"Benimle oynarken iyi düşün." diye fısıldadı. Sesi karnımı burkarken dudaklarıma kilitlenmiş bakışlarını görünce karanlığın verdiği cesaretle güldüm.
"Sanki yenilmeyi istemiyorsun."
🔥
Henüz 20'li yaşlarında, çiçeklerle kaplı duvarların üzerinde şa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
33.BÖLÜM
"Otelde mi kalıyorsun abla?"
Gizem'in sesi belirsiz düşüncelerimin tam ortasına büyük bir gürültüyle düşünce irkildim. Dikiz aynasından ona bakıp kafamı sallamakla yetindim.
"Ev tutmaya vaktim olmadı." diye ekledim ardından. Gizem, oturduğu koltukta öne doğru eğilerek bana yaklaşmıştı.
"Senin canın neye sıkkın?" diye sordu omzumun üstünden. "Hadi benimkinin sebebi açık da..."
Bu konuları düşünmek bile yoruyormuş gibi yüzümü buruşturdum. Hiç konuşmak istemedim.
"Peki...gelmiyor musun?"
Otelin otoparkında durdurduğum aracın içinden inecek gibi olmadığımda sormuştu bunu.
"Hayır." dedim net bir sesle. "Merak ettiğim birkaç sorunun cevabını alacağım."
Gizem, bu cümlenin altında daha önemli bir şeyler olduğunu sezdiğini göstermek isteyerek aynadaki bakışlarımı izlemeye devam etti. O bakmaya devam ettikçe kafamda kurduğum bütün kinimi en kibar haliyle, tane tane dizdim dudaklarıma.
"Haddini fazlasıyla aşan bazılarına oyun oynamak neymiş göstereceğim."
"Kesin geliyorum." dedi meraklı bir sesle.
"Oyun oynamak falan dedim diye parka gidiyorum mu sanıyorsun?"
"Tersleyip durma beni ya, çocuk değilim ben!"
"Bak ne yapıyoruz biliyor musun, ben sana odanın kartını veriyorum sen de gidip duş falan alıyorsun ablacım. Hadi."
"Beni indirirsen taksiyle peşine düşer yine gelirim haberin olsun, sen bilirsin."
Koltukta sabırla solurken çevik bir hareketle arkama doğru dönüp sinirli bir ifadeyle yüzüne baktım.
"Yeterince gerginim, kalbini kıracağım." diye uyardım onu. Yüz ifadesini sildi, bana bozulduğunu düşündüğüm sırada araçtan inerek bunu doğruladı. Sıkıntıyla nefesimi verip aracımı çalıştırırken bir anda ön kapı açılınca dehşete düşmüş gibi gözlerimi açtım. Gizem, arkadan inip yan koltuğa geçmişti ve yüzüme sinir bozucu bir ifadeyle bakıyordu. Bu sessiz inadını hayretle izledim, söyleyecek tek bir kelime bile bulamayınca önüme döndüm tekrar. "Çocuksun ya, yemin ederim çocuksun." diye söylendim gaza yüklenirken. Keyiflendi, kısa bir süre sırıttı ama sonra yine yüzü düştü.
"Abla," dedi bir şey sormak ister gibi. Onu dinlediğimi belli eden bir tını çıkardım. "Okan benden bir şey gizliyor olabilir mi?"
