"Benimle oynarken iyi düşün." diye fısıldadı. Sesi karnımı burkarken dudaklarıma kilitlenmiş bakışlarını görünce karanlığın verdiği cesaretle güldüm.
"Sanki yenilmeyi istemiyorsun."
🔥
Henüz 20'li yaşlarında, çiçeklerle kaplı duvarların üzerinde şa...
Kalbim kırık ve buruk. Bu bölüm beni hem tamamladı hem de yarım bıraktı. Onlar için sabırsızım. Yaşayacakları, aşacakları her şey için deliriyorum.
Bu bölümü yine aramızdan birine ithaf ediyorum. shakeday Öpücüklerim senin olsun!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahraman Deniz - Bıraksam Unuturum
Be Somebody - Thousand Foot Krutch
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
38. BÖLÜM
"Hep böyle bakıyorsun bana." dedim bana söylediklerinin utancıyla.
"Nasıl?" diye sordu ama hâlâ çok değerli bir tabloyu inceliyordu sanki.
"Böyle."
Gülen yüzünü öbür tarafa çevirdi.
"Ah, Saye."
"Cesur." dedim aklımı uzun zamandır meşgul edenle. Yüzünü tekrar bana döndü ve konuşmamı bekledi. "Ortaklığından neden vazgeçtin?"
Sorum karşısında keyfi kaçar gibi oldu ama istifini bozmadı.
"Biliyorsun."
Kaçak bakışı karşısında üsteleyebilecek yüz bulamadım. Doğrusu, keyfinin kaçmasını istemedim ama sanki bu iş bu kadar basit değilmiş gibi hissediyordum.
"Bu kez güzel bir restoran biliyorum." diye güldüm. "Hadi gidelim."
Memnuniyetle dudaklarını kıvırırken yola çevirdi bakışlarını. Yol boyunca çok konuşmasak da arada birbirimize bakıyor, söyleyecek bir şey bulamayınca saçma bir gülüş savuruyorduk. Cesur, aradan ne kadar zaman geçerse geçsin görüştüğünüzde yine aynı samimiyeti kurduğunuz bir arkadaşınız gibiydi. Onun yanında sıkılmaz, onunlayken başka bir şey düşünmezdiniz. İçine düştüğüm bu engebeli hayatın bana sunduğu tek iyi şey beni Cesur'la karşılaştırmış olmasıydı ve ben buna yemeğin ortasında hiçbir şey yokken sessizce kıkırdadım.
