MELEZ KRALİÇE: İNTİKAM (2. KİTAP)

Özel Bölüm Part-2

- İstediğin kadar kaç eninde sonunda elimde olacaksın Thomas!, diyerek onu kovalamaya devam ettim. Edward hala şokta olup sandalyesinde oturmaya devam ediyordu. Ben ise tüm planlarımı mahveden sevgili arkadaşımı kovalıyordum.

Sarayın koridorlarında koşmaya devam ederken Thomas bağırarak konuşmaya başlamıştı.

- Ya vallahide billahi de aklımdan çıkmış Luna aşkım!, dedi. Yaptığı tüm açıklamaları umursamadan melez hızımla önüne geçip yakalarından tutup bedenini havaya kaldırdım. Melez yüzümü ona gösterdiğimde gözlerinin geriye doğru kaydığını fark ettim.

Bir an gülecek gibi olsam da hamile olduğumu söyleyemem içimde kalmıştı ve baya sinirliydim bu durum yüzünden. Tam kafamla burnuna vuracakken aniden belimden tutulup arkama dönülmem ile Thomas'ı tutan ellerim sıkılığını kaybedip Thomas'ın yere düşmesine sebep olmuştu.

- Ah, kıymetlim gitti!, diye bağıran Thomas'ı kimse umursamazken ben sadece önümdeki bal rengi gözlere odaklanmıştım.

-Sen..., diyebildi yalnızca. Ardından gözleri yavaşça karnıma kaydı. Bal rengi gözleri uzun bir süre ırada oyalandıktan sonra tekrar yüzüme çevrilmişti. 

Dudaklarımı birbirine bastırarak en içten şekilde gülümsemiştim.

-Hamileyim. Bir bebeğimiz olacak., dedim anın büyüsüne kapılıp fısıldayarak. Cidden bu cümleleri kurduğuma inanamıyordum. Sevdiğim adam ile bir bebeğimiz olacaktı, ikimizden birer parça taşıyan bir canlı vardı karnımda. Bana anne diyecek bir canlı.  Sağ elim yanağında gidip okşarken sağ gözünden düşen bir damla yaş ile duraksamıştım. Gözyaşı parmaklarımdan akıp kırmızı halıya damlarken nefesimin kesildiğini hissetmiştim.

- Ay, çok romantikler. Dayanamayacağım ben gidiyorum.

Dışarıdan gelen hiçbir sesi umursamadım ve yalnızca ikimize, daha doğrusu bebeğim ve ikimize odaklandım.

-Neden ağlıyorsun?, diye sordum kaşlarım hafif çakarak. Buruk bir şekilde gülümsedi ve o da benim gibi avuç içlerini yanaklarıma yerleştirdi.

- Mutluluktan, diyebildi sadece çünkü titreyen dudaklarını fark etmiştim. Sanki ağlamamak için kendisini zor tutuyor gibiydi. Birden beri neden böyle tepki verdiğini sorgulamıştım fakat aklıma gelen şey ile alt dudağımı dişleyip sıkıca gözlerimi yumdum. Geçmişi. 

- Sadece 3 yaşına kadar gerçek aile sıcaklığını hissedebilmiştim ve şimdi ise bir çocuğum olacak ve ben baba olacağım., dedi gülümserken ama sesinin titremesine mani olamamıştı. Gözlerimin dolduğunu hissederken boğazından bir hıçkırık çıkması ile gözlerimden bir damla yaşın düşmesi bir olmuştu. Ayaklarının onu taşıyamayacağın emin olduğumda yere eğilmem ile ikimizde yere çömelmiştik. Onun kucağında otururken o ise kafasını boynuma gömüp ağlamasına devam etmişti.

- Eğer babamın benden nefret edeceğini bilseydim o gün o vampirlere yemin ederim karşı koymaya çalışırdım. Belki annem ölmezdi ve bugün, burada bizimle beraber mutlu bir şekilde yaşıyor olabilirdik., dediğinde dolan gözlerimi yukarıya kardırıp bir elim ile saçlarını okşadık.

- Öğrendiğimde tek temellim bu bebeği yok etmekti, çünkü annem gibi olmaktan çok korkmuştum ama sonra abimin bir zamanlar bana dediklerini hatırladım. Ben asla onun gibi olmayacağım. Bebeğimi her şeyden ve herkesten koruyacağım, beraber koruyacağız., dedim sesimin ağlamaklı çıkmasını umursamayarak.

Ardından konuşmaya devam ettim.

- Ben ne annem gibi olacağım ne de sen baban gibi olacaksın. İkimizde yaşayamadığımız çocukluğu ona en iyi şekilde yaşatacağız., dedim.

Kafasını boynumdan çekip ağlamış gözlerini bana göstermemeye çalışarak karnıma doğru eğilmişti. Bu haline gülerek tepki verdim. Ellerini karnıma yerleştirip sanki hissetmek istermişçesine okşamıştı. 

- Tam burada ikimizden bir parça var. Aşkımızın en güzel hali ve nefes alıyor. Sana söz veriyorum, melezcik. Onu ve seni canım pahasına koruyacağım ve o doğduğunda mutluluğumuz daha da fazla şenlenecek., dediğinde çenesinden tutup bana bakmasını sağladım. Çok geç olmadan dudaklarımızı birleştirerek onu uzunca öptüm. Dudaklarımı ayırdığında baş parmağı ile yanağımı okşadı.

- Adela, diye fısıldadı birden bire. 

Anlamsızca ona baktım. Derin bir nefes alıp gülümsedi.

- Kız olacağını hissediyorum ve eğer izin verirsen ismi Adela olsun. Asil ve zarif demek, aynı annesi gibi., dedi gülerek. Bende gülerek karşılık verdiğimde birkaç saniye ismin güzelliğini düşünmedim ve içim huzur buldu.

- Adela Cullen, diye fısıldadım.

- Adela Cullen, diye fısıldadı.

Abim ölmeden önce diğer çocuklar gibiydim. Abilerim ve ikizim her gün benimle oyun oynardı, annem ile evcilik oynar ve babam benim ona benzeme çabamı taktir edip beni eğitir aynı zamanda da şakalaşırdı. Sonra ise üstümüze kara bulutların yağdığı o gün gelmişti, abim ölmüştü ve o gün annem ve babam bana kapılarını kapatmıştı. Bir daha o ailenin parçası olamamıştım. Hor görülmüştüm, her türlü şiddete maruz kalmıştım, küçük yaşta evden kovulmuştum, insanların çirkinliklerine maruz kalmıştım, dışlanmıştım. En kötüsü ise herkesin gözünce canavarlaştırılmıştım. İstenmeyen ve sevilmeyen olmuştum. Aldatılmıştım ve en kötüsü kaybetme duygusu yaşamıştım. Bunların hepsi ruhumun canlılığını her saniye söndürmüş ve geriye hiçbir şey bırakmamışlardı. Ardından bir adam ile tanışmıştım.

Onun ismi Edward Cullen.

Bana sevmeyi ve sevilmeyi öğreten, bu hayatın güzelliklerini gösteren, karanlığımı tekrar aydınlatan adam. Onunla tekrar aile sıcaklığını hissederken şimdi ailemize bir kişi daha eklenmişti. Ve eminim ki ikimizde onu aile sevgisinden mahrum etmeyecek ve onu her koşulda kayıtsız şartsız koruyacaktık.

- Ailemize hoş geldin Adela Cullen.

- Tüm güzelliklerinle çok hoş geldin.

EVEEEEEET BEN GELDİM. HEMEN BİR AÇIKLAMA YAPAYIM, EVET BÖLÜM KISA OLDU AMA BU BİR ÖNCEKİ YANİ PART 1'İN DEVAMIYDI. BU YÜZDEN KISA. BİR SONRAKİ BÖLÜMDE YANİ ÖZEL BÖLÜM 2 TEK PARÇA HALİNDE OLUP UZUN OLACAK. ŞİMDİ GELELİM ASIL KONUMUZA.

LUNA VE EDWARD... İKİSİNİ DE YAZMAYI O KADAR ÇOK ÖZLEMİŞİMKİ SİZE ANLATAMAM. EVET BU BÖLÜMDE THOMAS VE DİĞERLERİNİ ÇOK GÖREMEDİK AMA ÖZEL BÖLÜM 2'DE BUNU TELAFİ EDECEĞİM. 

VALLA YALAN YOK YAZARKEN BİRAZ AĞLADIM. EDWARD... ÜZÜMLÜ KEKİM SENİN O KALBİNİ YERİM. AĞLAMASI BENİ BENDEN ALDI. LUNA'M... SEN TÜM YAŞADIKLARINA RAĞMEN ÇOK GÜZEL BİR ANNE OLACAKSIN, BUNU TÜM KALBİMLE İNANIYORUM.

EVET BURAYADA SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZİ ALAYIM.

BU ARADA SİZİ DE ÇOK ÖZLEDİM, SİZİ DE UNUTTUĞUMU SANMAYIN. BU KİTABIN HER BİR SATIRINDA SİZİNLE OLAN KOMİK YAZIŞMALARIMIZ HEP AKLIMDA VE BAZEN AÇIP AÇIP OKUYORUM. 

SİZİ ZATEN NE KADAR SEVDİĞİMİ ANLATMAMA GEREK YOK HEPİNİZ BİLİYORSUNUZ.

VEEEE YENİ KURGUM CEHENNEMİN KIZINI NASIL BULDUNUZ ONU SORMAK İSTİYORUM. TAMAM, MELEZ KIZ İLK GÖZ AĞRIM OLDUĞU İÇİN ONU ÖNDE TUTABİLİRİM AMA ŞİMDİ CEHENNEMİN KIZINA DA HAKSIZLIK ETMEK İSTEMEM EFSO BİR KURGU OLDU VALLAHİDE. ŞUAN SADECE 3 BÖLÜM YAYINDA AMA ARKA PLANDA ŞU AN 8. BÖLÜMÜ YAZMAKTAYIM.

NEYSE AŞKOLAR UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR. OY VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN. SİZİ ÇOK SEVİYORUM.❤