Leader កំពូលរវល់ [_ចប់_]

Episode 12

ព្រឹកព្រលឹមនៃថ្ងៃថ្មីក៏បានមកដល់ជាមួយសម្លេងរោទ៍របស់ទូរស័ព្ទបន្លឺឡើងមកធ្វើឲ្យនាងក្រមុំភ្ញាក់ផ្អើលនឹងសម្លេងមួយនេះ....

"សួស្ដីអ្នកនាងក្រមុំ" សម្លេងអ្នកកម្លោះគីមកំពុងបន្លឺចេញពីក្នុងទូរស័ព្ទ

"នេះបងទៅដល់ហើយមែនទេ???" សុីវ៉ា

"ពិតមែនហើយ, បងមកដល់Dorm តាំងពីម៉ោងប្រាំមួយហើយពេលនេះអូនមិនទាន់ក្រោកទេមែនទេ???" ណាមជុន

"ម៉ោងទើបតែប្រាំពីរព្រឹកទេ, អូនទើបតែគេងបានពីរម៉ោងប៉ុណ្ណោះ" សុីវ៉ា

"យប់មិញអូនរវល់ធ្វើអីហេតុអីក៏មិនគេង? ឬលួចចេញទៅដើរលេងនៅខាងក្រៅពេលបងមិននៅ???" ណាមជុន

"អត់ទេ, អូនគ្រាន់តែមិនទម្លាប់នៅពេលបាត់អ្នកជិតខាងតែប៉ុណ្ណោះដូច្នេះទើប..." សុីវ៉ា

"នឹកបងមែនទេ??? កុំបារម្ភអីបងក៏នឹកអូនដែរ... នៅលើយន្តហោះបងគេងបានតែមួយម៉ោងទេ, បងមានអារម្មណ៍មិនចង់នៅឆ្ងាយពីអូនសោះ" ណាមជុន

"ប្រុសឆ្លាតវៃបងឯងពូកែសម្ដីណាស់" សុីវ៉ា

"ភ្នែកហើយ??? អូនយំ??? ល្មមក្រោកហើយគេងយូរពេកមិនល្អទេ" ណាមជុន

" អញ្ចឹងអូនក្រោកហើយលោកមេក្រុម, អូនបិទហើយណា... ចាំអូននឹកបងចាំអូន call ទៅល្អទេ???" សុីវ៉ា

"ល្អៗ... លាហើយព្រះនាងរបស់បង" ណាមជុនក៏បិទទូរស័ព្ទ.... អ្នកទាំងពីរធ្វើទាក់ទងគ្នាបែបនេះស្ទើរាល់ថ្ងៃ, មិនយូរប៉ុន្មានមិត្តរបស់សុីវ៉ាក៏ត្រលប់មកវិញដើម្បីរៀនបន្តដោយសារតែបវេសនកាលកាលសាលាក៏ជិតបើកវិញដែរ

*ទីងទឹង... ទីងទឹង...*

*ក្រាក...*

"មិត្តសម្លាញ់គ្នាមកវិញហើយ...នឹកគ្នាទេ???" គ្រាន់តែទ្វាបើកភ្លាមនាងក្រមុំអុីស៊ូក៏ស្ទុះទៅអោបតោងកមិត្តរបស់ខ្លួនភ្លាមធ្វើឲ្យនាងក្រមុំសុីវ៉ាស្ទើតែទប់ជំហរខ្លួនមិនជាប់

"នែអុីស៊ូ... ឯងចង់សម្លាប់យើងមែនទេ???" សុីវ៉ា

"យើងនឹកឯងណាស់" អុីស៊ូ

"បានហើយៗយើងទទួលដឹងលឺហើយ" សុីវ៉ា

"នែឯងគិតថាយើងជាខ្មោចបិសាចមែនទេ" អុីស៊ូ

"និយាយលេងទេសម្លាញ់ចិត្តឆាប់ចូលមក" សុីវ៉ា

~~~~To be continued~~~~