Opreyasyon: Kıskandırma

2.9K 207 83
                                    

Medya: Luna Night

Medya: Unstoppable

-Bilinmeyen gerçekleri buldum, dedim gözlerine bakarak.

- Hangi gerçekleri Luna?, dedi.

- Şey, dedim ama lafın devamını getiremedim.

- Luna kötü bir şey mi oldu? Yüz ifaden de tuhaf. Eskisi gibisin sanki, dediğinde bakışlarımı yere indirdim.

- Ben lavaboya gitmiştim tam çıkıyordum ki içeriye Defne girdi, dedim.

- Luna, abuk sabuk bir şey mi dedi?, diye sordu.

- Hayııır, dedim bıkkınlıkla.

- E o zaman ne oldu?, dedi.

- O gün sana itaat büyüsü yapmışlar, dedim zorlukla. Sonra bir anda alkış sesi geldi. Yüzümü ona çevirdiğimde alayla alkışlıyordu.

- Bu kadar çabuk bulabileceğini tahmin etmemiştim doğrusu, dedi. Ama benim ona bakacak yüzüm yoktu. Nasıl böyle bir salaklık yaptım? Hala inanamıyorum.

- Ben, dedim ama yine cümlenin devamını getiremedim.

- Evet sen ne? Dur ben söyleyim. Pişman mı oldun yoksa? Ah! Pardon ben unutmuşum seni. Sen duygusuzdun. Bu yüzden pişman olamazsın, dedi.

- Benim galiba senden özür dilemem gerekiyor, dedim. Sonra ise histerik bir kahkaha attı.

- Sen ve özür? İlginçmiş, dedi.

- En azından yapmaya çalışıyorum ama sen yardımcı olmuyorsun, dedim.

- Özür dilemen hiçbir şeyi değiştirmeyecek Luna. Kaybettiğimiz 2 yılı telafi edebilecek misin?, dedi.

- Ama sende olayları benim tarafımdan bakmaya çalış, dedim.

- Luna ben sana yüz binlerce kez anlatmaya çalıştım ama bir kere bile beni dinlemedin, dedi.

- EVET! Lanet olsun ki seni dinlemedim. Ama gör halimi, dedim.

- Sende beni anla. Benim güvenimi kırdın. Beni bir kerecik dinleseydin bunlar başımıza gelmezdi, dedi.

- Tamam özür dilerim oldu mu?, dedim.

- Sana bir daha nasıl güvenebilirim bilmiyorum Luna, dediğinde kalbimde bir sancı hissettim.

- Bana gerçekleri öğrenmeden önce daha farklı davranıyordun, dedim hayal kırıklığı ile.

- Evet çünkü senin tepkilerini merak ediyorum. Şu an gerçekler ortaya çıktığına göre hissettiklerimi söyleyebilirim, dedi. Ardından bana son kez bakıp odadan çıktı. Galiba işler tersine dönmüştü. Bu sefer ben onun peşinden koşacaktım. Ne olursa olsun onu geri kazanacaktım. Daha sonra bakışlarımı ellerime çevirdim.

- Yakında bu elleri tutacaksın sevgilim.

EDWARD'DEN

Evet sonunda her şeyi öğrenmişti. Ama neden aniden ona karşı güvensizlik hissi duydum? Tama başından beri istediğim buydu ama hiç böyle olacağını tahmin etmemiştim. Rolleri değiştirmiştik. Doğrusu korkuyorum. Yine aynı acıyı yaşamaktan korkuyorum. Yine beni bırakmasından korkuyorum. Ama tabi bu korkum ömrüm boyunca Luna ile ayrı kalacağımız anlamına gelmiyor. Kızın peşinden o kadar koştum onu bırakmak salaklık olur. Sadece biraz zamana ihtiyacım var.

- Abi yeminle bu çocuk beni bir gün öldürecek be. Bir gün gülüyor bir gün somurtuyor. Artık karar ver hacı, diye bir ses duyduğumda bakışlarımı karşıya doğrulttum. Thomas ve diğerleri gelmişti.

MELEZ KRALİÇE: İNTİKAM (2. KİTAP)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin