MELEZ KRALİÇE: İNTİKAM (2. KİTAP)

Beni Kandırmak Nasıl Bir His?

Medya: Luna Cullen ve Edwar Cullen

Oy sınırı: 95

ARKADAŞLAR BÖLÜMLERİN SIRALARI KARIŞMIŞ!!! İLK ÖNCE "GEÇMİŞ AÇIĞA ÇIKIYOR" ADLI BÖLÜMÜ OKUYUN. ONDAN SONRA İSE BU BÖLÜMÜ YANİ "BENİ KANDIRMAK NASIL BİR HİS?" ADLI BÖLÜMÜ OKUYUN!!!

EDWARD'DAN

Sabah uyandığımda yanımda Luna yoktu. Kaşlarımı çatarak ayağa kalktım. İblis sadece 1 saat bedenine girecekti ama yine de temkinli davranmam gerekiyordu. Üzerimi değiştirip odamdan çıkıp aşağıya indim. Luna kahvaltı masasına oturmuş kahve içiyordu. Sadece boşluğa bakıyordu.

Tamam yine tuhaftı ama eminim ki bu gerçek Luna idi. Bakışları bana döndüğünde ona tebessümle baktım ama o aksine duygusuz bakışlarıyla bana bakıp bakışlarını tekrardan boşluğa çevirdi.

Dün akşam yaşananlar yüzünden mi böyle davranıyordu?

Hâlâ ayakta durduğumu fark ettiğimde sandalyeye oturdum. Oturduğum halde hâlâ bir şey dememişti.

- Günaydın güzelim, diye mırıldandım sıcak davranmaya çalışarak.

- Günaydın, diye mırıldandı sessizce.

Sesi çok hafif çıksa da sesi duygudan yoksun olduğu anlaşılıyordu. Kaşlarımı çatıp ona dikkatlice baktım.

- Sen iyi misin?, diye sordum ilgiyle.

Bakışlarını sonunda bana çevirdiğinde gözlerim gözlerinde takılı kaldım. Kızıl gözleri bu sefer bana farklı bakıyordu. Ne aşkla ne sevgiyle ne de nefretle bakıyordu. Bakışları tamamen boştu.

- Neden iyi olmayım? İyi olmamam için bir sebep mi var?, diye sordu alaylı bir tını ile.

- Biraz tuhaf gözüküyorsun, dedim.

- Bilmem, sana öyle gelmiş olabilir. Ben gayet iyiyim, dedi kahvesinden bir yudum daha alarak.

- Dünkü kurtları ormanın neresine koydun?, diye sordum şüphe ile.

İlk başta kaşlarını çattı. Sanki ne dediğimi sorguluyor gibiydi. Sonra aniden aklına bir şey gelmiş gibi kaşlarını düzeltti.

- Kimsenin bulamayacağı bir yere. Yani merak etme hiç kimse bulamaz, dedi.

Yalan söylüyordu. Kurt olayını hatırlamıyordu. O 1 saat içerisinde neler yaşandı hiçbirini hatırlamıyordu ama iblisin onu ele geçirdiğinin farkındaydı.

- Nasıl bir his?, diye sordu aniden. Sorusu ile kaşlarımı çattım.

- Ne nasıl bir his güzelim?, diye sordum tedirginlikle.

- Beni kandırmak nasıl bir his?, dediğinde tüm dünyam başıma yıkılmıştı.

Şu an hâlâ öğrendi mi emin değilim. Belki başka bir şey öğrendi diye düşündüm ama benim başka bir konu hakkında yalanım yok. Ondan sakladığım tek gerçek buydu. Ama emin olmadan ona bir şey belli edemezdim.

- Anlamadım. Ben neden seni kandırayım?, diye sordum.

- Sen bence anladın ama anlamamazlıktan geliyorsun, dedi.

- Ben hiçbir şey anlamıyorum, dedim.

Ne olur öğrenmiş olmasın. Onun benden öğrenmesi gerekiyordu. Bir başkasından değil!

- Biliyor musun? Hep o bal rengi gözlerini kimden aldığını merak etmiştim. Meğersem annenden almışsın o bal rengi gözlerini, dedi.

Lanet olsun! Her şeyi biliyordu ama nasıl öğrenmişti? Ona söyleyebilecek kimse yoktu! Ben tam konuşmaya başlayacakken yine konuştu.