"Benimle oynarken iyi düşün." diye fısıldadı. Sesi karnımı burkarken dudaklarıma kilitlenmiş bakışlarını görünce karanlığın verdiği cesaretle güldüm.
"Sanki yenilmeyi istemiyorsun."
🔥
Henüz 20'li yaşlarında, çiçeklerle kaplı duvarların üzerinde şa...
Merhaba! Başlığa şok olanlar için ufak bir iç rahatlatma seansı. Final 60. bölümde olacak. Sindire sindire, uzun uzun okuyacağız.
Ve sürpriz!
Yakın zamanda İhtimal adlı yeni kitabımda Savaş ve Saye'yi okuyacağız. 2024 bitmeden okumaya başlayacaksınız. Yine burada, bu platformda devam edeceğiz.
Ne demişlerdi hatırlıyor musunuz? Başka bir evrende, en güzel halinle...
Onlar için başka bir hayat mümkün müydü hep merak ediyordum. Eminim sizden de edenler vardır. Çok güzel şeyler var aklımda.
Daha fazla detaya giremeyeceğim için özür dilerim.
Şimdi, Savaş ve Saye'nin evreninde neler olurdu onları konuşmadan önce İhtilal'e devam edelim. İyi okumalar efenim.
🖊️
57 - Ellerinde Çiçekler
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hande Yener - Dön Bana 🎵 Somewhere only we know - Hopes and Fears 🎵
🖊️
"Avukatıyım." dedim emin bir sesle. "Ben de geleceğim."
Görevli polisler Burcu'ya baktı. Burcu ise sadece bana bakıyordu.
"Önce biz konuşacağız." dedim onun kafasını sallayışını görmezden gelip. Sonra ona çevirdim başımı. "Ben yanında değilken tek kelime bile etmek zorunda değilsin."
"Avukat istemiyorum." dedi bir anda.
"Burcu, ne yaptığının farkında mısın? Bu halde bırakmayacağım seni."
Neredeyse sözümü kesmek suretiyle, "Avukat istemiyorum." diye yineledi.
"Seni dinlemeyeceğim, şu an bana ihtiyacın var. Ve ben sana sırtımı dönmeyece-"
"Sakın bana acımaya kalkma." dediğinde sesinin her tınısında bana nedendir bilinmez duyduğu öfkeyi iliklerime kadar hissetmiş olsam da bunun beni afallatmasına izim vermeyip çenemi dik tuttum.
"Acımıyorum." dedim kararlı bir sesle. "Yardımcı olmaya çalışıyorum."
"Sen mi bana yardımcı olacaksın?" dedi küstah bakışlarıyla. "Güldürme beni."
Burcu'nun iki yanında duran, onu tutan polislerle eş zamanlı hareketi, beni paniğe sürüklese de ağzımı açmadım. O esnada Cesur'un koluma temasını hissettim ama ona bakmadım. "Saye, tamam."
Gözlerimi sımsıkı kapatıp açtım. "Sen," dedim sakin bir sesle arkamı dönerken. Baktığım yerde Savaş'ı göreceğime emin gibi bakışlarım hemen çivilendi onun yüzüne. "Bir şey yapmayacak mısın?"
Savaş, mermer gibi bir ifadeyle öylece Burcu'nun arkasından bakıyordu. Sesimi duyduktan birkaç saniye sonra önce bakışlarını sonra da başını bana çevirdi.
