Kapak tasarımı: @marsveryan
Arkadaşlar "Melez Kız" adlı kitabımın 2. kitabıdır. İlk önce onu okumanız gerekir.
****************
En büyük zaferler,
Kaybettiğini sananlarındır.
En büyük savaş...
Sabah aniden başıma giren korkunç ağrı ile uyandım. Ellerimi başıma doğru götürerek şakaklarıma masaj yaptım. Ama iyi gelmek yerine her saniye daha da artıyor. Ağrının verdiği baş dönmesi ile yere düştüm. Birisini aramam lazımdı. Çünkü gözlerim kapanmak üzereydi. Ama kimi arayacaktım ki? Ben yalnızdım. Kimsem yoktu. Edward galiba haklıydı. Sanki o kapıdan çıktığım andan beri koskoca dünyada tek başıma kalmış gibi hissediyordum. Gerçi her zaman öyleydi. Ağrı artık katlanamaz bir seviyeye gelmişti. Rehberimde sadece Aras ve konsey başkanlarının telefon numaraları vardı. Arası arayamazdım. O şu an okulda değildi. Ailesini 2 yıldır görmediği için. 3 aylığına yanlarına gitmişti. Konsey başkanları da oradan bir şeyler yapamazdı. En son hatırladığım ağrının bir anda geçip bilincimin kapanması idi.
**************************
Gözlerimi açtığımda hala yerde yatıyordum. Yerimden yavaşça kalktım. Kalktığım da hafif sendeledim. Yatağıma oturdum. Tuhaf hissediyordum. Daha sonra kolumda hafif sızı hissedince bakışlarımı koluma çevirdim. Dövmem daha da koyulaşmıştı. Bu demek oluyor ki iblis daha da güçlendi.
Merhaba Luna. Beni özledin mi?
- Seni pis yaratık. Çık zihnimden, dedim.
Seni bırakmayı açıkçası pek düşünmüyorum. Artık eskisinden de güçlüyüm Luna. Yakında bedenin benim kontrolüm altında olacak.
- İmkansızın hayalini kurma bence. Sonra üzülen taraf sen olursun, dedim.
- Luna intikam almak istemiyor musun? Güçlerimizi birleştirip senden çaldıklarını geri alabiliriz.
- Benim intikam alma şeklim böyle değil, dedim.
Sen nasıl alırsın o zaman?
- Benden çaldıklarını geri almak yerine onların yerine daha iyilerini koyacağım. Bu da benim en güzel intikam alma şeklim, dedim.
Hadi ama Luna! Senle ben birbirimize çok benziyoruz. Gel bu dünyayı beraber yıkalım.
- Kusura bakma İblis. Bu dünyada sadece bir yöneten olur. 2 tane değil. Ve sen yöneten olmak için fazla güçsüzsün, dedim.
Artık hep buralardayım Luna. Benden kaçışın yok. O zamana kadar görüşmek üzere.
- Göreceğiz İblis, dedim.
Sinirle yerimden kalkıp şifon yerdeki bardağı elime alıp karşıdaki boy aynasına attım. Cam parçaları gürültülü bir şekilde parçaların ayrılarak yerde düştü. Ayaklarım çıplak olduğu halde cam kırıkların üzerinden yürüdüm. Canım zerre acımamıştı. Acı bana zevk veriyordu. Lavaboya girip ayna'nın karşısına geçtiğim. Gördüğüm manzara ile şok oldum. Yine bendim. Ama biraz değişik bir ben. Gözlerim kan kırmızısı idi. Ama kat ve kat daha fazla bir koyu tondu. Neredeyse siyahdı. Tenim daha da beyazlaşmıştı. Saç rengim daha koyu bir tondu. Ama bu çok mantıksız. Böyle bir şey nasıl olabilir? Ayrıca ruhum da sanki bana ait değil gibi hissediyorum. Tabi ya! Bunlar iblis yüzünden. Buna nasıl akıl edemedim. Aynada son kez kendime bakıp giyinmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
