊ូ

~~~~To be continued~~~~

Admin សុំទោសផងបើសិនជា admin សរសេរខុសអក្ខរាវិរុទ្ធខ្លះ, ដោយសារពេលខ្លះគឺមកពីវាលោត Keyboard, Admin ទឹមតែបើកមើលទើបឃើញថាខុសពាក្យច្រើនគួរសមដែរដូច្នេះកុំប្រកាន់ admin ណា...