«បញ្ចុកបាយអូនហ្គុករួច ថេថេនាំអូនហ្គុកទៅងូតទឹកផងណា៎៎! ហើយ-ហើយកុំភ្លេចដុសគុកគីតូចឲ្យអូនហ្គុកផងខិខិ»ខណះដែលមាត់កំពុងតែជាប់ទំពារបាយ
តែក៏ឆ្លៀតនិយាយពាក្យទាំងនេះចេញមក ធ្វើឲ្យអ្នក
ដែលស្ដាប់ឭ ចាប់ផ្ដើមបើកភ្នែកធំៗ ព្រួសបាយកណ្ដាលមុខអ្នកសុំឲ្យដុសគុកគីតូចតែម្ដង។
ប្រាច់...ពេញៗមុខ
«អុ...អូនហ្គុក ថេថេ សុំទោសណា៎៎!!អូ...!!!កុំយំៗតាមថេថេដុសគុកគីតូចឲ្យណា៎៎!»ឃើញស្ថានការណ៍
មិនសូវស្រួល ព្រោះតែ ជុងហ្គុក ពេបមាត់កលរកយំ
ទៀតហើយ ទើបប្រញាប់និយាយលួងលោមដោយ
ពាក្យទាំងនេះ ធ្វើឲ្យអ្នកខ្លះលួចញញឹមគ្របួចមាត់
ស្របទាំងទឹកភ្នែកកំពុងតែហូរ។
«ហឹុកៗ ថេថេ សន្យាសិនមក ចាំ-ចាំអូនហ្គុកឈប់យំតាមក្រោយ!»
«អឹ-គឺ...»ថេយ៉ុង រអាក់រអួល មិនដឹងរកផ្លូវចេញតាម
វិធីណា?បើគ្រាន់តែងូតទឹកធម្មតាគេអាចធ្វើបាន តែឲ្យដុសគុគគីតូច ហ្អឹម...ពិបាកធ្វើចិត្តណាស់ ព្រោះអា
មួយហ្នឹងមិនមែនតូចដូចឈ្មោះឯណា?កដៃគេមួយមិនចង់ស្មើនឹងទំហំវាផង។
«អ្ហឹកៗ...»ជុងហ្គុក ឃើញ ថេយ៉ុង អេះអុញមិនព្រម
សន្យាឲ្យគេស្ងប់ចិត្ត ទើបប្រញាប់លោតចុះពីលើ
ភ្លៅ រាងតូចសណ្ដូកជើងយំធាក់ក្ដារទាំងមិនសុខចិត្ត។
ដោយអស់ជម្រើស មិនចង់ឲ្យក្មេងយំ ថេយ៉ុង ក៏ព្រសន្យា៖
«ថេថេ សន្យាក៏បាន តែអូនហ្គុកត្រូវជូតទឹកភ្នែកឲ្យស្អាតសិន បានថេថេ ព្រម »
«ស្អាតហើយ តស់!»គ្រាន់តែ រាងតូច និយាយចប់
ភ្លាម ជុងហ្គុក លាត់កន្សែងពោះគោជាប់នឹងចង្កេះជូតទឹកភ្នែកខ្វាច់ៗភ្លែត ហាក់ដូចចង់ឲ្យ ថេយ៉ុង ដុសគុកគីតូច ឲ្យខ្លាំងណាស់អ៊ីចឹង។
«ទៅណា?មិនទាន់ញាំុបាយឆ្អែតផង!»យីហុី...ឯង
បានញាុំបាយពេញពោះផង ប្រញាប់រហន់ជាន់ក
ទៅណា?អាងតែគេតាមចិត្តបានដៃណាស់ ចាំមើល
តែដល់វែនអញវិញម្ដងណា៎៎...ត្រៀមខ្លួនកកឡាន
ពេទ្យឲ្យហើយទៅ។
«មក ទៅដុសគុកគីតូចឲ្យអូនហ្គុក!ចាំមកវិញ ចាំញាុំ
ទៀត រមាសគុកគីតូចណាស់ លឿនឡើងថេថេ»ស្ដាប់
សម្ដីចុះ រមាស់គុកគីតូចអីណា ទ្រាំមិនបានផ្កាបចាន
មួយទេដឹង(ថេយ៉ុងគិតក្នុងចិត្ត)គិតបានត្រឹមតែគិត តែការពិត៖
YOU ARE READING
💕លិខិតស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀ💕(ចប់)
Short Storyរឿងរ៉ាវស្នេហា រវាង កំលោះម៉ាហ្វៀ ឃោឃៅ ផ្ដាច់ការ ជាមួយនឹង កូនក្មេង ឡិកឡក់ តែឈ្លាសវៃ
