"Benimle oynarken iyi düşün." diye fısıldadı. Sesi karnımı burkarken dudaklarıma kilitlenmiş bakışlarını görünce karanlığın verdiği cesaretle güldüm.
"Sanki yenilmeyi istemiyorsun."
🔥
Henüz 20'li yaşlarında, çiçeklerle kaplı duvarların üzerinde şa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28. BÖLÜM
"Katil olmanı istemiyorum."
Kollarının arasındaki sıcak şefkatiyle beni sevdiği bir an söyledim bunu. Hışırtılı rüzgarın soğuğundan etkilenmediğim gecenin gölgesi altında belki sessizce beni onaylar ve buradan ayrılırdık ama beni usulca göğsünden uzaklaştırmasını beklemiyordum. Tepkisizdim, yüzüme bir şey söylemek üzere baktığında vücuduma korku duygusu yayılmaya başladı.
"Bunun için daha önce karşıma çıkmalıydın."
İrislerim acı bir zehri kusmak ister gibi yanmaya başladı, kehribar gözlerinin turuncusu sözlerinin gerçekliğini kanıtlamak ister gibi parladı. Yüzüne bakmaya devam edemedim, şimdiye kadar böyle bir şeyin gerçek olmadığına inanmaya zorlamıştım kendimi. Anlaşılan Savaş, ellerinin kirli olduğu konusunda doğrusunu sakınmamıştı. Yutkundum, buna inanmamayı seçmek benim aptallığımı gösterirdi.
Arabaların hışırtısının yavaşladığı ve caddenin usul usul sessizliğe gömüldüğü saatlerdeydik. Bir kapı gürültüsü duyulduğunda yersiz bir endişeyle etrafa baktım. Savaş benden önce davranıp, "Cesur?" dediğinde onun baktığı yöne bakıp Cesur'un, arabasının önünde hareketsiz bir şekilde durup bizi göz hapsine almış olduğunu gördüm. Bir anlığına neden olduğunu bilmediğim bir huzursuzluk belirdi içimde. Yanlış bir şey yapmadığıma emin olmama rağmen Cesur'un böyle bir âna şahit olması doğru hissettirmedi.
"Sen ne zamandan beri oradasın?"
Cesur konuşmadı, dudaklarını zincire vurmuş gibi bakıyordu. Siyah gölgesi, yüz ifadesini bizden gizliyordu ama normal olmadığı kesindi.
"Ortak neden orada dikiliyorsun, gelsene." dedi Savaş. "Burada olduğumuzu nereden bildin?"
"Ben senin peşinden çıktığımı söylemiştim, seni engellemek için beni takip etti herhalde." dedim mantıklı açıklamasının bu olduğunu düşünerek.
"Öyle oldu." diye konuştu Cesur. Sesi her zamanki Cesur neşesine sahip değildi. Sahi, Cesur'un her zamanki neşesi zaten uzun zamandır yoktu. "Bir ilişkiniz olduğunu bilmiyordum."
Çekimser bir bakışla Savaş'a baktım ama o Cesur'a anlamsız bakışlar atmakla meşguldü.
"Bu senin için bir problem mi?" dedi imalı bir ses tonuyla. "Ne oluyor?"
Cesur yere mıhlanmış gibi tek bir adım bile atmaya tenezzül etmeden öylece durmaya devam etti. Bu hâli beni endişelendirmeye başladığında yine Savaş'a baktım, onun da bakışlarının benden farkı yoktu.
